Sparen, sparen, sparen want een sportpaard dat mag wat kosten. Op alle paardensites kijken naar een geschikt paard met de "wauw factor", maar nooit dat wauw moment en dus geen nieuw paard.
Ondertussen doe ik nog een opleiding paardenhouderij en kom ik steeds meer in aanraking met paarden, het begint toch wel steeds meer te kriebelen. Maar eigenlijk wil ik eerst mijn rijbewijs halen, en dus wordt de zoektocht gestaakt, dan kan ik ook nog iets meer sparen voor een nieuw paard.
Voor school moet ik stagelopen dus kies ik voor een fokkerij, leuk! Daar wordt ik verliefd op één van de Appaloosa pony's... maar daar hebben we het probleem al, ik ben eigenlijk te groot voor haar haar. En dus ook hier geen nieuw paard voor mij.
Door deze stage weet ik wel heel zeker, ik wil een jong paard dat ik helemaal naar mijn eigen hand kan zetten! Dus weer een stapje dichterbij een eigen paard.
(De dag dat ik "hem" vind)
Vandaag komt oma lang, gezellig. Samen drinken we een kopje koffie (ik drink thee want ik vind koffie echt te vies voor woorden). We hebben het over van alles, school, werk, de sportschool en het autorijden. Na dat oma weer richting huis rijd met de auto zitten papa en ik nog even na te kletsen op de bank.
Ik open mijn telefoon even om te kijken hoe laat het is en beland uiteindelijk op Facebook (zoals gewoonlijk).
Terwijl ik over mijn tijdlijn zit te scrollen val ik stil. Op een paarden verkoop pagina is een nieuwe advertentie geplaatst.
Op de foto's zie ik een Bloedmooi NRPS Hengstenveulen en ik ben absoluut meteen 100% verliefd. Dit gevoel heb ik niet meer gehad na mijn vorige paard en ik weet het zeker, dit paard moet ik hebben.
Ik spring op van de bank en roep mijn vader erbij, PAAAPP!! Die weet niet wat hem overkomt en loopt in een half drafje naar me toe. Na mijn hele preek aangehoord te hebben dat dit hem is en dat ik een mail wil sturen, helpt hij me om een bericht op te stellen. (ik kan namelijk echt niet helder denken met zoveel adrenaline). De advertentie staat zowaar 2 min online maar de reacties stromen binnen en ik ga bijna dood van de spanning want ik wil echt niet dat hij voor mijn neus wordt weggesnoept.
Ongeveer 10 min later belt de eigenaresse mij en verteld me het één en ander over hem (hij is nog niet verkocht!!). Ik ben reuze enthousiast. We spreken af dat ik haar een berichtje doe wanneer ik langs wil komen. Na overleg met papa besluiten we diezelfde avond nog heen te gaan, straks wordt hij als nog verkocht voor ik lang kan gaan en dat gaat me echt niet gebeuren. Anders was de eerste optie pas die week daarop geweest.
Ondertussen blijven de berichten op Facebook binnenstomen en ik houd het bijna niet meer uit.
Al snel krijg ik het verlossende woord, we kunnen wel langskomen!!!
papa en ik springen als een stel idioten in de auto en rijden snel richting de stal. 1,5 uur rijden en ik kan bijna niet op mijn kont blijven zitten, zou het nu dan echt zo zijn? zou ik naar huis gaan als eigenaresse van dit veulen?
Tijdens de autorit praat ik papa bijna de oren van zijn hoofd (sorry pap). En stuur ik mijn vriend een bericht dat ik naar een paard ga kijken.
(Eenmaal aangekomen op de stal)
We lopen de stallen binnen en daar staat de eigenaresse op ons te wachten. We lopen naar zijn stal en daar staat hij. Dit kleine (maar voor zijn leeftijd enorme) veulen kijkt me aan en ik weet het zeker. Hij is geweldig. Halstertje om en even naar de bak, dan kunnen we hem even zien bewegen. Zijn moeder is een hele zachte merrie en heel vriendelijk. Hij draaft fantastisch en is een echt stoer hengstje.
Ook gaan we nog even bij de vader kijken. Een prachtige hengst met behoorlijk wat karakter!
Papa heeft het allang gezien, en ik besluit dit prachtige veulen te kopen. Nu wachten tot hij oud genoeg is en dan komt hij naar mij. Ik kan niet meer wachten!
Mijn nieuwe Veulen
naam: Espresso
geboorte datum: 22 feb
vader: El Maymoun
ras: NRPS (43,75% arabier)
![[o]](https://boktimg.nl/s/cadeau.gif "Cadeautje!")
Veel plezier met hem! 
