Geplaatst Helaas begon 2016 niet zo goed. Het startte met een gebeurtenis die in december 2015 plaats vond.
Mijn nieuwste paard, Flo, had zware koliek gekregen. Zijn darm lag over de milt-nierband en hij eindigde voor een week op de kliniek. Gelukkig had hij geen operatie nodig, maar hij kampte later wel met verstoppingen en nog andere complicaties, waaronder een flinke depressie. Flo kocht ik namelijk met een trauma voor mensen, niemand kon dichterbij komen dan 10 meter. Na een heleboel werk, rust en geduld ging het eindelijk de goede kant op, totdat hij op dus op de kliniek kwam. Hij werd uit zijn vertrouwde omgeving gehaald, kreeg veel onderzoeken en een heleboel vreemde mensen om hem heen.
Toen ik hem ophaalde, staarde hij zielloos voor zich uit in een hoekje van de stal, hij keek niet eens naar mij op. Hij steigerde meerdere malen bij het laden en zelfs thuis met het wandelen. Er was niets meer met hem te bereiken en was helemaal van de wereld.
Drie weken heeft hij met mentale problemen gekampt. Het enige wat ik eigenlijk met hem heb kunnen doen was wandelen en gewoon lekker bij hem zijn. Zelfs basis grondwerk was te veel.
Na contact met een medium en doen wat Flo volgens haar zei dat ik moest doen, verbeterde het eindelijk stukje voor stukje. In februari konden we het werk weer oppakken en in maart konden we zelfs verder met het inrijden!
1. Eerste keer werken na het verblijf bij de kliniek.
2. Voor het eerst in de bak.
Net toen Flo mentaal verbeterde, werd één van mijn andere paarden ziek. Heurby begon in no time onwijs snel af te vallen, terwijl hij normaal gezien van een handje muesli al dik werd. Hij stond niet breed in het werk en voor zover ik kon zien, waren er geen stress factoren. Vervolgens viel hij terug in spieren, was hij futloos en ongemotiveerd en net toen het iets beter leek te gaan, raakte hij kreupel op beide voorbenen.
Hij was lichamelijk onderzocht, hoefsmid was meerdere malen geweest, dierenarts heeft diverse testen gedaan, maar niets was te vinden. Ik had aan alle mogelijke (ernstige) aandoeningen gedacht en met anderen naar gekeken, maar het leek gewoon niet te kloppen. Toen we verder wilden naar uitgebreidere onderzoeken, verbeterde hij. Zijn kreupelheid verdween na een week, hij kreeg weer energie en heel langzaam, kwam hij weer wat aan. Tot op de dag van vandaag weet niemand wat hij had, maar het belangrijkste is dat hij er weer bovenop is gekomen!
In februari zijn we ook iets nieuws gestart: western wedstrijden! Ik heb met Heurby geen fanatieke wedstrijd ambities, maar ik wilde wel een doel om naar toe te werken. Vorig jaar kwam ik er achter dat hij de Pleasure ontzettend leuk vindt en het ook niet verkeerd doet. Dus in februari hadden wij onze eerste onderlinge wedstrijd. En direct al de 3e prijs behaald! Het gehele jaar door hebben we hier en daar wat wedstrijdjes gereden en hij vindt dit echt ontzettend leuk om te doen. Zolang hij het leuk blijft vinden, gaan we dit nog even doorzetten
3. De heerlijke knuffelbeer
4. Inrijden voor de onderlinge wedstrijd.
Op diezelfde wedstrijd mocht Flo mee. We hadden na zijn problemen zoveel geoefend op grondwerk en vooral op de in hand trail, dat ik het gewoon eens met hem ging proberen. Als ik dan toch ging..
Wat vond hij het ook geweldig! Hij bleef heel erg aan mijn hangen, maar stiekem vond ik dat niet zo erg haha. Wel was hij zo enthousiast dat hij heel graag wilde laten zien hoe knap hij wel niet is, zowel op de grond als met 4 benen in de lucht! Al met al toch een 5e prijs behaald!
5. Winnie de Pooh vond hij wel een beetje spannend!
Dan maken we even een flinke sprong naar juli, waar een heleboel leuke dingen gepland stonden! Het bedrijf was in de lente al flink gegroeid in bekendheid en ik kwam vooral veel op locatie voor diverse lessen. Maar het allerleukste was toch wel dat ik een samenwerking aan ging met een camping in Hardenberg. In juli en augustus zou ik totaal twee dagen langs komen. Ik nam dan twee paarden mee en organiseerde diverse activiteiten: ponystappen, demonstraties, lessen, kindermiddagen en veel meer! Beide dagen waren de activiteiten volledig gevuld en hadden we eigenlijk tijd te kort. De kinderen waren dol enthousiast en zelfs de paarden vonden het geweldig. Olivia, mijn merrie van 22 jaar, stond na zo'n dag een week lang met haar oortjes naar voren in de paddock
6. Olivia werd flink toegetakeld met 'Pimp my Pony'. Zodra ze met de verf begonnen, stond zij heerlijk te slapen!
In augustus gebeurde nog iets leuks, er kwam een nieuwe pony! Bailey is een Shetlander van 6 jaar, en hij zou ons team komen versterken met kleuterlessen en andere kinder activiteiten. Inmiddels heeft hij vele kinderharten gestolen met zijn schattige uiterlijk en eigenwijze karakter!
Na een paar trainingen om te kijken wat hij kent en hoe hij reageerde op het zadel en een ruiter, besloot ik dat hij mee mocht naar de camping. Olivia was zijn grootste vriendin dus die konden mooi samen mee!
7. Knappe Bailey!
8. Ook hij werd toegetakeld, alles was prima!
Na de zomer hebben we hier en daar ook nog wat leuke evenementen gehad, zoals de Ride & Run samen met Heurby, diverse workshops met Flo, een gastles van Jesse Drent op het bedrijf en Horse Event! Hier deed ik met twee paarden mee aan clinics van Chris Irwin, Flo en Knud. Flo deed mee aan een rij clinic om je paard naar ontspanning te brengen en Knud mocht meedoen aan een clinic waar Chris ging werken met een opstandig en dominant paard. Nou, ik kan zeggen dat hij precies zo'n paard heeft gehad
9. Flo tijdens de clinic
10. Chris had echt zijn handen vol!
11. De dag erna mocht hij voor het eerst mee op wedstrijd, 5e met Showmanship at Halter! Helaas sprong hij aan het eind van de dag over de trailer stang heen, maar gelukkig heeft hij hier niets aan over gehouden.
Hier hield het nog niet mee op! Nadat Flo een kleine pauze had vanwege een aantal scheve ruggenwervels, mocht hij mee op Bootcamp bij de Silver Ranch en had hij in oktober zijn eerste Reining en Ranch Riding wedstrijd! Het is voor Flo heel moeilijk om onder het zadel op locatie te werken. Hij is dan namelijk ontzettend enthousiast en wil nog wel eens vergeten dat ik op zijn rug zit. Tijdens de bootcamp is het heel goed gegaan en ondanks een paar vreugde uitspattingen, mag ik ook niet klagen over de wedstrijd! In de Reining zijn we niet geplaatst vanwege een stomme fout van mij, maar in de Ranch Riding zijn we 4e geworden!
12. Vlak na één van zijn uitspattingen, tijdens de wedstrijd. Hij vond het in ieder geval wel heel leuk
Olivia heeft in december ook nog een dagje voor Amerigo mogen spelen. Wat vond ze dit weer leuk! Ze was totaal niet bang voor de Sint en pieten en zodra ze de kinderen hoorde begon ze te hinniken
13. Knappe pony!
Maar al die leuke gebeurtenissen houden ook een keer op en helaas was dat het geval. Twee maanden geleden kreeg Knud flinke koliek. De oorzaak weten we nog steeds niet. Na een mestonderzoek weten we dat hij geen wormen heeft, hij bleef de gehele tijd mesten (zelfs geen diarree), geen zand in de darmen... Tja zeg het maar. De dierenarts gaf hem medicatie waarmee het beter zou moeten gaan, maar helaas werd het alleen maar erger. Na veel stappen, comfortabel maken en heel veel controleren, vond ik hem 's nachts liggend in de stal. Het is dat hij kreunde, anders dacht ik voor 100% dat hij dood was. Hij bewoog niet en er was compleet levenloos, hij had ook geen reflex meer bij zijn ogen. Uiteindelijk hebben we hem omhoog gekregen en met spoed de dierenarts gebeld. Die vertelde ons dat we het beste naar de kliniek konden gaan. Alweer.
Terwijl mijn moeder de vrachtwagen klaar zette, wilde ik Knud in beweging krijgen. Ik ging met hem de paddock om tussen de andere paarden te lopen (hij stond in de schuilstal aangrenzend bij de paddock). De andere paarden liepen met ons mee en Knud begon alweer wat levendiger te worden. Hij snuffelde ergens wat, poepte af en toe, sleepte me de ene kant op, vervolgens de andere kant en ineens ging hij met de andere paarden spelen. Een paard met zware koliek die met andere paarden speelt...? Maar goed, uiteindelijk in overleg toch in de paddock laten staan en goed in de gaten gehouden. De volgende dag direct Colosan gehaald en gegeven en daarna heeft hij eigenlijk nergens meer last van gehad!
Na een ander probleem met het paard van mijn zus, bracht ik Knud naar de kliniek in Utrecht. Hij was namelijk een klophengst en het was tijd om hem te castreren. De lange heenreis ging beter dan verwacht en in Utrecht konden ze gelijk met een echo kijken waar zijn verstopte testikel zat. Uitkomst: niet te vinden. In de buikholte vonden ze weefsel dat niet op een testikel leek, hetzelfde in de lies aan dezelfde kans. Dus na het weekend zou hij laparascopisch een kijkoperatie krijgen en aan de hand daarvan zouden ze kijken welke methode van castratie Knud nodig heeft.
Suprise suprise, dit ging ook niet zoals het hoorde. Tijdens de kijkoperatie vonden ze namelijk afwijkend weefsel in de buikholte. Dit hebben ze moeten verwijderen en onderzoeken op het lab. Aan diezelfde kant vonden ze ook nog eens weefsel in de lies, dit leek meer op een bijbal. Ook dit is verwijderd en wordt onderzocht. Daarna hebben ze hem ook nog 'normaal' gecastreerd. Omdat ze dus niet wisten of het weefsel goed of slecht was, moest Knud langer blijven voor bloed onderzoek. Ze gingen het testosteron gehalte testen, om te kijken of hij echt ruin was.
Gelukkig was Knud wel erg blij om mij te zien en ging hij vrolijk weer mee naar huis!
14. Tijdens het echo onderzoek, hij was wel erg lief met zo'n verdoving.. Daar kon ik wel aan wennen
Vorige week werd ik dan eindelijk gebeld met de uitslag van het bloed en weefsel. Ten eerste wordt er geen testosteron meer aangemaakt, dus hij is officieel ruin! Ook zijn ze er achter gekomen dat er in de ontwikkeling iets mis is gegaan waardoor de testikel in de buikholte niet genoeg bloed kreeg. Hierdoor is deze afgestorven en in de buik blijven zitten. De bijbal was tevens afgestorven en hierdoor juist gezakt naar de lies. Maar het goede nieuws is dus dat het geen kwaadaardig weefsel is en Knud dus in perfecte gezondheid is!
2016 was dus helaas niet altijd een fijn jaar. Maar ik weet zeker dat we nu in 2017 met goede moed aan de bak kunnen! Samen met Heurby weer de training op pakken, Flo gaan zijn debuut maken in de reining wedstrijden, Olivia en Bailey gaan nog veel meer kleine kindjes blij maken en Knud kan eindelijk ingereden worden!
Ik weet zeker dat 2017 ons jaar wordt
Bedankt voor het lezen!
