Mijn spiegel, mijn clown, mijn leermeester maar bovenal mijn held.

In de jaren ervoor waren er al enkele paardjes de revue gepasseerd.
Daar stond ik dan eind augustus 2006 op de handelstal/manege waar ik kwam voor een totaal ander dier dan jij.
Tijdens het wachten op de verkoper keek ik eens wat rond in de lessen waar ook jij je rondje liep.
Je passeerde mij en keek mij recht aan met je mooie bruine ogen, zie je mij?
Voorzichtig liet ik vallen dat ik jou graag eens beter wilde bekijken.
De scheuren stonden in je hoeven, je manen afgekluift en je voorpluk recht afgeknipt maar toch deed je iets met mij.
Niemand begreep er wat van want ik zei van kleins af aan altijd dat ik nooit een haflinger zou willen want eigenwijs was ik zelf al genoeg
En toch geschiedde het dat jij met mij mee naar huis ging.


Oh wat was ik in mijn nopjes met mijn haflinger maar wat kwam ik er snel achter dat jij er eentje bent met (eigenwijs
) karakter
De kermis was koud
Na jaren verzoeken in 3voud , schriftelijk en mondeling, te hebben ingediend kan ik concluderen dat wij op de zelfde golflengte zitten en niet jij op noord en ik op zuid
Om die golflengte te vinden heb je de spiegel zo vaak voor mijn neus geplaatst, soms probeerde ik het om langs die spiegel te kruipen maar jij was en bent onverbiddelijk.
Je trukendoos zit vol genoeg omdat eigenwijze baasje op te voeden
Ik kan natuurlijk doen alsof ik jou opgevoed heb maar we weten allebei dat jij eigenwijzer bent en dus de grootste vinger in de pap weet te hebben.


Maar niet alleen op dat gebied heb ik enorm veel van je geleerd de afgelopen jaren, ook medisch kon je er wat van.
Jaren lang heb ik het geluk gehad gezonde paarden zonder medische problemen te hebben gehad en kon je dus concluderen dat ik op medisch vlak een groentje was.
Een griffelbeenbreuk, peesblessure en hoefzweren een kleine greep uit de lijst waar ik meer van heb moeten leren.

Maar het belangrijkste wat ik geleerd heb is geniet van het hier en nu.
In alle drukte ging ik daar nog wel eens aan voorbij dat wat je hebt morgen weg kan zijn.
Dit besefte ik mij helaas pas toen het bijna te laat was.
Bij een noodlottig ongelukje brak jij je been
Het absolute zwarte randje om de 10 prachtige jaren maar dat sterkte karakter dat mij in het verleden wel eens tegen zat zorgde er nu voor dat een loeizware tijd een positief einde kent
https://www.youtube.com/watch?v=ZHX9TGB3KDk
De eerste dag dat ik jou ontmoeten had ik nooit kunnen voorzien wat een super paard jij bent!
Nu 10 jaar later ben ik dankbaar dat jij mij met die bruine ogen aankeek.
Je mag dan inmiddels ''oud'' en met pensioen zijn maar ik zou je voor geen goud willen ruilen voor een ander dier.
Jij bent mijn once in a lifetime horse.
Alvast bedankt voor de afgelopen 10 jaar en ik kijk uit naar de volgende 10.

