Geplaatst Het jaar 2016 van Cairny en ik.
Eind van 2015 werd ik weer geopereerd, en dit keer pakte de operatie goed uit en het herstel liep voorspoedig.
begin januari kreeg ik groen licht van de fysio, ik mocht weer te pony. Maar niet te lang en alleen stappen, en alleen op een brave..
Juist, dat laat ik me geen 2 x zeggen dus ik zat eindelijk weer te paard.. eh pony nouja maakt niet uit, ik reed weer op Cairny!
een gevoel... onbeschrijfbaar met woorden! natuurlijk deed het ook pijn, maar mijn stukje vrijheid was weer in beeld!
En als je je zo 'goed' voelt, dan gaat het weer kriebelen.. misschien kunnen we weer eens gaan starten, misschien dat het met deze poging van opnieuw in conditie brengen, ga we echt eens doorzetten en gaan we starten.. Dus dan eerst de trailer maar in onderhoud en zie hier het resultaat:
en ach, zo is het februari en besluit je dat het wel leuk is dat de mannen samen biertje gaan drinken, en als je dan toch op de manege bent, kun je net zo goed meedoen aan een (oefen)springwedstrijd!
in november 2015 voor het laatst gesprongen, want ja operatie kwam tussendoor.. nog nooit een parcours gesprongen met Cairny.. maar wat maakt het uit, we proberen het gewoon.
eerste parcours was alles eng, ze wilde voor elke sprong wel een stop maken, maar toch sprong ze en een foutloos parcours, tweede parcours snapte ze het principe.
de bel ging, de oortjes staken naar voren en mevrouw turbo sprong met overtuiging een tandje hoger! ze is toch zo fijn werkwillig! Het resultaat: 1e en 2e prijs!
zo ook een verslagje van 5 maart:
"Het werd vanmiddag zo ineens mooi weer, en zo verwend als ik ben met een eigen trailer leek het mij een goed idee om de blije hyper pony uit te laten razen in het bos. Ik dacht er verstandig aan te doen een route te kiezen die eerder altijd goed te doen was, stevige paden bedoel ik daar mee. Dat je dan een tak in je oog krijgt is vervelend maar ach kan gebeuren. Dat er stukken van het pad onder water staan is ook nog geen probleem, pas je gewoon je tempo op aan.
Maar ik begrijp gewoonweg niet waarom het staatsbosbeheer deze paden niet afsluit. Door de werkzaamheden zijn ze er met zulk groot materiaal over de ruiterpaden gereden dat deze paden totaal vernield zijn.
Cairny moest tot aan haar buik door het water heen, om het pad te volgen. Het arme dier kwam hierbij ten val. Het is een wonder dat we alleen maar verkleumd waren want het is gewoon gevaarlijk om de route achter de kale duinen te volgen!!!!!!!!! De onschuldig lijkende plas op de foto is meer dan 80cm diep, wees gewaarschuwd!"
Gelukkig heeft Staatsbosbeheer wat gedaan met deze informatie, en op het parkeerterrein duidelijke waarschuwingen opgehangen.
de maand april;
Nieuwe proeven maand, nieuwe kansen. Moed bijeen geraapt en weer gestart in de L1, even de weg kwijt in de proef netjes hersteld, en 2 winstpunten en een eerste prijs rijker!
super trots!
De maand mei,
voor het eerst met mn meisje op fotoshoot geweest.
en zo trainden we rustig door en herpakten we ons wedstrijd ritme.
cair lekker gewassen dag voor de wedstrijd, zodat ik alleen even hoefde te borstelen en te vlechten..
ahum... juist.. zie hier het resultaat
en toen was het al juli..
Vriendin haar paard laten checken bij de kliniek, helaas bleek het jonge paard de rug niet goed te hebben. Tijdens het beleren had ik aan vriendin beloofd om samen een strandrit te maken zodra zij daar aan toe waren.
deze strandrit kreeg alleen een zware lading mee, het werd de afscheidsrit, de laatste keer samen rijden.
ook waren er leuke dingen in de juli maand
We hebben voor het eerst in ons samenzijn aan ringsteken meegedaan.
Verkleed in grease-stijl, wat een lol, maar nog best moeilijk en het was maar goed dat we geoefend hadden.
september:
we gingen vrolijk verder ondertussen al L2 met nodige winst
ondertussen liepen we soms wat...
We hebben voor de laatste maal de marathon van nijeberkoop gereden, wat ging cair goed!! ontzettend wendbaar en zo vol vuur!
toen maakte ik een twijfel en stuurde door de verkeerde poort.. Gediskwalificeerd! ai ai wat voelde ik me schuldig..
en toen was het mis...
een ontsteking in de sesamschede...
oliebol...
dag sok, dag plannen.. maar we geven niet zomaar op, en dat haar groeit wel weer aan.
vier weken rustig aan, en dan moesten we terugkomen voor controle...
maar toen kregen we een tegenslagje waardoor de rust periode wat langer werd met wat ontstekingsremmers.
maar na alle rust en zorgen, mocht ik er weer op!
Ook in het 'nieuwe' 2017, een jaar met nieuwe kansen en nieuwe mogelijkheden, en waarin we hopelijk weer heel wat kunnen knuffelen.
ik wens voor iedereen een goed en gezond jaar, en veel plezier toe!
liefs van Cairny en mij
Jullie zijn erg veelzijdig bezig, leuk hoor!