1 van mijn eerste liefdes: Linda. Ik weet dat het goed heeft gezeten.
Als meisje van 6 mocht ik paardrijden van mijn ouders, niet op de manege. Nee ik kreeg direct prive lesjes op de Haflinger van een collega van mijn pa. 13 jaar geleden, toch herinner ik het me alsof het gister was. Ik maakte kennis met de paardenwereld.
Linda en ik gingen samen op pad. We groeiden naar elkaar toe en maakte onze eerste buitenritjes. Ze was al 17, hier merkte je echt niets van. We konden niet hard genoeg gaan buiten!
We kregen een nieuw stalgenootje, fjord Wystan kwam erbij. Tot op de dag van vandaag ben ik nog met hem samen. Na een poos verhuisden we van stal ik mocht mee en kwam op een super leuke stal terecht. Helaas is er toentertijd iets gebeurd in het leven van de eigenaresse van Linda wat ik tot op de dag van vandaag niet weet. En het doet er ook niet meer toe. Stel op sprong verhuisde Linda en mijn hart was gebroken.
Ik opende meerdere topics op Bokt of iemand haar had gezien, maar tevergeefs.
[OV] [PG] Linda
Ik ging verder met mijn leven en groeide erg naar Wystan toe. Mijn vriendje.
Had me er bij neergelegd dat ik Linda nooit meer zou zien maar goed de herinneringen bleven. 
Vandaag heb ik contact gezocht via Facebook met de eigenaresse van Linda en gevraagd hoe het met haar ging. In de hoop dat ze er nog zou zijn zodat ik het allemaal kon afsluiten. Helaas, meisje is 3 jaar geleden al overleden. Ze is 26 jaar geworden. Ik voel me opgelucht, ze is uiteindelijk overleden aan ouderdom, ze was echt op. Blij om te horen dat het ouderdom was want ze heeft eens op het randje gezeten door bevangenheid.
Ik ben blij dat ik het hoofdstuk af heb kunnen sluiten. Eigenlijk heb ik altijd nog aan haar gedacht, hoe het met haar zou gaan. Of ze nu een ander meisje heeel blij maakt en veel leert. Maar ze is een oma op leeftijd geworden en dat doet me goed.
Rust zacht meisje, bedankt voor alles.
