Geplaatst Alles begon vorig jaar december toen we eindelijk te horen kregen dat de koop van onze boerderij door ging. En een boerderij betekende dat ik eindelijk de mogelijkheid had om mijn droom te verwezenlijken. Een eigen paard!
Ik had gehoord van een fokker bij mij om de hoek die een veulen en een ouder beleerd paard in de verkoop had. Ik be hier gaan kijken en was helemaal verkocht, zeker op het veulen. De oudere merrie was niet echt mijn ding maar ze was super braaf. Helaas is het na de 'koop' mis gegaan op de afleveringsvoorwaarden. Vanwege de verhuizing moesten de paarden nog een tijd bij de verkoper blijven staan en hij deed tijdens het opstellen van het koopcontract steeds moeilijker en moeilijker over geld en vergoedingen. Na heel wat dreigementen van zijn kant was ik er echt wel klaar mee dus heb ik de koop afgezegd.
Via facebook was ik Granoek (hier op bokt) tegen gekomen en zij werkt/rijd/is inmiddels vriendinnetje van bij een trekpaardenfokker in Belgie. Ze zei dat ze een nieuwe baas zochten voor een van de merries en overlaadde me met foto's. Niet lang daarna ben ik gaan kijken en ik was op slag verliefd.
Ik weet het nog zo goed. Het stormde, waaide en regende vreselijk hard. Ze kwam de stal in lopen en het was *HAAAAALELUJA* Dat is mijn paard!
Ik kon niet buiten rijden vanwege het plensweer en heb een paar rondjes in de stal gelopen. Onbekend terrein voor haar en die wind... Ze was zo gespannen, en ik ook. Ik wist het niet... Ik was zo verliefd, maar stond doodsangsten uit omdat ze bij ieder geluidje opzij sprong.
6 februari
Toch het voordeel van de twijfel, nog een keer kijken en een eerste keer op buitenrit. Het waaide weer maar minder hard. Ze was zoooooo braaf. En kei relaxed en lief. Helemaal verliefd en de koop was gesloten.
Ik was zoooo blij met mijn Rachelleke.
Ook mijn man had al een paardje op het oog, een leuke huis-, tuin- en keukenpony van een kennis van ons. Zo werd ook Bronco toegevoegd aan het verhuislijstje.
We zouden pas in Maart de sleutel krijgen van ons nieuwe huis dus in februari werd gereden op de paarden op de stal waar ze nog stonden. En dan eindelijk!!!
5 maart, de dag voor mijn verjaardag, was het zo ver. De ponies kwamen naar huis!
Uiteraard lekker veel gereden, ook met vrienden die konden rijden omdat mijn man wisselende diensten draaide.
Helaas bleek Bronco fysiek niet in staat te zijn mijn (toch lange en stevig gebouwde) man te kunnen dragen. Hij struikelde veel en we vonden dit niet eerlijk voor hem dus hebben we besloten hem te verkopen en een trekpaard voor mijn man erbij te kopen. Zo kwam Stef op ons pad.
23 april
Gelukkig klikte het meteen tussen Stef en Rachel
5 mei
En ook met Stef weer veel gereden met vriendinnen als mijn man werken was.
11 mei
Heerlijk genieten van de paardjes
En toen begon Rachel te klootfioolen. Ik mocht eerst niet meer opstappen, daarna mocht ik niet meer opzadelen en uiteindelijk mocht ik ook het hoofdstel niet meer om doen. Gelukkig samen met Anke van Bokt heel hard eraan gewerkt en stapje voor stapje vonden wij het vertrouwen weer terug.
20 mei
De zomer ging heel snel voorbij. Heerlijk geknuffeld met de ponies in de wei, lekker veel gereden. Paar lesjes van Anke. Samen dazenvallen opzetten.
Maar ook een hoop gezeur dat verder niks met de paarden te maken had. De mestkelders onder de schuur achter het huis bleken vol met asbest te zitten toen we begonnen met slopen. Alles is stilgelegd en we zijn nog steeds bezig met de rechtsbijstand om het geld te krijgen om het op te lossen (een kleine € 65.000,- ex btw)
Gelukkig had ik genoeg om van te genieten om mijn hoofd leeg te maken.
Eind augustus kwam de volgende klap.
Mijn man besloot mij te verlaten na 13 jaar. Ik bleef alleen achter met onze nieuwe boerderij, de honden, de paarden en de schapen. Naast de zorgen van de dieren, de boerderij en het asbestverhaal had ik me ingeschreven voor een 4-jarige HBO opleiding vanuit het werk. Ik had m'n handen dus wel vol.
Ik heb een paar maanden geprobeerd mijn hoofd boven water te houden maar het werk werd me allemaal te veel. Ik merkte aan Rachel dat we elkaar weer kwijt raakten en ik had gewoon domweg de tijd niet om intensief met haar te werken, iets wat ze echt nodig heeft. Stef daarentegen vond alles prima en ik kon na weken geen tijd te hebben gehad gewoon weer opstappen. De keuze was zo zo moeilijk, maar ik heb besloten om Rachel te verkopen en Stef aan te houden. Gelukkig kon ze terug naar de stal waar ze vandaan kwam, dat geeft me enige troost.
1 november is mijn eerste paardje dus weer verkocht na 8 maanden van mij te zijn geweest.
Maar goed. Kop omhoog, neus in de wind en vooruit.
Met Stef kon ik de wereld aan.
19 november had ik een seminar met Arne Koets. In eerste instantie zonder paard, maar omdat er een uitvaller was werd gevraagd of ik niet alsnog mee wilde doen. Ik heb duidelijk aangegeven dat ik een beginner was en dat het mij en Arne zou frustreren, maar dat maakte allemaal niet uit. Ik heb me in een vlaag van verstandsverbijstering dus toch maar op gegeven. Ik stond doodsangsten uit, maar ben zo blij dat ik het toch gedaan heb. Het was een fantastische dag! Ik heb echt het gevoel dat Stef en ik dichter bij elkaar zijn gekomen met dank aan Arne.
[VVDD] Seminar met Arne Koets
[RIJ-ITP] Seminar met Arne Koets; de foto's
17 december
Stef stond inmiddels al een tijdje 'alleen'. Ik mocht hem gelukkig bij een kudde ijslanders van een buurman zetten, maar de ijslanders zouden in december verhuizen naar de Meinweg, een groot natuurgebied dichtbij. Omdat dit een erg uitgestrekt gebied was waardoor ik waarschijnlijk niet meer zou kunnen rijden of hem überhaupt zou kunnen vinden om te knuffelen wilde ik dat liever niet. Ik was al een tijdje op zoek naar een maatje voor Stef en die heb ik gevonden in Melody, een minipaard van bokker Manon_S.
Mel staat inmiddels alweer een dikke week samen met Stef en mijn schaapjes achter in de tuin en hebben het heerlijk naar hun zin.
En zo zijn we het jaar alweer rond.
Veel geleerd. Veel gezien. Veel genoten. En veel gehuild.
Hopelijk volgend jaar iets meer geluk.
26 december
. Ze ziet er mooi uit en het nieuwe baasje gaat met haar ook lessen.