borstnoot schreef:Hahaha ik moest hardop lachen in de klas toen ik de gedachtengang van Callas las, heerlijk omschreven!
Hahaha ja idd! En wat is ze toch ook een plaatje
Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
borstnoot schreef:Hahaha ik moest hardop lachen in de klas toen ik de gedachtengang van Callas las, heerlijk omschreven!
truus1957 schreef:Oh Monique, uit het feit dat je steeds updates schrijft blijkt dat je nog in leven bent. Ik had er anders mijn ernstige twijfels over
Monique1963 schreef:Dank iedereen voor jullie tips en reacties. Jammer dat jullie paarden ook van die onberedeneerbare schrikreacties hebben. Callas had het ook met een soort witte struik die hier bloeide. Ineens allemaal witte katoenen bollen erin, dat kan zomaar niet, hahaha.
Dus ik herken het uiteraard heel erg, voel me door jullie herkenning gesteund, dank.
Confession, nóg een dagboek erbij wordt wel heel erg veel, ik heb wel de dagen dat ik te gestrest was overgeslagen met rijden omdat ik weet dat ik haar beïnvloed. Ook heb ik ademhalingsoefeningen gedaan en Bruno wilde dat ik vooraf mediteerde, dat doe ik niet, maar ik ben wel bewust bezig met me te ontspannen.
Next update:
29-8
Vandaag heb ik het hekkencheck-ritje gereden. Het is maar een heel klein tochtje ik denk nog niet eens 3km, maar het is fijn om haar conditietraining te doen. Met de easyboots kan ik er niet galopperen maar anders zou ik dat daar ook doen. Leuk paadje om in een mooi handgalopje te rijden. Callas heeft ook geen hekel aan dit ritje. Voor haar is de grootste uitdaging om de steile helling terug naar huis rustig te nemen. Terug naar huis is altijd al sneller en afdalen moet in volle galop als je het haar vraagt. Helaas mag dat niet van mij, dus dalen we langzaam af zo rustig mogelijk en soms zigzag ik op het pad heen en weer, niet om haar van schrik af te leiden maar omdat dat makkelijker afdaalt.
Vandaag was weer zo'n heerlijke dag dat ze erg lief was. We hebben geen schrikjes gehad, maar wel te snel willen afdalen. Dat kan dus echt niet want het pad ligt ook vol met keitjes en daar wil je echt niet op gaan staan als paard zijnde. Die keien zijn niet altijd zichtbaar onder de dorre bladeren en dat is lastig. Die dorre blaadjes maken ook lekker schuifelherrie en ze schopt met haar achterbenen regelmatig dingen tegen haar voorbenen die dan voorbijrollen omdat het zo steil is, maar dat deed haar niets vandaag. Wel weer heel snel willen. Kom ik beneden aan bij ons hek, bleek er een stok in haar staart te hangen. Superknap dat ze daar niet van geschrokken is en alleen maar sneller wilde. Zou het poopscoop-trauma naar de achtergrond raken?
Woensdag 30 augustus 2017
Winderig weer, lijkt wel herfst en er zijn jagers in het bos, ik hoorde hun honden, dus vandaag geoefend op het veldje. Ik heb na het trainen weer eens geoefend met op diverse intonaties HO te zeggen en in verschillende houdingen die hulpen tegenspreken en ook ernaast rennen en dan vallen. Om te kijken of ze stopt en zelfs terugkomt. Ik heb de camera op het bankje gezet en maar gewoon laten draaien. Toen een goed beeld gekregen van wat ze doet en wat ik doe. In ieder geval heel tevreden! Filmpje!
https://www.youtube.com/watch?v=rKbvJMy8vwM
Donderdag 31 aug 2017
Zo, nou toch een akkefietje gehad! Komt er een landmeter aanbellen, die moet onze weg opmeten omdat wij die willen kopen. Die weg is officieel nog van de gemeente en zo lopen er over ons terrein nog 3 paden die publiek zijn, maar in ons land liggen. Die man moet dat opmeten voor het kadaster. Zonder afspraak komt hij langs, en hij laat gewoon zijn jonge, zeg maar, brede kakenhond uit zijn auto. Overigens een heel lieve aanhalige hond, heb haar gelijk geaaid, maar ook al was het een poedel geweest, haar los meenemen dat vond ik nou niet zo heppie idee. Ik heb honden, katten en kippen los op het terrein lopen. Of hij haar in de auto wilde houden. Dat kon niet dan brak ze de auto af. Vastleggen dan? De meneer legt de hond vast aan de trekhaak van mijn auto, zelf had ie geen trekhaak en als we weglopen begint ze te blaffen en huilen. We lopen door maar ze raakt helemaal over de zeik. Ja dat is ook weer zielig natuurlijk. Ok als hij haar aan de lijn houdt zal het wel lukken.
Gaan we door ons bos, zegt hij, ze luistert al heel goed ze blijft wel bij me. Ok, als hij dat zegt. Na eventjes zijn we haar kwijt. Hoor ik wat in het dal, loopt ze achter de paarden aan te rennen! Dude, dat is het laatste wat ik wil! Poupette heeft een knie die op slot kan schieten, Shadow is 24 en moet erg hoesten bij inspanning en Callas kan niet nog een trauma erbij hebben. Dus die man roepen en roepen, ja ze luisterde heel goed. Not.
Man ik stond te trillen op mijn benen, ik zag die hond al in Callas haar benen hangen. De man en ik rennen ook het land in, dat is steil naar beneden. Ik denk als ik een shortcut neem kan ik misschien nog tussen die hond en de pony's inkomen. Maar je rent dieren er niet uit. De pony's renden in paniek naar de stallen, hun veilige haven en de hond had ze bijna ingehaald.
Vlak bij de stallen draait Callas zich ineens 180 graden om en gaat de hond achterna! YES, go go go Callas! De man en ik waren ongeveer halverwege het land en omdat Callas die hond terugjoeg zag die hond ons en kwam naar ons rennen, jankend en gillend. Nou die hond moest echt rennen voor haar leven, want Callas had haar vermoord met haar voorhoeven als ze de kans had gehad. Zelfde zoals ze ooit een voetbal vermoordde met haar voorhoeven tijdens een schriktraining bij Bruno. Die voetbal had je niet willen zijn!
En het was echt een close call, want Callas was woest! Hoofd laag, geen oren meer. Toen Callas ons zag was de hond al vlakbij ons en gaf ze op en draafde ze terug naar haar kudde. Wauw! Ik was zo trots op haar! Kom niet aan mijn kudde en ze had haar initiële schrik zelf overwonnen.
Nou, dat was wel weer genoeg training voor vandaag, ik ben niet gaan rijden. Heb wel erg lang met haar staan tuttelen toen de landmeter weg was.