Ik weet niet echt wat mijn doel is met dit topic, maar ik moet het even van mij afschrijven.
Een aantal weken geleden kreeg ik een berichtje van een vriendin dat ze een paard wist dat echt goed bij mij zou passen. Zij rijdt op een handelstal en krijgt regelmatig verschillende paarden onder haar kont om te trainen, maar op dit beestje was ze helemaal verliefd. Ik was niet echt op zoek naar een paard, had er wel al veel over gedroomd (en opgezocht, stal, hoefsmid, instructrice, iedereen stond maar een belletje weg :p), maar echt op zoek was ik niet.
In ieder geval, ik moest absoluut komen kijken want het was echt een geweldig paard dat goed bij mij zou passen. (Voor de duidelijkeid, ik en vriendin kennen elkaar al jaren en ze is een van mijn weinige echte vriendinnen, dus geen verkoopspraatjes, maar echt enthousiasme
) Dus, ik in de auto, gezellig naar stal, en inderdaad, leuk paardje. Weinig spieren, vrij mager, maar duidelijk fijn gereden en goed gemanierd. Nu vertrok ik een dag later voor drie weken op vakantie, en is een paard niet gekocht in een dag, dus afscheid genomen en gehoopt dat hij niet verkocht zou zijn na de vakantie. (Hij stond overigens nog niet geadverteerd omdat hij slechts sinds enkele weken in training stond en nog niet 'verkoopsklaar' was). Een aantal dagen voor ik van vakantie terugkwam kwam hij op internet, en kreeg direct kijkers. De eerste vielen af, de tweede wilden hem wel graag. Gelukkig gingen zij op vakantie en wilden ze pas na hun vakantie keuren. Ik ben dus in tussentijd gaan kijken en heb gisteren na lang wikken wegen besloten dat ik hem wou kopen. Deze beslissing was zeer spannend voor mij, aangezien ik alles zelf moet betalen en dit mijn eerste eigen paard zou worden.
Deze morgen werd hij gekeurd (ik kon er door omstandigheden helaas niet bij zijn), en je voelt hem al komen: afgekeurd...
Tijdens het rijden/de rest van de keuring geen probleem, maar bij de de buigproef bleek hij bij het draven linksachter mank te lopen. Zware domper uiteraard, maar toch hield ik hoop dat we konden afspreken om foto's te maken van het been (kosten verkoper) om te kijken of er OCD/spat of iets anders aan de hand was. Immers, wie wilt er nu een afgekeurd paard kopen zonder duidelijkheid wat de oorzaak is?
Aan het eind van de namiddag werd de vriendin (ik zat in de auto met haar dus hoorde het gesprek) gebeld, dat iemand hem dus wou kopen. De handelaar vertelde dat hij het verhaal van de keuring had gedaan, maar dat deze 57-jarige vrouw vond dat hij er wel braaf uitzag en hem wou kopen om wandelingen te maken. Ze komt hem dus volgende week ophalen (zonder hem gezien of gereden te hebben). Buiten het feit dat ik het natuurlijk erg vind dat er nu geen kans is om foto's te laten maken, vind ik het ook een beetje vreemd om een wandelpaard te kopen zonde het gezien heb (het zou natuurlijk fijn zijn dat hij goed terechtkomt, niet ergens in de handel om terug als 'goed' doorverkocht te worden, terwijl dit helemaal niet zeker is, of zie ik nu spoken?)
Langs de ene kant denk ik: toch foto's laten maken (op eigen kosten) (ja, stiekem ben ik wel een beetje verliefd) en het risico lopen dat hij écht afgekeurd is en hem alsnog laten staan (en veel geld in foto's steken voor een paard dat ik dan waarschijnlijk niet koop), maar erg verstandig is dit natuurlijk niet...


