Geplaatst 
Wij zullen ons misschien eerst eventjes voorstellen, ik ben Noeka wonend te Belgïe en al heel wat paardjes in mijn bezit gehad, aangezien ik nooit echt de juiste klik vond. Tot 4 jaar geleden.. Een vriendin van me reed voor een paardenhandelaar, en had een KWPN merrie mee genomen om te testen. Super mooi, en ik was opslag verliefd. Nadien, werd al snel duidelijk dat deze merrie een verleden had. Aanraken was een hele opdracht, en borstelen was enkel mogelijk met een zachte borstel, ze was enorm hoofdschuw en had veel bang van (manen of vliegen) sprays. Het was dan toch niet wat ze verwachten, en de merrie ging twee weken nadien weer terugkeren naar de paardenhandelaar om vervolgens naar de slacht te gaan..
Ik heb toen alles op alles gezet, en mijn toenmalige WELSH A hengst Spirit verkocht, om nadien haar te kunnen kopen voor een prijsje.. zo kwam Urbalia een KWPN merrie van ondertussen nu 15jaartjes jong op mijn weg, helemaal niet de bedoeling want ik en merrie's dat klikte nauwelijks. Maar toch.. Was er iets speciaals. Wij hebben in die 4 jaar zeker en vast al zwarte sneeuw gezien, ze was nog maar drie maanden van mij en ik haalde haar toen helaas op drie benen uit de stal. Onderzoeken werden gestart, foto's genomen hier en daar wat artrose, maar niks ernstig om zo te gaan manken.. Maar toch had ze vreselijk veel pijn en ging ze zienderogen achteruit. Twee weken nadien, kreeg ze verstoppings-kolieke, die zelfde dag deed ik een grote oproep op facebook wie ons uit de nood kon helpen aangezien ik zelf geen vervoer had. Toen mochten we op logé bij Stal Groenendael we hebben eerst uren rond gereden uit de hoop dat ze zou mesten, maar helaas. Ze verbleef toen in de binnenpiste, zodat ze haar niet kon vastrollen en ik zetten mijn wekker om de twee uur om haar een kwartier te laten stappen, de dierenarts kwam elke dag om pijnstilling te geven en olie via een sonde. Helaas na drie dagen, ging ze in shock en werden we met spoed doorgestuurd naar Kliniek Merelbeke.. Verstopping was zo een 25cm breed en 75cm lang. Ze is er twee weken gebleven, en keerde toen 4 jaar geleden in Oktober weer naar huis. Nadien heeft ze nog 7 maanden gerevalideerd, want ze woog op het laatste nog maar 385kg..
Met al die koliek is haar mankheid ook gewoon van zelf verdwenen en bleek het te gaan om een erstinge ontsteking. Ze kreeg een inspuiting alsook ontstekingsremmers en is sinds dien nooit meer hervallen.. Ik heb haar na dat ze gerevalideerd is van de kolieke ook opnieuw volledig laten inrijden door een ervaren dressuurruiter en nadien hebben we er samen les van genomen. Dit heeft ons zeker en vast goed geholpen, we staan nu ook al een tijdje op een nieuwe stal en het is daar echt super. Ze gaat elke dag buiten van s'morgens tot s'avonds en ze is bijna helemaal niet meer te herkennen! Ze is energievol, blij, speelt, doet gek, staat altijd met volle zin klaar om voor je te werken, ze heeft ondertussen geen bang meer van sprays, of andere borstels en haar hoofdschuwheid is zo goed als bijna weg (enkel bij onbekende doet ze dit nog wel een beetje ) Het is echt gewoon een zalig paard, ik zou haar echt voor geen geld van de wereld kunnen missen en hoop dat wij nog vele jaren plezier zullen beleven aan elkaar!
Genoeg gepraat, de foto's vertellen uiteindelijk meer als duizend woorden.
Wij noemen haar hier niet Urbalia, maar Urbi of Furby.
Ze is een afstamming van METALL X FARAM X WINSCONSIN.
Vroeger een manegepaard bij Stal Mulder in Nederland, maar daar is nu nog heel weinig van te merken! Vroeger sprong ze ook op M niveau, maar wegens haar lichtelijke artrose rijden wij enkel nog dressuurmatig en gaan we ook vaak wandelen.
Eerste x in België toen nog niet van mij, mijn toenmalige welsh hengstje is nog op de achtergrond te bespeuren! Gelukkig is hij bij super lieve mensen nu!
Twee maandjes bij mij toen, nog voor de kolieke en het manken.
Derde nacht met kolieke..
Klaar voor vertrek naar Merelbeke.
Twee weken later, weer voor het eerst een hapje hooi en aanstaande maandag keerde ze naar huis!
Hier wel duidelijk te zien hoe mager ze was..
Een voor en na van de revalidatie en voor de kolieke.
En dan slaag ik er een heel deel over, want wij hebben zondag een super mooie fotoshoot gedaan! Ondanks het weer een beetje tegen stak (super veel mist) en het ENORM koud was (3graden) zijn ze toch heel leuk geworden!!
Lieve groetjes!
