JudithO schreef:Klinkt echt als een geweldig dier, die Yoda. Geniaal ook wat voor effect dat heeft op Xeros!
Dat wat Callas doet herken ik wel. Vroeger deden we aan strookbegrazing, en dan moesten ze altijd eerst vol in het verse gras plassen. Stelletje smeerlappen. Geen idee waarom, maar het was altijd vaste prik.
Yoda is echt een tref. Van alle honden die we gevonden hebben en gehouden hebben, is zij wel zo'n schatje. Nog steeds schichtig bij aanrakingen die ze niet verwacht, gelijk staartje tussen de poten. Of snelle bewegingen die ze niet verwacht. Of als ik een beetje probeer te stoeien. Andere keren durft ze ineens niet dichtbij Erwin te komen, of durft ze de kamer niet uit, of het huis niet in. Van die dingen. En dan is het mij niet duidelijk waarom niet. Dat is jammer anders kon ik het makkelijker maken voor haar. Maar ze is zo vrolijk, als ik dan extra hoog praat, dan is ze weer blij. Aan de andere kant als ze weet dat ze iets doet dat niet mag en ik zet een boze stem op, dan is ze daar niet bang van, luistert er goed naar en accepteert ook dat ze een standje heeft gekregen. Bijvoorbeeld in de voerzak duiken is niet toegestaan, hahaha. Daar kan ze ook normaal niet bij, maar vanmorgen was de kist even open... En ze heeft het constant koud. Ze kruipt letterlijk tegen de haard aan. Nog even en haar tuigje smelt eraan vast! We zijn erg blij met haar! En de rest van het hondegezin doet het goed om haar heen. We moeten wel de oude man tegen haar beschermen want ze wil alles van hem inpikken, zijn kleed, zijn eten en zijn drinken. Ze weet dat dat niet mag, maar ja, proberen kan toch?
pluisbeer schreef:Citaat:
Over zindelijk gesproken, als ik 's avonds namest en na-opstrooi, gaat Callas 9 van de 10 keer plassen. Ik kan erop wachten dat ze het doet. Altijd over schoon stro heen pissen. Ik zit erover te denken om er een emmer onder te houden, is dat erg debiel?
Niet zo heel debiel. Was hier ook vaste prik en ik ving het ook op. Heb het zelfs vaak mee genomen naar school(paraveterinair) waar ik werkte. Konden ze echte urine onderzoeken ipv appelsap.
Ik heb wel vaker gehoord dat mensen het opvangen, vandaar idd mijn vraag. Maar ik herinner me dat we toen we Bubbles kregen lang lang gelee, dat ik na twee dagen!!!! maar niet begreep waarom ze ineens zo moeilijk en druk en raar deed. Bleek dat ze altijd, als in altijd, op de emmer had moeten plassen. Ze kon het alleen maar op commando en het arme dier had dus haar plas opgehouden. Ik wil niet dat Callas dat ook gaat denken. Maar goed, gisteren, uiteraard deed ze het niet.
tamary schreef:Hond bevuilt in principe niet het eigen nest, maar nest = gehele huis is een lastig concept voor een hondenbrein. Bench is logische maat als nest en dat gaat dan vrij makkelijk goed, meer dan die ruimte niet en zeker niet in 1 stap. Als je een soort uitloopje voor de bench kan gaan maken en die in kleine stapjes groter maakt kan het goed gaan, maar ze kan dan ook juist daar toilet in zien. Zeker als ze haar leven lang in een kennel gezeten heeft, zal ze een iets grotere ruimte eerder indelen in toilet stuk en slaap stuk. Tussen training en maat bench is toilet stuk eerder buiten, maar dat is voor een groot deel ook door het opletten en vele uitlaten dat jij doet. Geduld, verwacht niet teveel in 1x en stel je prioriteiten.
Dat uitloopje van die bench zou een goed plan kunnen zijn, maar idd denk ik dat ze het uitloopje dan gebruikt. Haar kleedje er neerleggen zou nog kunnen alhoewel ze ook een keer precies op een kleed heeft zitten plassen. Ik heb wel gedacht om een kattenbakachtig iets te maken. Maar dan leert ze niet af, dat het de bedoeling niet is. In principe laat ik haar nu iedere keer uit als ik haar iets te eten heb gegeven. Zo heb ik puppies ook zindelijk gemaakt. En dan buiten enorm belonen voor de plas of poep. Poepen doet ze niet meer in huis, dat is dan echt een ongelukje. Ze is ook nog niet goed in haar buik, vaak is het nog veel te dun. Dus ik blijf volhouden en hopen dat het over gaat. Alle reuen die we opgevangen hebben, hebben ook tijden in huis gepiest, overal poot omhoog. Xerox wel een half jaar lang, ook nog na zijn castratie. Maar ook dat ging voorbij...
-Namiro- schreef:Ik was niet zozeer verbaasd over het feit dat jij het beest wegpakte.. ik was alleen erg verbaasd over het formaat van die worm!! Als je gezegd had dat het een slangetje was had ik het ook voor waar aangenomen hoor!!
Hier krijg ik de kans niet om een worm te redden want de kippen zijn er hier ‘als de kippen bij’!
Komt echt wel goed met Yoda! Haar wereld staat ook op z’n kop.. van een kennel zonder liefde naar de hemel op aarde!
Ja, bij wormen: Size does matter
En we zitten ook nog te denken of ze een kettinghondje is geweest. Die zijn ook niet zindelijk. Maar gaan wel iets meer door de hand dan jachthonden die in een kennel opgesloten zijn geweest. Ze is zo aanhankelijk.
Gisteren nog weer een nieuwe ervaring met Callas. Ik heb net geschreven ergens dat ze zo jaloers is. Ik haal de dames uit het land, maar Callas kan nogal eens zuur doen tegen Poupette. Dat mag niet van mij. Als ik er niet bij ben, doen ze maar waar ze zin in hebben, maar als ik erbij ben, wordt er niet gezuurd Resultaat is dat Poupette de laatste weken niet meer bij het hek komt wachten. Soms komt ze zelfs de heuvel niet op en moet ik haar gaan halen. Gisteren had ik daar geen zin in en Erwin haalt ook wel eens de paarden, maar Poupette laat zich door hem niet pakken en hij laat dan gewoon het hek openstaan, loopt weg met Callas en Poupette komt vanzelf wel naar stal. Dus ik doe dat ook. Halverwege het pad, denk ik ineens, wat is Callas lief! Meestal als ik ze haal, dan moet ik alle zeilen bijzetten om ze achter me te houden. Nu was ze superbraaf. Liep keurig achter me, niet drammen. Dus nu vraag ik me af of dat nu komt omdat ze anders jaloers is op Poupette en ze met zijn tweetjes eigenlijk een race aan het doen zijn om naar stal te komen?
Daarover nog wel wat grappigs, ik neem vaak het stickje mee als ik ze ga halen. Zodra ze ergens lopen waar ik niet wil, komt het stickje in beeld en leid ik ze daar waar ik wel wil. Ja, moet je Callas de clown hebben. Het stickje gebruik ik immers ook om dingen aan te raken. Ze mag oplopen tot aan het stickje bij het meelopen. Wat doet ze, pakt ze het vast met haar mond! Hahaha, ik moet dan zo lachen. Slim paard! Je weet nooit of je dat moet vastpakken en er een koekje voor komt...