Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-16 00:25

Wanneer besluit je: dit was mijn laatste paard

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-16 00:25

Ik heb tot een half jaar geleden nooit over deze vraag nagedacht. Maar de laatste tijd vraag ik het mij toch af...

Ik heb nu 10 paarden van mijzelf gehad en altijd gedacht dat ik eigen paarden zou hebben tot mijn dood. Tenzij iets natuurlijk vanwege omstandigheden niet zou gaan.

Maar het laatste paard wat ik had heeft zo'n indruk achter gelaten dat ik er denk ik klaar mee ben.

Niet met de paarden an sich, ik heb paarden voor de verkoop en train paarden voor de koers.
En aangezien mijn hele toekomst in de paarden zit zou dat ook wat moeilijk worden :')

Maar ik denk dat ik misschien 'mijn laatste paard' gehad heb qua klik.

Dus wel dat gevoel dat je dingen met paarden wil blijven doen, maar dat je weet dat dit de laatste voor jou was misschien.

God wat klinkt dit emo en zweverig :')

. Zo ben ik echt niet, heus

. In ieder geval, ik vroeg mij af wanneer jullie dit zouden besluiten/ of je hier wel eens over nagedacht hebt?

**Geplaatst**: 19-01-16 00:28

Re: Wanneer besluit je: dit was mijn laatste paard

Geplaatst: 19-01-16 00:28

Goh, ik denk bij zoiets dat als de vraag in je opkomt, het misschien ook zo ver is...? Ik heb er alleszins nog nooit zo over nagedacht. Toen mijn vorig en eerste paard overleed, heb ik heel snel een ander gekocht. En dan nog één, maar dat was onvoorzien

Denk dat ik me, omdat het mijn enige hobby nog is, zou vervelen.

Voor jou is het uiteraard anders omdat je nog altijd met paarden bezig zou zijn...

**Geplaatst**: 19-01-16 00:39

Re: Wanneer besluit je: dit was mijn laatste paard

Geplaatst: 19-01-16 00:39

Toen ik mijn Tink verkocht heb ik besloten dat hij mijn laatste paard was, ik ga nooit meer zo'n leuk paard vinden en met studie etc word het ook steeds moeilijker om een paard te houden.

**Geplaatst**: 19-01-16 00:47

Geplaatst: 19-01-16 00:47

Heel eerlijk? Nu bijna 5 jaar geleden zat ik op dat punt. Net verhuisd, nieuwe baan, en een fijn stalletje gevonden wat ook prima kon voor (semi)pensioen voor onze Mirah na een aantal heftige blessures. Ze is zo'n once in a lifetime paard, dus het idee van semi pensioen met af en toe een blokje om ohz was helemaal prima. Zolang het leuk voor haar was deden we het zo, en anders was het gewoon klaar. Met haar was alles mogelijk. Tijd voor andere dingen& een leven zonder veel paard. Ik zag het helemaal zitten.

En dan.. toen kwam dat onverwachte telefoontje. of ik het jonge veulen wilde hebben want ik kon er altijd goed mee. En dat hij ziek was en niet meer beter zou worden, en het liefst hun " meiske" naar mij zag verhuizen. Daar sta je dan dubbel geschokt niet wetend wat te zeggen.. Eind van het verhaal is dat ik het uiteindelijk toch gedaan heb, ze kwam en ik heb vreselijk moeten wennen. Voor de helft was ze net mijn once in a lifetime paard, de andere helft totaal anders. Het heeft tijd gekost maar inmiddels heb ik net zo'n hechtte band met haar.

**Geplaatst**: 19-01-16 00:51

Geplaatst: 19-01-16 00:51

ruitje schreef:
Maar het laatste paard wat ik had heeft zo'n indruk achter gelaten dat ik er denk ik klaar mee ben.

De tijd geven om eea plek te geven. Genieten van wat was; een pauze inlassen en zien wat er op je pad gaat komen.
Zoiets?

Ik zou het zelf ter overweging nemen in een dergeljk geval

**Geplaatst**: 19-01-16 02:51

Re: Wanneer besluit je: dit was mijn laatste paard

Geplaatst: 19-01-16 02:51

er komt vanzelf weer wat op je pad..
of niet..

als je je daar niet druk over maakt, ben je des te verraster als je ineens toch weer een klik hebt...

zeg nooit nooit, tenzij je fysiek of mentaal zover bent afgetakelt dat je niet meer in staat bent om datgeen ooit nog te bieden dat een paard nodig heeft om een blij leven te leiden

voor de een is dat op z'n 50e, de ander springt met ruim 80 nog op zijn 15 jarige relatief nieuwe aanwinst en heeft er ook nog eens een band mee.

Tijdens je studie al weten dat je nooit meer een eigen paard zult nemen, vind ik wel erg 'jong'.. Tenzij het paardenvirus an sich gewoon helemaal geweken is. Immers als dat niet het geval is.. over een paar jaar heb je misschien een mooie baan en loop je een leuk paard tegen het lijf.

zo een vind ik nooit weer.. Natuurlijk niet, want van ieder individu is er maar 1. Maar er zijn altijd meer paarden waarmee je een band zou kunnen krijgen, immers met die ene kwam het ook tot stand. zou wel heel erg toeval zijn als dat nu net het enige paard in de wereld was

.

er is alleen geen mogelijkheid tot een band als je je hart daar echt voor afsluit uit overtuiging dat er geen ander mag komen na dat paardje, omdat het als 'verraad' aan zou voelen om nog een keer je hart af te staan.

**Geplaatst**: 19-01-16 03:22

Re: Wanneer besluit je: dit was mijn laatste paard

Geplaatst: 19-01-16 03:22

Toen mijn laatste paard verkocht was, veranderde er in korte tijd heel veel. Ik kreeg een vriend die in Brabant woonde, had toen net een nieuwe baan, en wist het allemaal even niet meer. Mijn moeder die me altijd hielp met de verzorging, zei dat ze het lichamelijk niet meer trok (reuma) en als er een nieuw paard zou komen, ik een andere verzorger moest zoeken.

Toen wist ik eigenlijk al dat ik geen nieuw paard moest zoeken. En dat was ook beter, mijn vriend en ik kochten een huis, ik verhuisde naar Brabant, trouwde, kreeg 2 kindjes en een eigen paard past niet meer in mijn leven.

Ik rij nog wel op het paard van een lieve vriendin, en ik mag alles met hem doen, maar een eigen paard zal er wel niet meer komen denk ik.

**Geplaatst**: 19-01-16 05:12

Re: Wanneer besluit je: dit was mijn laatste paard

Geplaatst: 19-01-16 05:12

Zolang jij denkt dat je er (nog) niet klaar voor bent om een ander paard te nemen ook zeker niet doen. Tot je plots weer een klik voelt met een paard, wat je nooit had gedacht dat nog zou komen...
Bij voorbaat zeggen "dit was de laatste" lijkt mij erg lastig, of je moet helemaal uit de paarden stappen. Dan loop je er niet meer tegen aan, en wordt de kans op een nieuwe klik ook minimaal. Maar tot die tijd...
Als jij er klaar voor bent komt dat paardje vanzelf op je pad, of je wil of niet.

**Geplaatst**: 19-01-16 07:26

Re: Wanneer besluit je: dit was mijn laatste paard

Geplaatst: 19-01-16 07:26

Heel herkenbaar.
Ik sta ook in die 2 strijd.

**Geplaatst**: 19-01-16 07:26

Geplaatst: 19-01-16 07:26

Mijn eerste (gekochte) paard was fantastisch, mijn tweede paard geweldig, daar kon ik mee lezen en schrijven, mijn derde paard een apart geval, mijn vierde paard kon ik wel achter het behang plakken (is helemaal goed gekomen, hij is nu 22 en staat hier nog steeds), mijn vijfde paard was mijn zielepietje (28 geworden), mijn zesde paard was écht bijzonder en een once-in-a-lifetime-geval en kwam hier terecht zonder dat we er nóg een paard bij wilden hebben en haar opvolger stond na haar overlijden 2 maanden later op stal (ik was helemaal nog niet op zoek, maar ja) en is ook weer helemaal anders en bijzonder (en een draver, zal jou wel aanspreken).
En daar tussendoor zitten en zaten nog eigen gefokte exemplaren, en dit jaar komt er weer een veulen bij. Wanneer ik stop? Als ik tussen 6 plankjes lig, denk ik.
Moraal van het verhaal: ze hebben allemaal wat unieks en komen op één of andere manier tóch op je pad. Of je nou op zoek bent of niet.

**Geplaatst**: 19-01-16 07:31

Re: Wanneer besluit je: dit was mijn laatste paard

Geplaatst: 19-01-16 07:31

Ik had het bij mijn eerste en tegelijk laatste paard. De laatste 4 jaar ging ik er met tegenzin heen en was het meer een verplichting dan een hobby. Meer dan poetsen en een stukje wandelen deed ik nauwelijk, heel sporadisch ging ik er even op om een strandritje te maken. Toch, hij was van mij (had hem van mijn opa gekregen en geen haar op mijn hoofd die eraan dacht hem weg te doen) en ik had het ermee te doen. Het was/is zo'n ontzettend leuk dier, werkwillig en goedzak eerste klas, die absoluut beter verdiende. Gelukkig had ik een bijrijdster die er wel heel actief mee was. Op een gegeven moment kwam ik zonder baan te zitten en met ander bijkomstig gedoe ging ik ineens van 2 fulltime salarissen naar een enkeltje uitkering. Ik kon hem toen gewoon niet meer betalen, mijn spaarrekening ging met de maand een paar honderd euro omlaag en toen is het punt gekomen dat ik hem aan mijn bijrijdster heb gegeven, met mijn spullen in bruikleen. Meteen besloten dat dat het eerste en tevens laatste paard voor mij was. Ik mag ook komen wanneer ik wil, hij staat nog op hetzelfde stekkie zo'n 500 meter bij mijn huis vandaan, maar de behoefte is er gewoon niet. Ben gewoon klaar met heel de paardenwereld denk ik.

**Geplaatst**: 19-01-16 07:36

Geplaatst: 19-01-16 07:36

Dit hoef je toch nog niet te besluiten? Hoe je je nu voelt kan over een jaar veranderd zijn. Of in elk geval minder heftig.
Waarom wil je daar nu een keuze in maken?

**Geplaatst**: 19-01-16 07:45

Geplaatst: 19-01-16 07:45

Ibbel schreef:
Mijn eerste (gekochte) paard was fantastisch, mijn tweede paard geweldig, daar kon ik mee lezen en schrijven, mijn derde paard een apart geval, mijn vierde paard kon ik wel achter het behang plakken (is helemaal goed gekomen, hij is nu 22 en staat hier nog steeds), mijn vijfde paard was mijn zielepietje (28 geworden), mijn zesde paard was écht bijzonder en een once-in-a-lifetime-geval en kwam hier terecht zonder dat we er nóg een paard bij wilden hebben en haar opvolger stond na haar overlijden 2 maanden later op stal (ik was helemaal nog niet op zoek, maar ja) en is ook weer helemaal anders en bijzonder (en een draver, zal jou wel aanspreken).
En daar tussendoor zitten en zaten nog eigen gefokte exemplaren, en dit jaar komt er weer een veulen bij. Wanneer ik stop? Als ik tussen 6 plankjes lig, denk ik.
Moraal van het verhaal: ze hebben allemaal wat unieks en komen op één of andere manier tóch op je pad. Of je nou op zoek bent of niet.

Ik vrees dat jouw verhaal mijn verhaal gaat worden al vermoed ik dat je vanaf een zekere leeftijd wel gaat nadenken over of je nog jonge dieren koopt/neemt of niet tenzij je iemand hebt om ze aan na te laten.

**Geplaatst**: 19-01-16 07:50

Geplaatst: 19-01-16 07:50

Ik snap wel wat je bedoelt. Ik merk het nu ook. Ik kan lezen en schrijven met mijn haf en ondanks alle hobbels (bergen

), is dit voor mij een once in a lifetime paard. Een paard waar ik niet naar op zoek was, wat niet aan mijn eisen voldeed, maar waar ik meteen iets mee had (ondanks dat ik hem ook regelmatig achter het behang kon plakken). Ik weet ook niet of ik op zoek zou gaan als hij er niet meer is. Het is zo'n bijzondere, dat kan een ander niet evenaren.

Maar dat maakt niet dat ik er niet open voor sta. Stel dat ik er 1 tegen het lijf loop die zeker zo bijzonder is op zijn/haar eigen manier, dan sluit ik niet uit dat er alsnog weer 1 komt.
Maar het idee dat hij er niet meer is... Ik moet er nog niet aan denken. Ik hoop dat hij minstens nog 15 jaar meegaat.

**Geplaatst**: 19-01-16 07:51

Geplaatst: 19-01-16 07:51

Nou ja je weet nooit wat voor paard je nog tegenkomt tussen nu en je 60ste...

Voor mij is de keus heel eenvoudig..financieel niet haalbaar dus er komt geen paard meer. Scheelt een hoop nadenken ook +:)+

Win ik de staatsloterij, dan komt er weer 1 waarschijnlijk. Nee, nooit meer 1 zoals mijn vorige en enige eigen paard.. maar met een beetje mazzel wel een makkelijkere :')

**Geplaatst**: 19-01-16 07:58

Geplaatst: 19-01-16 07:58

Ayasha schreef:
Ik vrees dat jouw verhaal mijn verhaal gaat worden al vermoed ik dat je vanaf een zekere leeftijd wel gaat nadenken over of je nog jonge dieren koopt/neemt of niet tenzij je iemand hebt om ze aan na te laten.

Dat veulen van dit jaar kan mij al overleven, als ik pech heb.

Ik hoop dat ik tegen de tijd dat het qua verzorgen niet meer gaat wél nog zo helder van geest zal zijn dat ik me realiseer dat het verzorgen niet meer gaat

Ik zie wel als ik 75 ben

**Geplaatst**: 19-01-16 08:25

Geplaatst: 19-01-16 08:25

Hier het laatste paard; ik zal fysiek wss niet meer in staat zijn er alleen al maar op te kunnen zitten en kan niks meer zelfstandig met de paarden. De paarden zullen blijven, maar voor mijzelf zal er niks nieuws meer bij komen. Helaas, zag mijzelf als eigenwijze 80 jarige nog wel ergens opkruipen. Zal zolang als we hier wonen altijd wel wat staan, maar dat is toch niet helemaal hetzelfde.

Mijn eerste paard staat hier dus nog en mijn, nog niet lang geleden gekochte, laatste paard, dus ook...

**Geplaatst**: 19-01-16 08:40

Re: Wanneer besluit je: dit was mijn laatste paard

Geplaatst: 19-01-16 08:40

Mijn eerste paard staat nog altijd bij mij op de wei. Heb altijd gezegd als zij er niet meer is stopt het voor mij. Het verlies zou mij teveel verdriet doen. Al enkele jaren rijd ik niet meer met haar door ouderdom en verzorg haar alleen en geef haar elke dag eten. En dat wordt met der tijd een verplichting. Maar ja dan krijg je kids en die krijgen dan de paarden microbe te pakken. Dus die waren altijd met mijn ander oud shetje in de weer. Deze kwam onverwachts te overlijden. Dus je kan al raden er kwam een nieuwe pony. En zo krijg je terug de kriebels te pakken en overweeg ik als mijn oude merrie er niet meer is om terug een paardje te nemen voor mijn eigen. De toekomst zal dat volgens mij uitwijzen. We zien wel wat mijn pad kruist. Momenteel geniet ik vollop van de kids met hun pony en van mijn oude merrie.

**Geplaatst**: 19-01-16 09:40

Re: Wanneer besluit je: dit was mijn laatste paard

Geplaatst: 19-01-16 09:40

Ik dacht het toevallig afgelopen week. Niet over mijn paard maar mijn hond. Telt dat ook? Ik heb de gedachte los gelaten want ik wil niet stil staan bij de gedachte dat ze er ooit niet meer is

**Geplaatst**: 19-01-16 09:56

Re: Wanneer besluit je: dit was mijn laatste paard

Geplaatst: 19-01-16 09:56

Gek genoeg dacht ik daar gister nog even over na, toen ik met Bella een buitenstapritje aan het maken was.. Aangezien ik ook geen 18 meer ben.. Ik dacht, hoe staan we ervoor over 10 jaar!?? Bella is er dan hopelijk nog, oud en krakkemikkig, net als d'r baasje (ik dus)
Denk dat als zij er niet meer is, ik geen ander paard meer wil. Wil wel 'in de paarden' blijven, maar er staan er genoeg bij mij op stal die wat aandacht van een 'oude dame' wel kunnen gebruiken.. haha

**Geplaatst**: 19-01-16 09:58

Geplaatst: 19-01-16 09:58

Ik heb er tot een paar maanden geleden echt nooit over nagedacht. Maar moest toen wel en ben tot de zure conclusie gekomen dat ik nu mijn laatste paarden heb. Als oude tinker komt te overlijden moet de jonge helaas naar een nieuwe baas en dan zal het klaar zijn met paarden. Niet leuk, al helemaal niet vrijwillig maar ik heb geen keus. En vreemd genoeg kan ik daar nu vrede mee hebben, alleen weet dus niet wanneer dat moment gaat komen, dat hangt dus van oude tinker af.

**Geplaatst**: 19-01-16 10:00

Geplaatst: 19-01-16 10:00

Ik denk dat je dat niet vantevoren kunt beslissen. Ik denk dat je dat pas weet als je geen klik meer hebt of krijgt met een paard. Of helemaal geen zin meer hebt om met paarden te werken.
Of misschien als je het lichamelijk niet meer aankunt of er te oud voor wordt...

Maar om het van tevoren vast te stellen lijkt mij onmogelijk!

**Geplaatst**: 19-01-16 10:01

Geplaatst: 19-01-16 10:01

Wauw, ja daar denk ik vaak over na.... Heb zelfs een periode gehad dat ik dacht dat mijn Darwin vos, welke echt zo bijzonder voor mij was, de laatste was geweest. Totdat mijn dochter ging rijden en er al tig pony's en een paard voorbij zijn gekomen.... Nu heb ik dat 'once-in-a-lifetime' gevoel bij de oudste Forester die we hebben staan (op 4 jarige leeftijd gekocht). Wegens omstandigheden ben ik hem gaan rijden en ik heb er zo'n band mee.... Met de 3 jarige niet, maar ik denk dat dat komt omdat die er gewoonweg nog niet zo lang is..... Wel heeft die een ander karakter wat me ook minder aanspreekt dan dat van de 12 jarige. Ik weet het niet.... Ik kan me nu niet voorstellen dat ik geen paarden meer zou hebben, maar als de 12 jarige ooit het loodje zou leggen, denk ik nu dat ik nooit meer zo een zal vinden.... Maar goed, dat dacht ik na mijn WPN vos ook....

**Geplaatst**: 19-01-16 10:06

Geplaatst: 19-01-16 10:06

op dat punt sta ik nu ook, ik ben bijna 60, heb mijn once-in-a-lifetime-paard, die net een doorstart heeft gemaakt w.b. gezondheid. Hij leeft in geleende tijd nu.
Ga ik op zoek naar een nieuw paard? Ga ik ermee ophouden en mijn land en stal verkopen?
Ik heb ook nog een ezel staan, maar daar heb ik absoluut geen klik mee, als ik iemand voor hem vind, is hij zo weg, maar.... dan moet ik wel weer een maatje voor mijn paard hebben en een pensionklant wil ik niet meer, dat geeft teveel ergernis.
Dilemma's, moeilijk moeilijk....

**Geplaatst**: 19-01-16 10:11

Geplaatst: 19-01-16 10:11

Zolang het financieel en lichamelijk haalbaar is zal er altijd wat staan. Een nieuw paard zal er denk ik niet meer komen, maar dan verder met de shets. Een leven compleet zonder kan ik me niet voorstellen.