Ik was al in contact met de fokkers omdat mijn twenter er ook vandaan komt. Toen ze twee weken oud was, hebben we haar voor het eerst bezocht. Zo klein, zo stoer.
Toen ze wat ouder was, zijn we nogmaals gaan kijken. De toverbal, haar kleur was een raadsel.

In September hebben we de knoop doorgehakt, ze kwam naar mij.

In December, een week later dan gepland, hebben we haar gehaald. Een week later, want ze was wat ziek. Verkouden.


Ze groeide gewoon lekker door.
Helaas stopte de verkoudheid niet echt, terwijl het bij haar broertjes wel over was. Ze bleef hoesten. Na verschillende middeltjes zijn we in januari naar de kliniek gegaan. Zo jong, en dan al op de kliniek.

Veel slijm in de luchtweg. Met medicijnen, zou over moeten gaan.
En ondertussen groeide ze ook maar gewoon geweldig door
Maakte voor het eerst sneeuw mee.

Haar kleur blijft maar veranderen


Helaas was het hoesten in maart nog niet over, dus opgeladen en voor de tweede keer naar de kliniek. Maar ze doet het zo braaf, en zo verschrikkelijk stoer...


In April hoestte ze nog. Naar een andere kliniek gegaan voor een longspoeling. Maar wat was ze daar ook weer braaf. En die Dierenartsen helemaal verliefd.

Begin mei was ze ontzettend moe, misschien als bijwerken van medicatie oid. Ik kon naast haar liggen, aan haar hoofd, zonder dat ze wakker werd. Ze was zelfs aan het dromen, met zachte hinnikjes
Wat een geweldig moment! 

Dinsdag is ze officieel één jaar jong
Ook krijgt ze dinsdag haar laatste keer medicijnen, want ze hoest niet meer! Mijn knappe gouden prinsesje



