Afgelopen week weer fijn met Nick bezig geweest.
Woensdag avond was ik eigenlijk best laat thuis van de manege. Had meegegeten bij mijn ouders, Daan was ook nog niet thuis. Die zou pas tegen 22.00 thuis zijn die avond.
"Zullen we nog even gaan picknicken?" Vroeg ik David en Marloes.
Dat vonden ze beide een goed idee. En naar school hoefden ze toch niet de volgende ochtend.
Dus David pakte snel een tas en vulde die met wat lekker, terwijl ik Nick uit de weide haalde en klaar maakte.
Daar gingen we. Op naar één van de vele picknick bankjes hier in de buurt.
We hebben nog een hele leuke ronde gemaakt, had het ook echt even nodig! Voelde goed.
Nick probeert een chipje te bietsen.
Gelukt!
En dit is toch eigenlijk wel een bijzondere foto. Want dit is de plek waar ik precies zo'n foto met ondergaande zon heb gemaakt van James. Onze laatste foto samen. De volgende dag was hij dood.
En nu doe ik de ritjes met Nick. Blijft nog altijd vreemd. Kan er nog steeds moeilijk aan wennen.
Blijft moeilijk.
De volgende dag, hemelvaartdag, was Daan lekker thuis aan het klussen.
Spontaan zadelde ik Nick op, ik wilde graag met hem naar het bos. "Wil er nog iemand mee? Anders ga ik alleen naar het bos".
Marloes wilde wel graag mee op de fiets. Ook weer een rugtas mee met wat eten en drinken. Daar gingen we. We maakten een mooie rit van 1,5 uur. Met tussenstop bij één van de picknick bankjes.
Marloes en ik hebben zelfs nog een wedstrijdje gedaan.
Tijdens de buitenrit was Nick braaf, maar toch wel ontzettend fris. Hij zat duidelijk goed in zijn vel en liet dat soms op vervelende manier blijken. Hij schrok overal van en wilde vaak een versnelling hoger. Maar dat wilde ik niet. Hij moest mijn tempo aanhouden, en bovendien was het te druk in het bos om ongestoord de bospaden door de galopperen. Dat kon gewoon niet.
Ook thuis had Nick nog steeds energie te veel. Ik zette hem in de wei, maar meneer was nog steeds wel in voor iets. Hij had een goede dag!
Ik besloot om na het avond eten nog een sprongetje met hem te maken. Niet te hoog, gewoon een leuke extra.
We hadden natuurlijk al een tijdje niet gesprongen, dus we deden het rustig aan.
Maar ook had Nick er echt zin in en werkte heel mooi mee. Zo konden we dus ook met de 'nickrope' rijden. Hij luisterde prima! Kon hem mooi de paddock door sturen en over de hindernis.
De foto van de sprong had ik al laten zien, maar ik wil deze ook even delen. Een foto na de sprong.
Ondanks dat ik er niet helemaal op sta, kan je zien dat het echt leuk was.
En ik had dit ook écht even nodig! Pfff...
Na het springen kreeg Nick een welverdiende knuffel.
Daarna mocht Marloes terug naar de stal rijden.
Vrijdag en gisteren had Nick mooi de tijd om weer bij te komen.
Gisteren avond laat hebben we nog wel even het water opgezocht en nog gezamenlijk een klein rondje met de hond gewandeld.
En als afsluiter Blikkie.
Bliksem kan zich uren vermaken met de brokjes bal. Hij is helemaal idolaat van het ding.
Dit was donderdagmiddag.
Vandaag willen we eigenlijk met Nick gaan zwemmen, maar ik denk dat dat pas aan het einde van de dag wordt.