Na lang wikken en wegen, heb ik toch besloten om mijn verhaal van mijn af te schrijven.
Aantal jaar geleden begon ik met het verzorgen van een prachtig paardje. Binnen enkele maanden was ik elke dag op stal te vinden omdat de eigenaresse er niet naar om keek. Mesten, borstelen, rijden waren de taken die ik toen der tijd op mij had genomen. De band groeide enorm en het voelde alsof ze van mij was. Na een jaar te verzorgen, vroeg de eigenaresse of ik haar wilde overkopen. Natuurlijk wilde ik dat! Financieel gezien was dit alleen niet mogelijk
. Toen is ze jammer genoeg verkocht aan iemand die een aantal km verderop woonde. Eigenlijk ben ik mee verhuist, heb ik haar daar zeker nog een aantal jaar kunnen verzorgen. Maar plots..... wilde de eigenaresse haar verkopen (ivm verhuizing). Daar kwam die welbekende vraag: "Zou jij haar niet over willen kopen?"
Natuurlijk wilde ik dat! Dit was hét moment
Mijn verzorgpaard zou mijn droompaardje worden. Opeens kwam de oude eigenaresse weer in beeld. Die wilde haar graag terug kopen. Omdat de huidige eigenaresse al toegezegd had naar mij, ging ik opzoek naar een stal en extra dingetjes inslaan. Mijn mijn droom kwam eindelijk uit!
...... Naderhand kreeg ik een berichtje dat ze het eigenlijk niet kon maken tegenover de oude eigenaresse, en ze haar wilde terug verkopen aan de oude eigenaresse
. Dag droom
.Gelukkig kan ik weer mee verhuizen, maar toch blijft het ergens knagen.
"Het feit dat ze niet van mij is. Moet ik dan op zoek naar een eigen paard? Heb ik hier geld voor? Kan ik een paard onderhouden?" Dat zijn woorden die continue door mijn hoofd spoken.
Uiteraard blijf ik haar verzorgen, maar ik zal er niet meer met de zelfde instelling naar toe gaan. Het is toch niet meer hetzelfde.
MAAAAAR:
Ik heb sinds drie dagen een prachtig paard op het oog. En ik ben echt helemaal in de wolken. Ik staar soms enkele minuten naar haar foto's of naar het filmpje
. In mijn achterhoofd houdende dat dit het ongelukkige moment is om haar te kopen. Hieronder de reden waarom:- Student
- Studeer in februari 2018 af
- Samenwonend
Ik heb zelfs al opties bedacht!
- volledige lease
- schuilstal met weilandje
- verzorgster erbij
Wat vinden jullie van het verhaal?
Ben erg benieuwd naar jullie meningen.
Probeer wel te kijken of het je ook nog haalbaar lijkt als je volgend jaar dan aan een (fulltime) baan begint. Veel mensen hebben dan niet meer genoeg tijd voor hun paard, maar dat is voor iedereen persoonlijk