Geplaatst Met de fiets naar mijn verzorgpaard gegaan, half uurtje onderweg maar gelukkig wel droog aangekomen. Na de netten te hebben gevuld, wil ik gaan rijden, maar wat gaat het weer doen???
Twijfel, twijfel, maar aangezien je ook niet weet wat het weer erna gaat doen toch er maar op gesprongen. Nog nooit zo'n spijt van gehad... Hagel, sneeuw en regen ik was zeiknat. Dus besloot eraf te gaan en nog even te longeren. Nou ook dat heb ik geweten hoor. De oh zo leuke merrie had dus een gat in de bak gegraven maar door de regen was die ondergelopen. Loop ik daar vol goede moed, zak ik inene tot mijn knieën in het water.
Natte sokken, natte broek en aangezien ik mezelf op wilde vangen ook natte armen...
En om het nog erger te maken stonden er net een paar mensen te kijken die naar ik denk dubbel lagen van het lachen. Aangezien ik het helemaal had gehad, dacht ik ik stop ermee. Ik loop de bak uit en ruim op stal de gebruikte spullen op. Vervolgens stap ik naar buiten, is dit wat ik zie:
Wat een heerlijk zonnetje was dat. Afijn, ik was toch al klaar en doorweekt, dus karma was weer eens aardig. Vervolgens loop ik buiten en kijk in een emmertje:
Nog geen eens 1 cm(!!) water in de emmer en ik was zeiknat... Ik had ervoor getekend als ik van te voren die emmer over me heen had gekregen. Was ik in ieder geval een stuk droger gebleven. Denkend aan een warme douche stap ik op de fiets. Ben ik bijna thuis, wordt er iets met het riool gedaan. Het water spetterde over me heen en het stonk verschrikkelijk.
Zeiknat, stinkend naar riool en kapot moe kom ik thuis. Wat hebben we toch allemaal over die oh zo leuke paarden...
