Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-16 18:48

Je nieuwe paard leren kennen...

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-16 18:48

... hoe ging dat bij jullie?

Aanleiding voor mijn vraag is mijn leuke ijslandse dame van 16 jaar, Elska, die nu vier maanden bij mij is.

Noah, mijn eerste eigen paard, reed ik al enkele jaren voor 'k hem overnam van de handelaar. Soldier was altijd mijn favoriete manegepaard en mocht vijf jaar geleden bij mij op pensioen komen. Beide paarden kende 'k dus al heel erg goed, maar Elska is gekocht na haar 3 x gezien en 1 x gereden te hebben. Het voelde voor mij dus wel erg aan als een grote gok :')

Zo heb ik op die vier maanden tijd gemerkt dat...

... vijf minuten voor de dierenarts komt voor de inentingen arriveren om je paarden 'even' te pakken, kan uitdraaien in een kwartier lang vloekend achter een weghollende ijslandse dame aangaan. Elska, 'k ben gewend dat mijn paarden naar me toe komen en niet van me weglopen >;)

...ijslandse dames onverwachte handen op hun achterwerk maar matig appreciëren. Waar ik tot voor kort onbekommerd door mijn mini kudde heenging met hier en daar een liefdevol klapje op het achterwerk, kreeg 'k me daar toch ineens een dreigende kont en oren plat voor terug

...dat je andere twee paarden zonder problemen met de baas meegaan als je op je eentje een buitenrit wil maken, betekent niet dat je nieuwe ijslandse dame het daar ook mee eens is. Ik stond ineens wel heel erg snel terug aan de poort van de wei :')

Maar gelukkig zijn er dan ook die "eerste momenten" samen. Zoals vorige week, de eerste keer dat ze me uitdaagde om samen te spelen. Ze was zo lekker vrolijk, heen en weer galopperen en met haar hoofd zwieren, pretbekkie erop

Of zoals vandaag, haar slapend aantreffen in de wei en er stilletjes naartoe, ze bleef lekker liggen en liet zich uitgebreid knuffelen.

Ik vind het een heel leuk proces om mee te maken, elkaar leren kennen, maar ook zien hoe ze langzaam ontdooit en merkt dat ik toch wel goed meeval als baas. Dat we ook gerust samen een blokje om kunnen zonder de kudde

Dat ze me terugkriebelt als ik haar kriebel. Maar ook af en toe haar eens vastgrijpen bij haar ijslandse baard en vertellen dat het zonder merriekuren ook leuk kan zijn _O-

Hoe ging dat bij jullie, je nieuwe paard leren kennen?

**Geplaatst**: 02-05-16 13:51

Geplaatst: 02-05-16 13:51

Ging bij allebei heel verschillend. Mijn ruin had ik 3 keer gezien en 1 keer gereden voordat hij bij mij kwam en het heeft jaren geduurd voordat ik snapte dat ik gewoon op m'n gevoel af moest gaan. Dat kwam gaandeweg. Het is een erg intelligent paard met wat fysieke problemen uit het verleden en ook mentaal is hij soms net een puzzel. Hij had op beide vlakken veel pijn toen hij kwam. Hij heeft een sterk karakter, net als zijn vader en broers en zussen. Het is een fantastisch paard en de zeer leerzame weg die ik met hem heb afgelegd geeft nu resultaat. Zijn kwaliteiten, kritische houding, slimheid en zorgzaamheid zet hij nu in in het voordeel van onze samenwerking en dat is heel fijn. Hij heeft meer dan voldoende IJslands vuur, het komt er bij hem alleen op een beetje rottige manier uit

Althans dat was zo. En af en toe schiet hij nog steeds in een dissociatie maar dat is nog maar zelden gelukkig.

Mijn merrie is minder intelligent, is een volger, is gauw in zichzelf gekeerd. Ruim een jaar voordat ze bij mij kwam had ik haar eens een halve minuut in een donkere stal zien staan. Ze was wat depri, was hoefbevangen en wilde niet dat je aan haar achterhand kwam (ze is 20 jaar fokmerrie geweest, geen idee wat er allemaal gebeurd is). Wat ik met haar heb gedaan, en wat ik dankzij mijn ruin met elk paard zou doen, is niks. Mensen willen vaak veel te veel dóén met zo'n paard.

Ik heb een stoeltje gepakt en ben gaan zitten om eens te kijken wie ze is, wat ze doet enz. Dat doe ik nog steeds vaak, ook al ken ik ze nu goed. Mijn merrie komt nu hinnikend naar me toe, als ik haar eenmaal kriebel kom ik niet meer van haar af omdat ze meer wil, is fysiek hersteld, is vrolijk en actief en ze vindt het heerlijk om te wandelen. Ze is snel schrikkerig, je moet een beetje yoga-achtig bewegen bij haar in de buurt. Dat gaat prima, ze schrikt nog zelden van een beweging.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-05-16 18:13

Re: Je nieuwe paard leren kennen...

Geplaatst door de TopicStarter : 02-05-16 18:13

Mooi om te lezen Koper

Ik blijf het een speciaal gevoel vinden, vind het moeilijk te omschrijven. Mijn andere paarden ken ik zo door en door en bij haar moet 'k alles nog uitvinden en kijken hoe we klikken.

**Geplaatst**: 02-05-16 18:41

Geplaatst: 02-05-16 18:41

Ligt natuurlijk ook aan het karakter van het paard. Met sommige paarden kom je een tijdje in een intellectueel duel terecht. Terwijl anderen zich binnen een kwartier voor altijd bij je aansluiten.

**Geplaatst**: 02-05-16 18:44

Re: Je nieuwe paard leren kennen...

Geplaatst: 02-05-16 18:44

tja mijn eerste paard was een open boek...ik kon er mee lezen en schrijven!
het huidige paard is een eigenheimer eigenwijs en zoekt altijd haar grenzen....bij haar begeleider ruiter of eigenaar.... na jaar heb ik nog weleens dat ik denk

**Geplaatst**: 02-05-16 18:47

Geplaatst: 02-05-16 18:47

Ik weet het allemaal niet meer. Mijn laatste wel. Ze is nu ongeveer 5 maanden bij ons.
Ik had haar al 'gekocht' toen ik haar alleen nog maar zag in de wei van een afstandje :')

Pas de derde keer bezoeken liet ze zich aaien, maar wel stijf van angst (veulen, in de stal)
Echt, de eerste dagen bij ons waren best... uhmm.. wennen :')

Op dag 2, toen ik haar uit de stal haalde, heeft ze me ook al omver getrokken en meegesleurd omdat ze schrok... tja.
Maar het is allemaal goed gekomen. De eerste dagen in de wei liet ze zich ook niet vangen. Maar ik leerde haar steeds beter kennen en ze is echt een evenbeeld van mij. Ik druk - zij druk. Ik rustig - zij luistert meestal. En nu ken ik haar best goed. Ze verbaasd me ook iedere dag weer opnieuw.
Voor ons beide was het enorm wennen. Fflur was mijn eerste veulen en ik haar eerste baasje (buiten de fokker natuurlijk

)
We moeten elkaar zeker nog beter leren kennen maar het begin van de band is al geschept $*\o/*$

Solleke_Noah schreef:
Ik vind het een heel leuk proces om mee te maken, elkaar leren kennen, maar ook zien hoe ze langzaam ontdooit en merkt dat ik toch wel goed meeval als baas. Dat we ook gerust samen een blokje om kunnen zonder de kudde Dat ze me terugkriebelt als ik haar kriebel. Maar ook af en toe haar eens vastgrijpen bij haar ijslandse baard en vertellen dat het zonder merriekuren ook leuk kan zijn

Dit herken ik toch goed bij Fflur en mij

Ik geniet ook echt van de kleine herken-momentjes. Als ze naar het hek komt draven/galopperen als ik eraan kom

**Geplaatst**: 02-05-16 18:50

Geplaatst: 02-05-16 18:50

kwita schreef:
na jaar heb ik nog weleens dat ik denk

Dat je eventjes heeeeeeel goed moet denken aan de mooie, ontroerende momenten met je paard om hem zo een enkeltje slachthuis te besparen

**Geplaatst**: 02-05-16 20:13

Geplaatst: 02-05-16 20:13

Koper schreef:
kwita schreef:
na jaar heb ik nog weleens dat ik denk

Dat je eventjes heeeeeeel goed moet denken aan de mooie, ontroerende momenten met je paard om hem zo een enkeltje slachthuis te besparen

tja mijn aankoop was letterlijk uitstel van executie.....maar bovenal schuilt er in dat eigenwijze tonnetje een hele grootte kindervriend.
Vaak denk ik dan hier aan:
Afbeelding

En aan de keren dat dat kleine mensje de meest lieve dingen met haar kan doen, samen op zijn kop een boekje voor lezen,waar ze dan ook echt de plaatjes bekijkt.Samen bellen blazen waarbij het paard dus echt bellen blaast

(helaas geen foto van)

En alle keren dat ze dan op mijn voeten staat, niet loopt in de bak met haar ruiters en aangespannen ipv links naar rechts gaat is haar echt vergeven!
we zijn zo dol op haar juist dat eigenwijze O:)

**Geplaatst**: 03-05-16 08:38

Geplaatst: 03-05-16 08:38

Ik ga dit binnekort meemaken.
Ben aan het zoeken naar een nieuwe pony.

Mijn vorige pony's heb ik eigelijk van veulen af aan behalve mijn hengst, die was 3 maar kwam uit een natuurgebied en was dus wild.
Is dus wel heel anders als "gewoon een nieuw mak paard kopen"

Ben zeer benieuwd naar mijn toekomstige nieuwe aanwinst!

**Geplaatst**: 03-05-16 08:40

Geplaatst: 03-05-16 08:40

Kwita het model hals van je paard en haar gedrag/karakter komen me verdacht bekend voor. Wie is haar vader?

**Geplaatst**: 03-05-16 10:08

Re: Je nieuwe paard leren kennen...

Geplaatst: 03-05-16 10:08

Haar vader is Hwran (of iets anders gespeld heb het papier niet bij de hand het is een Poolse konik ).

**Geplaatst**: 03-05-16 10:13

Geplaatst: 03-05-16 10:13

Voor mij was het inderdaad ook een heel verschil met kennismaken.
Mijn jongste merrie, Happy, heb/ken ik al sinds haar geboorte. Happy is heel open en daar kan ik in principe dus alles mee.
Onze nieuwe merrie Baila is een ander verhaal, 2 keer wezen kijken/gereden en toen besloten om haar te kopen. Het is een geweldig paard, wel met gebruiksaanwijzing. Zo kan ik bij Happy er zo op gaan zitten in de stal als ik zin heb, maar dat is bij Baila nog niet zo'n succes. Ook heeft ze onwijs veel angst voor schrikdraad, en dat wist ik eerst niet dus dat was ook nogal wat. :')

Maar zoals je zegt, de betere moment overheersen. Dat gevoel dat ze steeds een stukje opener wordt in alles, of wanneer ze hinnikt als ik aan kom open is zo fijn.

Of wanneer ik achter dingen komt die ze kan, maar wat ik niet verwacht had. Laatst ben ik er tijdens een 'wandeling' bijvoorbeeld spontaan op gaan zitten en ze gedroeg zich onverwachts zo onwijs goed! Waar ze in de bak een heethoofdje is en snel in de stress raakt, gebeurde dat hier helemaal niet.

Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-16 10:19

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-16 10:19

Joysieee schreef:
Voor mij was het inderdaad ook een heel verschil met kennismaken.
Mijn jongste merrie, Happy, heb/ken ik al sinds haar geboorte. Happy is heel open en daar kan ik in principe dus alles mee.
Onze nieuwe merrie Baila is een ander verhaal, 2 keer wezen kijken/gereden en toen besloten om haar te kopen. Het is een geweldig paard, wel met gebruiksaanwijzing. Zo kan ik bij Happy er zo op gaan zitten in de stal als ik zin heb, maar dat is bij Baila nog niet zo'n succes. Ook heeft ze onwijs veel angst voor schrikdraad, en dat wist ik eerst niet dus dat was ook nogal wat.
Maar zoals je zegt, de betere moment overheersen. Dat gevoel dat ze steeds een stukje opener wordt in alles, of wanneer ze hinnikt als ik aan kom open is zo fijn. Of wanneer ik achter dingen komt die ze kan, maar wat ik niet verwacht had. Laatst ben ik er tijdens een 'wandeling' bijvoorbeeld spontaan op gaan zitten en ze gedroeg zich onverwachts zo onwijs goed! Waar ze in de bak een heethoofdje is en snel in de stress raakt, gebeurde dat hier helemaal niet.

[ [url=m/TJ8noV.jpg]Afbeelding[/url] ]

Haha herkenbaar! Zo is Elska echt compleet bomproof, maar stromend water dat vond ze toch wel heel eng. Je moet die verschillende kantjes van hun karakter echt nog leren kennen.

Leuke verhalen allemaal

**Geplaatst**: 03-05-16 10:25

Geplaatst: 03-05-16 10:25

Mijn ruin is hier nu alweer 1.5 jaar we zijn echte maatjes door dik en dun maar dat was in het begin heel anders.
De eerste 3 weken heb ik weinig net hem gedaan op wat borstelen etc na ik had geen passend zadel en hij was pas beleerd dus al borstelend en wandelend was het heel leuk en kregen we al iets van een band.
De eerste keer rijden met leenzadel ging ook top ik zat best op een roze wolk. Tot een paar dagen later hij wou niet meer bij me komen in stal of het land, hij werd wat kortaf en beet me zelfs op een moment. Ik moet eerlijk zeggen dat het wel even zeer deed letterlijk en figuurlijk, de droom, de band etc alles was poef weg.
De twijfel sloeg toe, was dit wel het paard voor mij, wou ik dit wel etc etc. -O-

Ik heb mezelf toen een figuurlijk een schop onder m'n kont geven, niet miepen werk eraan. Zadel kritisch bekeken en die lag echt niet goed de roze bril was af. Paard was me vanaf dag 1 weer dankbaar dat, dat zadel er niet meer op kwam. Op maat gemaakt zadel besteld, gewerkt aan de hand om spieren op te bouwen en de band groeide langzaam.

Nu dus dik een jaar later zijn we echte maatjes kan ik alles met hem is hij m'n maatje ookal doet hij weinig momenteel omdat ik ziek ben geniet hij van alles wat we ondernemen en laat duidelijk zien dat hij ook blij is met de plek die hij heeft gekregen
Afbeelding

**Geplaatst**: 03-05-16 10:33

Geplaatst: 03-05-16 10:33

Ik heb mijn paard op basis van een foto als veulen gekocht.. in Ierland. Door omstandigheden kon ik hem pas paar maanden later ontmoeten (stond bij bekenden op een ranch nog daar). Inmiddels zijn we alweer bijna 6 jaar verder en staat hij bijna 2 jaar in Nederland. Enorme gok was het geweest, maar voordeel van zo een jong paard is het samen opgroeien en alle eerste dingen samen doen

hoewel hij me af en toe nog steeds doet verbazen en ik regelamtig nieuwe dingen van, en over, hem leren. Dat kennis maken komt geen einde aan.
Inmiddels is hij wel echt een 'once in a lifetime horse' en gaat nooit weg

**Geplaatst**: 03-05-16 10:56

Geplaatst: 03-05-16 10:56

Bij mijn eerste paard ging dat vrij 'hardhandig'. Ik was 12 en kreeg een enorm dominante merrie, een merrie die mij even liet zien hoe ik eigenlijk in elkaar zit en mij een enorme spiegel voor hield. Ik als 12 jarig meisje, net aan het puberen, wilde daar niet zoveel van weten.
Wij hebben dus best wat moeizame jaren gehad, vooral in de omgang 'alles wat ik deed werd tegen mij gebruikt'. Tot er bij mij op een bepaald moment een opening kwam en ik opeens het licht ging zien. Binnen no time begreep ik de spiegel en veranderde ik enorm(ik was enorm gesloten, stopte mijn emoties heeeel diep weg, wilde niks weten van de wereld, autistisch). Dat alles ben ik nog steeds, maar ik kan er veel beter mee omgaan, ik heb geleerd dat mensen ook best leuk kunnen zijn.
Vanaf dat moment kon ik lezen en schrijven met dat paard.

Mijn huidige paard kende ik al vanaf veulen af aan en dat is eigenlijk heel makkelijk gegaan. Ik had door mijn eerste paard al enorm veel geleerd en kon dat gebruiken bij dit paard.

**Geplaatst**: 03-05-16 15:12

Re: Je nieuwe paard leren kennen...

Geplaatst: 03-05-16 15:12

Ik heb mijn paard voor aankoop 2x gezien. In de kudde waar hij toen in stond. Kon niet rijden, want hij was 11 maanden. De klik was er, en dat was voor mij voldoende zekerheid. Aangezien ik weet (door verschillende verzorgpaarden) hoe je een band op kunt bouwen en hoe zoiets werkt en waar mijn grenzen liggen, had ik daar absoluut geen twijfel in.
Hij ging eerst een maandje op stal omdat hij ook zijn entingen kreeg, even wennen etc. Ik ben toen elke week naar hem toe gegaan en ik mocht hem absoluut niet aanraken. enkel zijn nek.
Na die maand ging hij de grote wei op met een flinke kudde. Hier wist hij zich goed staande te houden en was een erg fijne kudde. Dus elke week ging ik weer naar hem toe. Eerst gewoon een band krijgen en herkenning en lekkere snoepjes en snacks geven. Kijken hoe het met hem gaat, fotos maken. Later halstertje om doen, mee lopen, spelen. nog meer fotos maken en nog meer snoepjes. Ooit een keer een dekentje erop. Hoefsmid, grenzen aangeven, gewoon tijd doorbrengen met elkaar. leren kennen van andere mensen die aan hem wilde zitten. Maar ook veel poetsen, hoeven krabben, aanraken.

Daarna verhuisd van stal. Dichterbij huis. Hier ging hij op winteropfok en heeft mijn geweldig lieve vriend geregeld voor valentijnsdag dat ik met mijn paard in de bak mocht, en gebruik mocht maken van de pensionfaciliteiten. super lief! En ook veel gebruik van gemaakt. 2 x per week de bak in. Oefenen aan het halster. maar ook vooral gewoon lekker rennen en gek doen. mooie foto's kunnen maken van hem. Maar ook lekker uitdagen en ouwehoeren. Zelfs een aantal keer balkjes neergelegd en daar vliegt hij overheen. heel leuk om te zien.

Ook hier weer steeds mn grenzen aangegeven maar ik leerde hem ook kennen. wat hij wel en niet prettig vindt. Als ik vind dat hij iets moet kunnen (bv aanraken aan zn buik) en hij vind dat niet fijn. dan ga ik net zolang door tot hij het toelaat. Want ik vind het gevaarlijk als hij daarbij gaat uithalen of bijten (stel een kind aait hem ooit daar).. Hij hoeft het niet fantastisch te vinden, maar wel accepteren.
Als n paard het niet prettig vind als ik met de riek in zijn stal kom terwijl hij er nog in staat, heb ik daar wel respect voor. Stal is zijn domein en de veilige haven.
Dan eerst paard eruit en dan mesten. het is nou eenmaal zo.

Maar kan niet wachten tot we lekker kunnen trainen over een half jaar.

**Geplaatst**: 04-05-16 05:38

Re: Je nieuwe paard leren kennen...

Geplaatst: 04-05-16 05:38

Ik zit midden in dit proces. Heb een jonge tinker merrie die recent geïmporteerd is uit ierland. Ik ben nu vooral bezig met undemanding time. Gewoon er zijn. En veel aanraken. (Daar moet ze nogal aan wennen)
En natuurlijk veel lekkers van mij (wel oppassen voor schooi gedrag )

We zijn nu een kleine maand bezig en ik merk dat ze steeds meer vertrouwen in me krijgt. . En ik in haar.