Het einde van 'ons' samen.. Nu het zo dicht bij komt, voelt het toch leeg, alsof ik een vriendin achter moet laten.
Sinds vorig jaar kamp ik met rug problemen, hier zit een groot medisch vraagteken achter, en het blijkt dat er dus flink iets mis is met mijn nieren en ik niet meer (pijnloos) kan rijden. De gedachte om mijn meisje te verkopen is er al een tijd geweest, het ging gewoon niet. De klik die wij ooit wel hadden is er gewoon niet meer, daardoor hebben wij de knoop doorgehakt en haar te koop gezet. Er zijn een aantal hele lieve mensen komen kijken en morgen gaat ze dan naar haar nieuwe baasje, en een waar 5 sterren tehuis, in het Duitse Bayern..
Zo ver weg, maar wel goed terecht en dat was voor mij het aller belangrijkste. Dit heb ik gelukkig kunnen vinden voor haar, maar toch hakt zoiets er flink in.
8 jaar hebben wij samen gehad, alles geprobeerd, van springen tot boscrossen en zelfs aangespannen, wij konden het allemaal! Zoveel heb ik van haar geleerd, niet alleen in de paardenwereld maar ook in onze wereld, ze heeft mij zo'n goede spiegel voor gehouden en daar ben ik ontzettend dankbaar voor! Daarom wil ik haar nog een keer in het zonnetje zetten omdat ze dit gewoon verdient! Het is een gouden paard met een gouden hart.
Omdat ik haar altijd mijn kleine meisje noem heeft mijn oma voor mij een klein gedichtje geschreven:
There you go my little girl,
There's a new spot for you in this wide world.
I won't be with me, but thats okay,
you will be in my heart forever to stay.
Please be good and don't you cry
We didn't work out, but at least we tried.
I'll never forget you, you're still my little girl. But please forgive me and go love your new world.



Ik denk dat de meeste wel begrijpen dat dit erg moeilijk is, vooral de gene die al eens afscheid hebben moeten nemen, ik heb het er zelf erg moeilijk mee en ik denk dat niemand mij beter begrijpt als de mensen hier!
Sinds vorig jaar kamp ik met rug problemen, hier zit een groot medisch vraagteken achter, en het blijkt dat er dus flink iets mis is met mijn nieren en ik niet meer (pijnloos) kan rijden. De gedachte om mijn meisje te verkopen is er al een tijd geweest, het ging gewoon niet. De klik die wij ooit wel hadden is er gewoon niet meer, daardoor hebben wij de knoop doorgehakt en haar te koop gezet. Er zijn een aantal hele lieve mensen komen kijken en morgen gaat ze dan naar haar nieuwe baasje, en een waar 5 sterren tehuis, in het Duitse Bayern..
Zo ver weg, maar wel goed terecht en dat was voor mij het aller belangrijkste. Dit heb ik gelukkig kunnen vinden voor haar, maar toch hakt zoiets er flink in.
8 jaar hebben wij samen gehad, alles geprobeerd, van springen tot boscrossen en zelfs aangespannen, wij konden het allemaal! Zoveel heb ik van haar geleerd, niet alleen in de paardenwereld maar ook in onze wereld, ze heeft mij zo'n goede spiegel voor gehouden en daar ben ik ontzettend dankbaar voor! Daarom wil ik haar nog een keer in het zonnetje zetten omdat ze dit gewoon verdient! Het is een gouden paard met een gouden hart.
Omdat ik haar altijd mijn kleine meisje noem heeft mijn oma voor mij een klein gedichtje geschreven:
There you go my little girl,
There's a new spot for you in this wide world.
I won't be with me, but thats okay,
you will be in my heart forever to stay.
Please be good and don't you cry
We didn't work out, but at least we tried.
I'll never forget you, you're still my little girl. But please forgive me and go love your new world.



Ik denk dat de meeste wel begrijpen dat dit erg moeilijk is, vooral de gene die al eens afscheid hebben moeten nemen, ik heb het er zelf erg moeilijk mee en ik denk dat niemand mij beter begrijpt als de mensen hier!