Geplaatst Ik heb geluk gehad. Ik zat op de A terminal, wij hebben niks gezien of gehoord van het gebeuren. We zijn geen moment bedreigd geweest. Maar toch ben ik erg onder de indruk en bang om terug daar te moeten gaan werken.
Door het 2u in de kou staan zonder jas (die lag nog op het hoofdkantoor in de vertrekterminal) is mijn verkoudheid uitgegroeid tot een zware keelontsteking en beginnende bronchitis dus 's avonds meteen naar de dokter en gisteren wijselijk binnen gebleven. Gisterenmiddag begon ik mij beter te voelen, nog wel beetje hoesten en veel keelpijn maar daar kan ik mee leven.
Vandaag voelde ik me lekker dus hoog tijd om eens te gaan ontspannen bij het paardje.
Ik was zo blij dat ik mijn Zahire weer zag! Heb haar van de wei gehaald, vastgezet op de poetsplaats en als eerste een hele lange, dikke knuffel gegeven. God wat hou ik toch van dat dier.
Daarna even lichtjes gereden. Niet lang, twintig minuutjes ofzo. Niet echt hard getraind, ik wilde niet bezweet worden omwille van het ziek zijn dus geen moeilijke training. Gewoon even genieten van op haar rugje te zitten, lekker even helemaal relaxen...
En ja, ik ben twee ritten geleden overgeschakeld naar bitloos! Het is nog even uitzoeken. Met bit kruipt ze meteen achter de teugel. Hier is het dan weer het tegenovergestelde, loopt ze veel te ver ervoor, maar dat past ook gewoon bij het niveau waar ze nu op staat (niveau noppes). Dus dit vind ik voor haar veel aangenamer. Eenmaal ze weer verder staat in training denk ik dat ze vanzelf wel weer zal gaan nageven.
Zie enkel op de foto's dat ik mijn neusriem beter moet afstellen, het riempje hangt gewoon los
Commentaar is altijd welkom als het opbouwend is! Vergeet niet dat dit echt een ontspanningsritje was en ik dus niet echt op veel gelet heb, enkel op het tempo en bij mezelf dat ik weer niet voorover kletterde.
Probleem van voorover zitten en benen optrekken is gekend. Moet ook meer voor me uit kijken ipv naar die schoonheid van me.
Paardje is nog niet zo lang geleden opgepakt na een revalidatie, dus ook nog veel werk aan de winkel: ze moet actiever en meer op de achterhand, en vooral terug haar spiertjes rustig opbouwen want ze heeft niks meer.
Instappen
Indraven, vrolijk paard
Voor haar doen al vrij actief
Andere kant, waar gaan mijn handen naartoe?
Even tussendoor stappen
Blij dat ik weer bij mijn meisje ben
En een klein galopje. Eindelijk begint ze tempo te nemen!
Andere kant, paard was meteen wakker, even op haar plek moeten zetten
En daar ook een galopje. Best wel blij met mijn houding hier, normaal hang ik zowat op de nek van Zahire
Uitdraven, waar ze wel lekker soepel en nageeflijk werd
En aan de lange teugel uitstappen. Dit betekent HEEL veel voor mij... Ik ben een angsthaas eerste klasse, en het heeft anderhalf jaar (!!!) geduurd eer ik dit durfde. Stapte altijd voorwaarts neerwaarts uit maar met contact, anders voelde ik me niet veilig. Nu lekker aan de lange teugel en zij krijgt het uitstappen, mag ze lekker rondkijken
