Arpana is een 7-jarige schimmelmerrie die ik vanaf haar 3e in mijn bezit heb. Ze kende toen nog niks, maar al snel bleek dat ze het allemaal wel best vond. Een ware kinderpony met een gouden hart. Buiten het rijden in de bak met kindjes om ging Arpana ook wel eens, samen met mijn shetlander, mee naar allerlei evenementen voor ponyritjes. Muziek, kinderen, klappende mensen, paraplu's, vuurkorfen etc., niks was te gek.
Eerder topic over Arpana: http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=145&t=1902831&p=96447498&hilit=arpana#p96447498

Arpana als 3-jarige, de dag dat ze bij mij op stal kwam.
Arpana is een speciale pony voor mij. Toen mijn shetlander in 2016 langzamerhand blind werd heeft Arpana haar opgevangen alsof het haar veulen was en ik kon Arpana dan ook echt niet bij mijn shetlander weghalen zonder dat mijn shetlander Jasmijn helemaal in paniek raakte. Het deed me zoveel om te zien hoe mooi de natuur dit soort dingen opvangt. Dankzij Arpana kan Jasmijn nu veel beter omgaan met haar blindheid en raakt ze bijna niet meer in paniek.
Omdat het niet alleen een lieve pony, maar ook een mooie pony is besloten we haar op te geven voor de Regionale Welshkeuring, in de hoop uiteindelijk het Ster-predicaat te bemachtigen. We zijn haar bij gaan voeren, zodat ze nog iets aan zou komen. De week voor de Regionale Keuring moest ik 6 dagen lang ponyritjes doen op de Nijmeegse Vierdaagsefeesten. Meerdere mensen zeiden me van tevoren dat ik moest gaan kiezen: óf die ponyritjes óf voor het Ster gaan. Arpana zou die week teveel inleveren om zaterdags nog zo'n prestatie neer te zetten. Omdat Arpana veel beweging krijgt, een super conditie heeft en zeer belangrijk ook altijd wil eten besloot ik het toch te proberen.
Na een week lang ponyritjes, waar ze de hele week braaf met de kleinste kindjes heeft rondgelopen, vertrokken we 's zaterdagsochtends om 7 uur richting Heteren. We stonden met 4 mooie welshpony's in de voorring en ik was erg zenuwachtig. Net voordat ze de ring in moest kwamen we erachter dat mijn vriend het nummer op zijn blouse had, dus moest hij haar voorbrengen. Ik stond langs de kant en durfde bijna niet te kijken. Ze liep 3e van de 4 op catalogusvolgorde. De jury keek naar mijn vriend die met Arpana liep en gebaarde hem voorop te gaan lopen. Ik sprong een gat in de lucht, Arpana was op kop geplaatst!! Snel rende ik naar ze toe en de jury feliciteerde ons. "Gefeliciteerd met deze mooie rastypische pony. Je moet nog wat meer oefenen dat ze niet meer in galop aanspringt, maar ze mag mee naar de Nationale in Kootwijk". Ze was de enigste van de vier die mee mocht naar Kootwijk. TEARS OF HAPINESS!


Na nog langer bijvoeren, oefenen met draven en vooral geen galop meer aan de hand vertrokken we op 19 augustus richting de Nationale Keuring in Kootwijk. Regen regen regen, maar we gingen ervoor. Ze liep in een kleine groep van 2 merries, maar waar het mij om ging was dat ze Ster werd. Ik bracht haar dit keer zelf voor en nadat beide pony's gepresenteerd waren gebaarde de jury direct naar mij dat ik op kop mocht gaan lopen. Weer op kop geplaatst én het Ster-predicaat was binnen!!


Deze twee foto's werden precies gemaakt toen ik haar een knuffel van blijdschap gaf, omdat ik net hoorde dat ze Ster was geworden. Ik kan het gevoel niet beschrijven, zooo trots.



Arpana, die al zo speciaal voor mij was, nu ook nog eens bekroond met het predicaat Ster. Ik kijk terug op een super mooie zomer(vakantie) met beide keuringen als twee grote hoogtepunten! Bedankt voor het lezen!