Ik heb haar in april 2014 opgehaald (ze was toen 3) met de bedoeling om haar te beleren en terug te brengen. Ze was één keer op een keuring geweest, maar kende verder nog helemaal niets.
Tijdens het beleren merkte ik dat het een hele fijne pony was om mee te werken. Ze was speels, leergierig, betrouwbaar, eerlijk en erg kindvriendelijk. Als ze goed beleerd was zou ze weer terug gaan.
Normaal vind ik dat nooit zo erg, maar Arpana was speciaal. Ik wist dat de tijd om haar terug te brengen naar haar eigenaar er aan zat te komen, maar ik wilde de kleine grijze muis niet kwijt, dus met tranen in m'n ogen zat ik bij haar in de wei.
Toen heb ik een bod op haar gedaan via de sms met de vraag of ik ze alsjeblieft mocht houden. Een uur later kreeg ik een sms terug: het was goed!!
Weer tranen in m'n ogen, maar nu van blijdschap!Ze loopt hier mee met kinderfeestjes en we gaan regelmatig met haar (en andere pony's) naar evenementen voor ponyritjes. Afgelopen december op een koude donkere winteravond bewees ze echt dat ze perfect in ons team paste, toen we op een kerstmarkt stonden en het begon te stormen. Alle plastic zeilen waaiden door de lucht en mensen klapten spontaan hun paraplu's uit, maar Arpana bleef rustig bij mij staan, alsof het elke dag gebeurde.
Als ik ze roep kijkt ze altijd meteen op en hinnikt naar me of komt naar het hek gegalopeerd. Ze is altijd zo vrolijk en speels! Ik kan er nog zo veel over zeggen, want ik ben ontzettend trots op Arpana, maar voor nu hou ik het bij de fotos
1. Deze foto was toen we haar op gingen halen
2. Een van de eerste keren met kindjes er op

3. Fotoshoot, vlak hierna zou ze eigenlijk terug moeten

4.

5.

6.

7.

8. Eén jaartje later fotoshoot

9. Afgelopen zomer

10. Ponykeuring Gendt (1e plaats van de 4 welsh-pony's)

11. Bedankt voor het kijken!
