Beste bokkers, ik weet dat dit niets met paarden te maken heeft, maar ik heb tocht besloten om het met jullie te delen. Ik heb laatst iets vreselijks mee gemaakt,
Ik had een kater en die hete Spencer. Spencer was altijd eeen stoere, maar lieve kater geweest. Maar een tijdje geleden kwam Spencer elke avond bij me liggen. Dat was raar, want hij deed dat nooit. Hij gedraagde zich toen ook heel anders, hij at niet meer en hij dronk te veel water. We wisten meteen dat er iets mis was met hem. We gingen meteen de volgende dag naar de dierenarts. de dierenarts zei "er is inderdaad iets mis met hem, zijn schildklier doet het niet meer" We kregen pillen voor Spencer mee naar huis die hij 2 keer per dag in moest nemen. De pillen hielpen niet. Het ging steeds slechter met hem. We waren ondertussen al 3 keer naar de dierenarts geweest maar die konden niks doen. het ging opens wel heel snel achteruit, Het enige wat hij nog deed was liggen op de leuning van de bank. we gingen dus voor de vierde keer naar de dierenarts. deze keer was het heel slecht nieuws, ze zeiden "hij gaat nu heel erg snel achteruit en uit de bloedtest is gebleken dat zijn nieren het ook niet meer doen" we kregen nog meer pillen mee naar huis voor zijn nieren maar die werkte maar één keer. we hadden toen ook thuis besloten dat we Spencer geen pijn zouden laten lieden. en daar was iedereen mee eens. Maar op een donderdag voor schooltijd zagen we dat Spencer zelf ook niet meer verder wou. We hadden besloten om hem de volgende dag te laten in slapen. Ik kon de hele dag nergens anders meer aan denken. Het was raar om te denken det dit zijn paar laatste uren zouden zijn. toen die vrijdag, 15 April om 15:00 waren zijn zijn laatste 3 minuten. om 15:03 was hij er niet meer... ..hij was in de hemel, de poezen hemel. vaar wel spencer...
Omdat dit topic hier niet hoort, en het ook niet verplaatst kan worden naar het juiste forumdeel omdat de TS nog onvoldoende berichten heeft, hier een slotje.