Vorige week ben ik samen met mijn Ijsje op kamp bij Equixantos geweest. Hele leuke week gehad en erg genoten van de mensen en de paarden.
Ik kan alweer 3 jaartjes Freki mijn eigen paardje noemen! Als ik dan even terugblik: Ik heb toch een lange tijd spijt gehad, haha. Die stomme Ijsco wilde maar niet dressuren. En buiten met mij op pad gaan: echt niet, eigenwijs ding dat t was.... Met mn mams van paard geruild, ik kreeg haar Fries en zij mijn Freki. Van Bauke ontzettend veel geleerd, maar wat miste ik mijn bomprove dondersteen. Die fries bleef maar bakkabouters spotten en ik verlangde zo naar het bakhobbelen met Freki. Sinds mei staat Freki weer bij mijn vriendin en is Bauke terug naar de pensionstalling. En wat gaat het leuk, ik ben zo trots op hem (en op mij
). Ik had deze break met hem echt nodig om een jaartje ouder te worden en een jaar rijker aan ervaring te worden. We maken met zn tweetjes ritjes, boscrossen wekelijks en zo heel af en toe pak ik hem eens op in de bak, wat hij hartstikke leuk doet!Mathilde Nijzingh heeft mij samen met mijn gouden pony in het mooiste uurtje (eigenlijk minuten, haha) vast gelegd, thanks voor de fotoos, Till!
Kusje voor de leukste pony!


Deze komt aan de muur...






En zo hobbelen we tegenwoordig rond, zonder het gouden randje, maar voor mij net zo mooi

Bedankt voor het kijken!

heb je daar! En fijn dat je tot inzicht bent gekomen door de ruil met je moeder's paard (wat een aanbod trouwens, ook lief van mams).