Hallo allemaal,
Zes jaar geleden ben ik begonnen met het verzorgen van deze twee prachtige Friezen Floor & Boris. Dit naar aanleiding van een door mij geplaatste advertentie op BoktMarkt. Floor was mijn soulmate, mijn maatje, vriendinnetje, mijn alles. Van manegeruiter leerde ik op haar eigenlijk pas écht rijden. Ik leerde te kijken naar wat ik wel kon. Zij was samen met Boris mijn psycholoog. Ik kreeg zoveel liefde van hen, wat ik thuis niet kreeg. Helaas moest ik drie jaar geleden noodgewongen afscheid nemen van mijn maatjes ivm mijn cerebrale parese waardoor ik enorme pijnen in mijn rug kreeg en erg moeilijke privéomstandigheden (uitleg kan evt via pb) Afscheidstopic: [RIJ-ITP] Geen combi, geen vriendschap meer, vaarwel meisje!
Nu ik afgelopen jaar weer een beetje begon te rijden ging dit weer goed. Kreeg verschillende paarden onder mijn kont, maar oh wat miste ik mijn maatjes... Daarnaast miste ik het buitenrijden ook enorm... Dus, plaatste ik weer een advertentie op BoktMarkt. En een paar dagen later kreeg ik een berichtje. De eigenaresse had nooit echt een goede vervanger gevonden en zei dat ik nog steeds welkom was.
Memories.... 2011-2013.





Nu...
Op het moment dat ik het berichtje kreeg stond ik versteld en was ik overrompeld. Mijn ogen schoten vol, zou het dan toch.... Met een hart vol hoop maakte ik een afspraak. Vorige week maandag hebben we alles doorgesproken en zag ik mijn lieverds weer na drie jaar...
Ik zette mijn auto aan de dijk weg en liep de weide in. Zachtjes, mijn ogen vol tranen en mijn stem vol emotie riep ik zowel Floor als Boris. Wat was het machtig mooi... Beide paarden herkenden mij nog steeds. Boris kwam meteen kroelen in mijn nek en ook Floor kwam bij me... Wat heb ik hard gehuild...


Een paar dagen verder volgde het eerste ritje weer. Mevrouw dacht nog steeds dat er kabouters in het gras zaten en heeft nog steeds een plassenfobie, maar het was weer ouderwets genieten. Dat gaat nog vaker gebeuren
Dankjewel lieverds
, we mogen weer nieuwe herinneringen maken...