Ik vroeg me af wat de ervaringen van mensen zijn bij het kopen van een veulen. Na jaren eigen paarden te hebben gehad is mijn paard helaas ingeslapen en ik mis het enorm. Helaas heb ik nu niet elke dag tijd en woon ik op een ongunstige plek, dus een jong paard nemen is nu niet handig, want ik vind wel dat je veel tijd met zo'n dier moet doorbrengen.
Nu kwam ik ook op het idee van een veulen of jaarling, die ik dan naar de opfok laat gaat. Dan kan ik er wel regelmatig heen, maar is het ook niet erg als ik een tijdje niet kom. En intussen kun je wel vast een beetje je band opbouwen

Maar ik bedacht ook : het kan natuurlijk zo zijn dat het met het veulen totaal niet klikt met rijden. Dat het een gevaarlijk paard wordt. Kortom: vrij veel risico. Gebeurt dit vaak?
Mijn andere optie is om over een paar jaar een driejarige of vierjarige te kopen, die net zadelmak is. Dan weet je al wel of het klikt en of hij fatsoenlijk is onder het zadel. Aan de andere kant mis ik dan nog wel een paar jaar het geluk van een paard. Ik heb bijrijdpaarden hoor, dat wel, maar het háált het niet bij een eigen.
Waarom ik graag een jonge wil is dat ik toch merk dat de band, vooral met rijden, daar beter van wordt en dat je je helemaal op elkaar aanpast. Bovendien weet ik dan wat er met mijn paard gebeurd is, en dat ik bijvoorbeeld zuinig ben geweest op de rug.
Die band komt overigens wel goed wanneer je er mee aan de slag gaat, wanneer het dier 3-4 jaar oud is.
). Hij is nu drie en alhoewel ik hem voor geen goud zou willen missen, zou ik waarschijnlijk niet meer op deze manier doen. Het was maar afwachten hoe hij zou uitgroeien qua maat, of hij uberhaupt wel drie jaar zou worden (ongelukjes kunnen immers altijd gebeuren), of hij onder het zadel wel zo wordt als ik wil ... een hoop onzekerheden die je bij een ouder paard niet hebt. En het wachten duurt zo ontzettend lang
in de opfok was ik "mens dat 1x per week appel komt brengen". Paardlief vond me best lollig toen, maar dat vond 'ie van iedereen die 'm eten gaf. Pas sinds hij op een pensionstal staat en "aan het werk is" (lees: 1x per dag rondje wandelen / poetsen / dekje opleggen etc) is het echt m'n vriendje geworden. Eerder beginnen had trouwens geen zin gehad, meneer had het concentratievermogen van een goudvis.
Daarnaast valt de uiteindelijke maat ook al beter in te schatten mocht dat van belang zijn.
maar dat is ook belangrijk. 