Aangezien ik nu minstens wekelijks met Jorie ga wandelen en ik nogal wat foto's schiet met mijn mobieltje, heb ik besloten om Jorie maar gewoon een volg-topic te geven waarin ik alles deel wat er maar met mijn vriendje te maken heeft. En misschien ook nog wat dingen van Alex (daar doe ik gewoon meer mee), maar dit gaat voornamelijk over Jorie. Ons wandelingetje van vorige week staat nog wel bij ITP ([ITP] Jorie, twenter aan de wandel in het zonnetje!), maar ik wil ook gewoon dingen kunnen vertellen zonder foto's, ook van na het wandelen. Want ik wandel om hem op te leiden tot menpony en sinds vorige week vindt hij het zelf ook erg leuk. Dus dan durf ik ook langer te wandelen, omdat hij het zelf helemaal het einde vindt. Hij liep vandaag dan ook niet normaal mee, maar de helft van de tijd in een dansend drafje gewoon omdat het kan

Nu even een kort paspoortje van mijn vent:
Naam: Jorie van de Berkenheuvel
Ras: Shetlander
Geslacht: Nu nog hengst, maar wordt geruind
Hoogte: plus 77 cm
Leeftijd: 21 maanden

En dan verder over vandaag. We hebben heerlijk bijna 4,5 km afgelegd met een gemiddelde van 3 km/h. Tja, korte beentjes lopen niet zo snel. Alhoewel we ook even een sprintje van bijna 10 km/h hebben gehaald. Eerst gingen we een wandelpad op en daar was een kraan bezig met gevelde bomen netjes aan een kant te leggen, dus rustig met hem erlangs gelopen. Alleen hij had wat teveel energie dus meteen na de kraan hebben we al even een drafje (met bokkesprongen

Daarna wat fotootjes van hem gemaakt




En hij kon ook best wel voorop lopen af en toe:

En toen kwamen we op het leukste deel van de route, namelijk daar waar de merriekudde staat waar hij ook geboren is. Dus tja, dan is meneer niet te houden en moet hij even door het hek heen contact zoeken met ze.
Met zijn moeder waarvan ik me afvraag of ze nog wel wat ziet:

En met de zwarte leidmerrie moest ook geneusd worden en gegild:

Daarna met een boel moeite meneer weer meegekregen. En hinniken kan ie wel, dus ik wil hem eigenlijk dit voorjaar nog laten castreren. Dat maakt het voor zowel hem als mij een stuk makkelijker. Vorig jaar waren zijn ballen nog te klein volgens de DA, dus daarom heeft ie ze nog. Hij gedraagt zich ook niet bijzonder veel hengst, alleen als we andere paarden tegenkomen. Dan komt het staartje omhoog en gaat hij showen. En toen kwamen we nog een kudde shetlanders tegen, maar daar heb ik stug volgehouden. Hij mocht er niet heen van mij, wel een heleboel hinniken over en weer. En hij werd echt helemaal gek, omdat het van mij niet mocht. Dus toen maar even een kort sprintje met hem gedaan nadat we er voorbij waren, zodat het energielevel bij hem weer wat omlaag ging. Op het tegenkomen van andere paarden na, gaat het wandelen echt al heel goed. Hij schrikt nergens meer van al. Vrachtwagens, motors, auto's, fietsers en skooters, het deert hem gewoon niet. En dan vliegt er opeens een vogel over en dan schrikt ie zich de pleuris.

Verder moet hij nog leren dat hij gewoon over de putdeksels op het fietspad heen kan lopen, maar eerst maar weer even bijkomen van alle indrukken van vanmiddag. En ook is hij helaas wat snotterig en hoesterig. Daar kwam ik vandaag ook achter, dus hij gaat nu fenegriek bijgevoerd krijgen. Waarschijnlijk hetzelfde als wat Alex had, maar ik hoop dat het met fenegriek te verhelpen is. Anders bel ik de da voor dezelfde antibiotica kuur als Alex had. Jorie heeft helaas afgelopen jaar luizen en bloedwormen gehad en begint nu eindelijk een beetje op te knappen. Zowel in uiterlijk als in energie. Dus ik hoop dat ie niet zo ziek gaat worden als Alex was, want die werd gewoon echt lusteloos en dat was Jorie vandaag zeker nog niet. Ik hoop dat er mensen zijn die mee willen volgen hoe hij zich ontwikkeld tot menpony!