Geluk voor mij of mijn paard, mag ik egoistisch zijn?

Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Daniquebyoux

Berichten: 1403
Geregistreerd: 21-12-13
Woonplaats: Purmerend

Geluk voor mij of mijn paard, mag ik egoistisch zijn?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-16 10:55

Modjes correct me if I'm wrong dat het hier staat, ik kon me geen andere plek bedenken.

Ik zal voor jullie een beeld scheppen waarin ik de titel verklaar, ik schrijf dit omdat ik het even van mij af moet schrijven. Ik zal niet al te diep hierin op in gaan omdat er mensen op bokt zitten die mij kennen en het gaat hun eigenlijk niks aan, (privé redenen) maar bokt geeft vaak goed advies en daar ben ik naar opzoek. Grote details kunnen daarom evt via pb geveaagd..
Ik zit nu al gelangere tijd niet lekker in mijn vel. Het begon een maand terug met wat simpele discussies op onze stal. Het is een 'doe het zelf' basis stal en daarom verschillen de meningen wel is over hoe het gedaan moet worden. Hierin was ik dus betrokken en hoewel het me dwars zat leek het me niet te hinderen. Ik was al een tijd bevriend met een aantal mensen van stal maar hier heb ik na de ruzies contact mee verbroken en zie ze enkel nog op stal, maar zeggen weinig tot niks.
Ik heb hier bewust voor gekozen omdat mijn vertrouwen gebroken is, ik ben zwart gemaakt en ik wou met de examens op komst geen onnodige stress. Dus dacht ik de problemen te 'verwijderen'.

Ik ben bijna 18 en heb dus nog wel puber hormonen, daarbij hou ik vaak vast aan negatieve gevoelens en laat me vaker voeden door het kwade dan het goede.
Op dat alles komt dat ik een stressbal ben en onzeker. Ik wou het vermijden voor mijn examens maar het is toch gebeurd.
Ik ben deze week zo vaak ontploft, voornamelijk naar mijn vader waarmee ik bots omdat wij het zelfde zijn. Maar ook naar mijn moeder die mij alleen probeerde te helpen, al zie ik dit pas achteraf in als ik afgekoeld ben.
Ik ben ook ontploft op stal naar een van de mensen waar ik geen contact mee wil. Het begon met een vraag naar een ander meisje, waar de andere vrouw zich mee bemoeide. Zij snauwde naar mij en ik pikte dat niet. Zelfs niet van een oudere vrouw en zeker niet als zij zo denigerend naar mij praatte. In het verleden pikte ik het van haar maar ik trok het nu niet meer en heb nare woorden gezegd. Zij lachtte er enkel om en deed alsof ze van alles niks wist. Op dat moment ben ik weggelopen omdat ik mezelf toch ken en ook ik grenzen heb die ik niet wil overschrijden.

Maar ik ben door alles gaan denken en in het begin schoof ik het af op mijn examens, maar ik ging minder naar stal. Ik bleef korter en deed de noodzakelijke dingen. Ik ging wat met mijn paard doen wanneer een vriendin er was of als er niemand anders was. Ik kijk continu over mijn schouder en heb steeds minder zin om ook maar iets met mijn dier te doen. In het rijden liepen we de laatste tijd weer vast en het vrijheidsdressuur zijn we ook niet meer zo dol op.. Waar ik het vroeger zielig vond om hem te laten staan heb ik dat nu minder. En niet om de goede redenen bedacht ik mij.
Ik hoop dat dit gevoel tijdelijk is en ik zou mijn paard nooit verkopen, want ik hou zielsveel van hem. Maar ik zou dan wel andere opties moeten overwegen.. Zoals een verzorgster. Iets wat ik eigenlijk totaal niet wil omdat het mijn dier is en ik vind dat ik de zorg ervoor moet dragen. Iets wat ik dus ook zelfstandig kan en doe. Maar het dier houd van werken, hij heeft er plezier in en doet en denkt actief mee. Daarom gun ik het mijn clown niet om stil te staan.
Ik overweeg nu dus van stal te wisselen. Het is een soort gelijke stal maar er is geen doe het zelf basis, dus toch net even anders. Maar dan blijft er in mijn hoofd hangen.. er zijn ook leuke mensen op de stal waar ik nu sta en daar beleef ik ook gewoon plezier mee. En mijn paard staat prima in de kudde, hij vermaakt zich wel.
Mag ik dan egoistisch zijn en verplaatsen, waar ik niet weet of hij zich prettig zal voelen? Op moet ik op zijn minst wachten tot een maand na mijn examens en afwachten?
Ik hou van de paardensport, ik wil er actief aan deelnemen in elke vorm maar ik heb het plezier er minder in. En dat ligt niet aan mijn paard, hij is ideaal en voor mij perfect. Maar het ligt naar mijn idee dus aan de mensen op mijn stal waarmee ik dus echt bots..

Ik hoop dat jullie mij zouden kunnen helpen.. Vooral nu ik het zelf even niet meer weet.
Mijn moeder zegt afwachten tot na de examens en daar ben ik het mee eens, want ik ga hem er nu niet midden in verplaatsen, maar ik voel mij wel extreem ongelukkig zo..

Bedankt als je dit gelezen hebt. Het feit dat ik het nu eens heb geschreven lucht voor mij al ietsjes op..

Duhelo

Berichten: 29829
Geregistreerd: 29-05-03

Re: Geluk voor mij of mijn paard, mag ik egoistisch zijn?

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 11:09

op zich, als de andere stal dezelfde of betere faciliteiten biedt voor je paard en voor jezelf, is het geen ramp om te verhuizen. Zorg wel dat je dat op voorhand zeker weet.
Het is ook niet ok voor je paard als je niet graag gaat werken met hem. Anderszijds weet ik niet hoeveel je je stalgenoten nodig hebt (om te voeren / mesten / buiten zetten) en hoeveel verplicht contact je dan moet hebben?
Indien je geen contact moet hebben met die mensen zou ik gewoon in de negeermodus gaan, je bent niet verplicht om op hun in te gaan. Als je wel contact moet hebben zou ik zeker overwegen om te verhuizen.

Duhelo

Berichten: 29829
Geregistreerd: 29-05-03

Re: Geluk voor mij of mijn paard, mag ik egoistisch zijn?

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 11:09

HK => PP

Myrthe64
Berichten: 1014
Geregistreerd: 25-07-12

Re: Geluk voor mij of mijn paard, mag ik egoistisch zijn?

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 11:22

Ik vind het niet egoïstisch tegenover je paard als je van stal wisselt. Op dit moment doe je minder met hem omdat jij je niet prettig voelt op stal, dat is op lange termijn minder fijn voor hem dan van stal wisselen (daar went hij heus wel aan). Daarnaast moet je ook aan jezelf denken, je paard moet voor je plezier zijn!

Toch raad ik je aan nog even te wachten, kijken of de situatie verbetert. Je geeft aan dat er ook leuke mensen zijn op stal, kunnen zij je niet helpen? Als dan over een tijdje toch blijkt dat het niet verbeterd is, kan je altijd nog wisselen van stal. Is dan zeker jammer van de leuke mensen op je huidige stal, maar op je nieuwe stal staan vast ook leuke mensen en je kan die anderen altijd nog blijven zien natuurlijk!

Succes!

Gianti

Berichten: 11198
Geregistreerd: 17-03-10
Woonplaats: Almere

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 11:24

Als jij denkt dat je er weer plezier zou krijgen door verplaatsen, en je paard er kwa faciliteiten niet op achteruit gaat zou je kunnen doen.

Maar wat ik me afvraag of het niet meer weglopen van problemen is en hoe groot de kans is dat je in diezelfde situatie daar belandt

EmptyWords

Berichten: 10772
Geregistreerd: 27-02-08
Woonplaats: Wehl

Re: Geluk voor mij of mijn paard, mag ik egoistisch zijn?

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 11:29

nu heb je geen plezier met je paard, je sluit je af, zit niet lekker in je vel en je paard merkt dat. het is niet voor niets dat het rijden en vhd niet goed gaat. als ik je verhaal zo lees heeft dat maar 1 reden. jij voelt je niet lekker op stal.

als je gaat verhuizen, nieuwe stalgenoten, geen verleden en geen struggles. ga je dan weer met pezier naar je paard? heb je dan weer zin om dingen te ondernemen? zul jij ontspannender zijn en beter in je vel zitten?

als jouw antwoord hierop ja is, vind ik het niet egoïstisch om te verhuizen. hierdoor kun jij namelijk het plezier voor jezelf en je paard weer terug krijgen.

een paard is duur als stalvulling voor anderen ;)

anjali
Berichten: 17497
Geregistreerd: 25-07-15

Re: Geluk voor mij of mijn paard, mag ik egoistisch zijn?

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 11:35

Als ik jou was zou ik het nog even aanzien,zeker tot na je examens. Je kunt natuurlijk altijd ergens anders eens gaan kijken hoe het daar is.Wel is het nergens volmaakt,maar je moet wel plezier in je paard blijven houden.

BigOne
Berichten: 42460
Geregistreerd: 03-08-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 11:35

Je zegt dat je op stal ploft maar het lijkt er meer op dat je overal ploft, ga eens met iemand praten over hoe je je voelt en je gedrag nu. Krijg namelijk niet de indruk dat het alleen aan de stal ligt maar dat er veel meer speelt waardoor je het nu allemaal even niet meer trekt.

Eilatan
Berichten: 7212
Geregistreerd: 22-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 11:40

Ik heb dit gevoel zo vaak gehad 'vroeger' en ook gewoon elke keer verhuist met mijn paard. Heb denk ik wel 15 verschillende stallen gehad, haha.

Ja het is weglopen en ja het lost het niet op, je moet aan jezelf werken, maar dat kost tijd en op een stal waar t gevoel al negatief is het moeilijker dan een nieuwe start.

Bij mij kwam het wel goed, nja stuk beter, nadat ik ouder werd, uit pubertijd en wat beter zelfinzicht.

Olikea

Berichten: 5733
Geregistreerd: 19-08-07
Woonplaats: HULST

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 11:40

Ik vind dat je best egoïstisch mag zijn.. Zoals je het zelf zegt. . Het gemiddelde paarf gaat echt niet kapot van een verhuizing mits je het goed doet. En als jij daardoor lekkerder in je vel zit is het voor je paard ook alleen maar fijner.

Zou wel even wachten tot na je examens.. en een goede plek zoeken waar je je thuis voelt .

Succes met je examens

Riel

Berichten: 2183
Geregistreerd: 04-11-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 11:43

Gewoon verhuizen en opnieuw beginnen. Als er op een plek te veel negativiteit hangt, is het beter om ergens anders te proberen. Denk wel heel goed na over wat er allemaal fout is gegaan in je huidige stal en wat jij in die situatie beter had kunnen doen. Ook uit negatieve ervaringen kan je heel veel leren.

Ik denk wel dat je in een doe het zelf stal (waar pensionklanten de zorg verdelen) sneller conflicten krijgt. Zelf zou ik er nooit voor kiezen om op zo'n stal te staan.
Voel je zeker niet schuldig tegenover je paard. Als je hem rustig de tijd geeft om aan zijn nieuwe plekje te wennen dan red hij het heus wel :-). Paarden zijn heel duur dus je moet er van genieten!

Wacht inderdaad tot na de examens met verhuizen en focus je nu op je studie. Daarna heb je rustig de tijd om de juiste stal / de juiste beslissing te vinden / te nemen.

Daniquebyoux

Berichten: 1403
Geregistreerd: 21-12-13
Woonplaats: Purmerend

Re: Geluk voor mij of mijn paard, mag ik egoistisch zijn?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-16 11:58

Dankjullie allemaal voor jullie adviesen. Het helpt om toch wat puntjes bij te vlakken.

Ik moet inderdaad aan mijzelf werken. Ik zeur veel, maar onderneem ook veel waardoor ik wel op deze stal pas(te). Ik ben er in eerste instantie terrecht gekomen omdat ik er een paard ging verzorgen. Mijn huidige paard is er geboren en daarom ben ik er geloven. Hij is een keer eerder verplaatst en dat resulteerde in een ongelukkig paard. Maar toen was hij nog niet van mij. Ik ben bang dat dit zich zal herhalen. Hij heeft al zijn vriendjes hier en is met hun opgegroeid. Hij wordt er niet bozer om momenteel of ik nou ga rijden of niet. Het stilstaan is momenteel misschien zelfs beter voor hem ivm groei. Maar wanneer ik dan wel eens iets wil ondernemen gaat het niet zoals ik wil. Misschien door de stress van de examens (daarom bedacht ik mij nog even afwachten) en misschien door de stalgenoten.
Ik negeer ze zoveel mogelijk, probeer op andere tijdstippen te komen en doe geen taken met hun.
Praten met hun zit er niet meer in dit is al het zoveelste incident en ik ben dat nu wel zat.
Verhuizen is misschien wel weglopen maar je kan nou niet altijd met sommige types overweg..
Op de stal die ik op het oog heb, heb ik minder faciliteiten. Er is maar 1 bak ipv 2 maar er is meer uitrijmogelijkheid en daar geniet ik en mijn paard vaak meer van. Verder is het voor hem hetzelfde. Hij is evenveel buiten en blijft als het goed is in kudde verband. Enige puntje voor mij is dan is dat ik niet eens in de week buiten hoef te zetten omdat dit wordt gedaan.
Ik werk nu dus vooral mezelf tegen omdat ik enthousiast ben over die stal maar ik wil mijn vrienden niet zomaar achterlaten en de angst dat mijn paard zich er niet fijn zal voelen. Ook zal ik dan niet bij mijn huidige instructrice kunnen lessen want zij is de stalbaas. En haar lessen helpen ons extreem veel. Zij weet wel van het feit hoe ik mij voel, mijn moeder heeft met haar gepraat maar er is niet veel aan gedaan.
Ik hoop stiekem dat een vriendin wil meeverhuizen maar ze nemen trekpaarden niet zomaar ergens aan.. Het zou voor mij de beslissing wel makkelijker maken omdat onze paarden met elkaar overweg kunnen ..

anjali
Berichten: 17497
Geregistreerd: 25-07-15

Re: Geluk voor mij of mijn paard, mag ik egoistisch zijn?

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 15:36

Ga dan eerst eens praten met de staleigenaar,waar je van huurt,over de problemen die je ondervindt. Waarschijnlijk wil zij geen klant kwijt dus zal ze proberen je te helpen de problemen ter plekke op te lossen.

Riel

Berichten: 2183
Geregistreerd: 04-11-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 15:46

Ik denk persoonlijk dat je dit nu beter even in de koelkast zet en je vooral focust op je examens. Vermijd het contact met de mensen waar het moeilijk mee gaat en probeer toch te genieten van je paard. Na je examens kan je alles nog eens bekijken en overdenken. Je zult dan alles helderder kunnen bekijken aangezien de druk van de examens helemaal wegvalt.

Een goed gesprek met je ouders, de staleigenaar,... kan wonderen doen aangezien ze jou en de situatie kennen. Als het niet werkt en je na de examens en meerdere gesprekken/pogingen het gevoel hebt dat je echt een nieuwe start nodig hebt dan moet je het gewoon echt doen. Je paardje zal zeker en vast wennen aan de nieuwe situatie. Ook op de nieuwe stal zal hij snel paardenvrienden maken.

Heel veel succes met je examens! :-)
Laatst bijgewerkt door Riel op 22-05-16 15:57, in het totaal 1 keer bewerkt

ElineRocco22

Berichten: 67
Geregistreerd: 30-05-15
Woonplaats: Enschede

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 15:47

die negativiteit die je nu voelt, zal nooit volledig meer weggaan.
vandaar dat ik het niet gek vind dat je wilt verhuizen. deze negativiteit voelt je paard haarfijn aan.
en als hij nu lekker op de kudde staat, staat hij dat vast ook wel ergens anders.

ik snap dat het een moeilijke situatie is, en het is helemaal herkenbaar ook ivm met je leeftijd en hormonen.

succes!

* edit: focus op je examens!

BeeMed
Berichten: 3030
Geregistreerd: 29-09-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 15:48

nee ik vind het niet egoisch als je zou verhuizen. Zeker niet omdat de faciliteiten voor je paard hetzelfde blijven. En het is toch een hobby, iets wat leuk moet zijn. Dan is het niet leuk als je steeds over je schouder moet kijken of je geen vervelende mensen tegen komt en je steeds stress hebt vanwege de situatie, reden zat om te verhuizen lijkt me.

Maarrr..... ik merk nog zoveel twijfel bij je, en je zit nu in een stressperiode met je examen, dat dit me niet het juiste moment lijkt om deze beslissing te nemen. Dus ik zou zeggen wacht tot na je examens, overdenk het daarna nog eens rustig en heb je het dan nog steeds niet naar je zin, neem dan de stap om te verhuizen.

myk_en_shant

Berichten: 3287
Geregistreerd: 15-12-10
Woonplaats: Steenwijkerwold

Re: Geluk voor mij of mijn paard, mag ik egoistisch zijn?

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 15:58

Ik zou zeggen, vandaag nog vertrekken. Een blije baas betekent vaak ook een blij paard.
Een paard voelt jouw gemoedstoestand haarfijn aan en zal hier ook op reageren.
Dus niks egoïstisch.

Daniquebyoux

Berichten: 1403
Geregistreerd: 21-12-13
Woonplaats: Purmerend

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-16 16:13

Vandaag en direct vertrekken zit er niet in. Zit aan een maand opzeg termijn en nog niet bekend bij de andere stal wanneer ik daar evt heen zou kunnen. Als ik weg ga dan gaat het sws pas na de examens, vanwege dingen regelen. Heb niet de luxe om een trailer aan te koppelen en te gaan helaas.

Met de stalhouder heb ik gesproken en mijn moeder ook. Mijn moeder weet van mijn zorgen en ik deel werkelijk alles met haar. Maar de stalhouder zei dat gesprekken de oplossing zijn maar ik heb geen behoefte aan die gesprekken. Omdat deze al eens plaats hebben genomen, en dus geen resultaat hebben geleverd. Omdat ik behoor tot de jeugd op stal wordt ik niet serieus genomen door vele en heel denigerend behandeld door enkele 'volwassenen'. Lees bij volwassenen: mensen die net zelf 20 zijn geweest. Ik mag dan net 18 worden maar ik ben niet zo gek dat ik respect moet opbrengen maar niet terug verdien. Dat is niet eerlijk.
De stalhouder zei verder afwachten, dingen veranderen zei ze en zodra de paarden op het land gaan zijn er geen klusjes meer en heb je al minder met elkaar te maken. Daar heeft ze absoluut gelijk in maar in de winter komt het probleem waarschijnlijk net zo hard in.
Daarom wil ik als ik verhuis in de zomer gaan, inscharen in kuddes gaat op het land gemakkelijker..

Ik neig toch meer naar verhuizen en dan toch maar mijn paard afwachten..
Denk nog wel 1 x goed mijn probleem neer te leggen bij de stalhouder en dan ook duidelijk zeggen waar het op staat: ik wil weg als er niks veranderd.
Ik wil mij niet ongelukkig voelen, niet nadat ik na 2 jaar eindelijk uit mijn depressie ben gekomen. Ik kan voelen dat als het zo door gaat ik daar langzaam weer in blijf hangen..

Edit: iedereen trouwens bedankt voor het succes ect! Erg lief!

FrNo

Berichten: 4062
Geregistreerd: 14-08-13
Woonplaats: Noord Oost Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 16:17

Nu kun je je beter op je examens richten, daarna zou ik verhuizen als je inderdaad de hele tijd over je schouder moet kijken of die persoon niet toevallig komt. Ook al komt die persoon toevallig niet, je bent toch niet lekker 100% met je paard bezig. Je geeft nu zelf al aan dat je er minder komt en minder doet met je paard. En je betaalt ook voor je stalling, de hobby is al duur genoeg, dan is het zonde als je hierdoor minder gaat rijden.
En wat myk en shant zegt; als jij gespannen bent of boos, voelt jouw paard dat ook. Als jij lekker relaxt en gelukkig bij je paard bent, is je paard dat ook. Ok, je paard zal even moeten wennen aan de nieuwe stal, maar hoeft niets in te leveren aan zijn welzijn. En dat jij geen paarden buiten hoeft te zetten is ook weet wat extra tijd die je evt. aan je paard kunt besteden.
Succes met je examens.
Inderdaad van de winter zijn er weet met klusjes en heb je weer met met elkaar te maken.

Mariekexxx
Berichten: 619
Geregistreerd: 12-04-15
Woonplaats: In de pot goud aan het einde van regenboog♥

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 16:21

Ik zal je paard verhuizen. Als je er gelukkiger van word waarom niet? En je paard maakt heus wel weer nieuwe vriendjes. Ik vind dat het helemaal niet egoïstisch is.

iiJasmijn
Berichten: 38
Geregistreerd: 25-10-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 16:26

Wat herken ik me in jouw verhaal.. Dat je ontploft bij mensen.. Als je jezelf niet goed voelt, ga je je anders gedragen wat bij mij erg uit op school. Als je wilt kun je mij pb'en. Ik denk dat ik je wel kan helpen :)!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 16:28

Je examens zijn nu, toch? Ik weet natuurlijk niet wat praktisch haalbaar voor je is, maar misschien is het een idee om je nu even helemaal op je examens te richten. En misschien kan je daarvoor anderen om hulp vragen. Misschien wil je moeder de komende paar weken wel wat vaker de verzorging van je paard op zich nemen, of een goede vriendin. En dan kan jij even afstand nemen. En dan heb je niet zoveel last van dit probleem tijdens je examens.

En tegen de tijd dat de examens achter de rug zijn, heb je waarschijnlijk meer ruimte in je hoofd om te beslissen wat je met je stalprobleem wilt doen. En dan is het makkelijker om goede keuzes te maken. En ook makkelijker om ze uit te voeren.

Laurievc

Berichten: 4512
Geregistreerd: 03-01-14
Woonplaats: Minderhout

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 16:33

Ik ben een 5-tal jaar geleden op stal vertrokken om ongeveer dezelfde redenen. Ook gewoon geen fijn gevoel meer, ik sloop er binnen om snel m'n paard wat beweging te geven en dan weer weg te gaan in de hoop dat niemand me gezien had zodat ik geen rare gezichten kreeg.
Wij zijn toen van stal verandert en sindsdien gaat het enkel beter, zowel met mijn paarden als met mij. Ik ben qua niveau enorm gestegen en voelde me veel beter in mijn vel waardoor mijn paarden ook beter op mij reageerden.

Ik zou het zelfs niet egoïstisch noemen t.o.v. je paard. Zoals ik hier ergens heb gelezen: een blije baas is vaak ook een blij paard. Je geeft zelf aan dat het nu ook niet meer echt lukt, als jij je beter gaat voelen gaat het wel weer beter gaan...

Heel veel succes met je examens!!!

DianXX

Berichten: 806
Geregistreerd: 03-11-09
Woonplaats: Luttelgeest

Re: Geluk voor mij of mijn paard, mag ik egoistisch zijn?

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 16:54

Hoe oud of jong iemand ook is, ik vind dat we elkaar met respect moeten behandelen. Maakt niet uit of iemand veel ouder is dan de ander. Ik weet uiteraard niet waar de ruzies over gegaan zijn, maar je zegt dat je nare dingen hebt gezegd. Ik vind dat je ook zelf je trots moet houden, en geen dingen moet gaan roepen uit boosheid. Wil niet zeggen dat je alles moet pikken wat zij tegen jou doen/zeggen, maar blijf zelf altijd kalm en met gewone woorden praten. Dan ligt het nooit aan jou! Verder vind ik het echt niet egoïstisch als je je paard verhuisd, een nieuwe start. Als je je er echt niet prettig voelt en je anders gedraagt naar je paard is dat voor hem ook niet leuk. Ander verhaal is dat je hem blijft verhuizen natuurlijk, dat is niet eerlijk voor hem. Maar dat ben je denk ik niet van plan.

Narcissa

Berichten: 3326
Geregistreerd: 29-03-15

Re: Geluk voor mij of mijn paard, mag ik egoistisch zijn?

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-05-16 17:42

Eerlijk? Ga eens naar de dokter.

Ik voelde mij krak hetzelfde. Heb echt helemaal hetzelfde gevoel gehad. Vloog voor het minste uit, paard was een moet geworden dat ik zo kort mogelijk maakte, paard deed ook gewoon vreselijk irritant die tijd.

Toen kreeg ik griep en toen die weer beter was ben ik helemaal in elkaar gestort. Woedeaanval en huilbui tegelijk. Mijn moeder heeft me diezelfde avond mee naar de dokter gesleurd, dik tegen mijn zin.
Zij constateerde depressie en gaf me Cymbalta mee. De eerste 2 dagen waren niet simpel want het middel gaf veel bijwerkingen. Maar na 2 dagen verdween dat en kwam er weer licht in mijn leven, er ging een wereld voor me open...
Ik heb geen woedeaanvallen of huilbuien meer, voel me vrolijk, ga terug met plezier naar mijn paard die nu weer normaal doet. Blijkbaar was haar rottige gedrag een reactie op mijn depressieve toestand. Ze wou me daaruit halen.