Geplaatst Melody is mijn verzorgpaard, ik verzorg haar nu een jaar of 9.. Of 8, ik ben de tel kwijt
Ze is een 12-jarige New Forest merrie. 2016 was zwaar, maar ook heel leuk en veelbelovend. We hebben nog een lange weg te gaan, maar ik heb er nu echt vertrouwen in dat het wel weer goed gaat komen en dat we straks weer lekker de bossen in kunnen! Hopelijk in 2017 al, maar anders vast in 2018.
Januari begon voor mij niet zo goed. Ik heb al 9 jaar de ziekte van Lyme maar de laatste jaren verergerde het flink. In oktober 2015 heb ik moeten ‘stoppen’ met mijn opleiding (we hadden afgesproken dat ik kon komen wanneer het ging en sowieso bleef zitten maar dat is tussen oktober en juni misschien 10 keer gelukt..)
en in november begon ik aan mijn behandeling. De eerste combi sloeg in als een bom, dat is normaal omdat je dan de bacteriën wakker maakt maar fijn is het natuurlijk niet. Ik kon door de extreme pijn en vermoeidheid eigenlijk alleen nog maar liggen en pendelde dus tussen de bank en bed. Toch ging ik bijna elke week 1 keer naar Melody, je moet toch iets hebben om voor te vechten
Meestal borstelde ik haar dan en stapte 10 minuten rondjes zonder zadel of longeerde even, opzadelen lukte namelijk niet. Maar wat ik deed maakte me eigenlijk niet zoveel uit, zolang ik maar naar Mel kon was het goed. Haar blije koppie als ze me ziet maakt altijd alles meteen een heel stuk beter 
In februari kon ik nog steeds heel weinig, na een heel leuke week op Tenerife liep ik in het vliegtuig helaas ook nog griep op waar ik door mijn niet werkende afweersysteem eigenlijk de hele maand mee zoet ben geweest.
Het ging een beetje op en af met die griep, op de paar goeie dagen ben ik toch gewoon naar Melody geweest natuurlijk.
http://boktimg.nl/img/m/7OWW5g.jpg
Begin maart had ik nog last van die griep maar daarna begon het eindelijk wat beter te gaan. Niet alleen kwam ik van die griep af maar ook met de Lyme & co begon het vooruit te gaan!
Het lukte me vaker om op te zadelen en ik ging meestal 2 of zelfs 3 keer in de week naar haar toe
We reden alleen in de wei, buiten kan ze behoorlijk druk zijn dus dat durfde ik nog niet aan. We kwamen dus van 10 minuten zonder zadel af en ik geloof dat we eind maart al voor de eerste keer 30 minuten met zadel reden!
In april gingen we rustig verder, we zijn toen wel op die 30 minuten blijven hangen geloof ik, maar ik denk dat we in april wel voor het eerst 3 keer echt hebben kunnen rijden, meestal reden we dan 1 of 2 keer en de andere keer borstelde ik haar alleen of longeerde even dus dat was ook weer een goede vooruitgang
http://boktimg.nl/img/m/BJN52M.jpg
Begin mei wisselde ik van medicatie en op deze combi ging ik een stuk sneller vooruit! We begonnen voorzichtig weer met buiten rijden. Melody was natuurlijk gigantisch druk want ze vindt buiten rijden helemaal geweldig, dat maakte het begin wel wat lastiger maar haar zo blij zien is natuurlijk geweldig en het doorzetten meer dan waard
http://boktimg.nl/img/m/OEXcB3.jpg
In juli gingen we lekker door met buitenrijden, nu ze het weer gewend was was ze niet meer zo druk en werd het voor mij ook weer relaxter
Mel kreeg deze maand wel een identiteitscrisis.. Want is ze nou een paard of een lama?
Augustus was een bijzondere maand! In maart kreeg ik namelijk een berichtje van een Bokker die de ouders van haar paard op had gezocht en bij een oud topic van Melody uit kwam… Melody heeft een volle broer! Hij bleek ook nog eens vlakbij te staan dus in augustus zijn we een keer samen gaan rijden en hebben we wat foto’s van ze gemaakt. Er is zeker een grote gelijkenis te zien!
Ook reden we deze maand voor het eerst weer een heel rondje in de zandpaden naast haar wei, dat rondje is ongeveer een uur rijden
In september begon ik weer met mijn opleiding
in overleg heb ik ervoor gekozen om weer in het eerste jaar te beginnen, terwijl ik vorig jaar al in het 2e jaar zat, zodat ik heel rustig aan op kan gaan bouwen. Ik ga nog steeds 2 keer per week naar Melody. Op zaterdag en op mijn stage dag want stage lopen gaat nog niet, maar een uurtje naar Melody wel. Ik rijd dan niet altijd maar meestal lukt het gelukkig wel.
Ook kreeg ze deze maand haar eigen Bokt-pyjama!
Omdat het vorig jaar in Oktober ineens zo snel achteruit ging was ik stiekem een beetje bang dat dat weer zou gebeuren omdat het weer natuurlijk ook flink invloed heeft. Maar niks was minder waar, het ging nog steeds prima
We reden weer lekker buiten, met school erbij was dat lang niet altijd een uur maar dat de ritjes wat korter zijn maakt het natuurlijk niet minder leuk! 
De knappert
In november kreeg ik wel wat meer last van de kou (het is wat minder stabiel) maar nog steeds prima hoor! Ik ben echt mega tevreden met hoe het zich houdt. Ik heb er deze maand wel 2 weken uit gelegen door zenuwpijn omdat ik naar een concert ben geweest.. Dan heb je het dus over een paar uur te lang op een stoel zitten, ik blijf het vreemd vinden dat dat zoveel effect heeft. Maar ik heb het er wel voor over hoor. Dan knuffelen we gewoon wat extra in die periode erna en als het over is komt het rijden dan wel weer. Zolang ik weet waar de pijn vandaan komt en het niet een terugval uit niets is kan ik het best hebben.
Deze maand kreeg ik ook nog geweldig nieuws, mijn bloed is weer getest en de Lyme-activiteit is na een jaar behandelen door de helft
Mijn arts is er redelijk zeker van dat ik in een paar jaar een normaal leven heb dus dat is helemaal geweldig 
En dan komen we waar we nu zijn, in december! Het gaat nog steeds super goed vergeleken met vorig jaar
Ik ga 4 keer per week 2 uur naar school, vorige week heb ik zelfs een keer 3 uur gedaan! En ik ga ook nog steeds 2 keer per week naar Melody waarbij ik meestal kan rijden 
En het bijzonderst; we rijden nog steeds stukken buiten!! Ik kan me eigenlijk niet herinneren dat dat ooit eerder in de winter is gelukt. Meestal heb ik teveel pijn en is dat in combinatie met een drukke Mel gewoon te veel. Dit jaar is Mel wat minder druk en mijn pijn houdt zich wat beter (oke eerlijk, het zit op een andere plek waardoor het minder effect op mijn rijden heeft) dus ik ben helemaal blij! En Melody ook want die vindt dat in de wei rijden maar saai.. Geef haar eens ongelijk met zulke paden naast de deur
http://boktimg.nl/img/m/GBNaPP.jpg
Wat heb ik toch een geluk met zo’n geweldige pony waar ik altijd naartoe mag
Ik ben echt heel blij dat ik haar (en mijn cavia’s natuurlijk) als motivatie heb want dat maakt alles een stuk makkelijker.Ik hoop dat we in 2017 weer lekker door kunnen gaan en dat we ook weer echt het bos in kunnen! Het is komende zomer al 3 jaar geleden dat we daar regelmatig konden rijden dus dat is wel echt een leuk doel om naartoe te werken
Rijtechnisch moet er natuurlijk ook nog een hoop verbeterd worden maar daar wordt aan gewerkt!
Bedankt voor het kijken en tot volgend jaar!
