Maar goed, er lijkt nu een zonnetje aan de donkere hemel te komen voor Rhoda, omdat ik het leuk vind om zelf ook iets op ‘papier’ te hebben, maak ik een terugblik vanaf d’r kreupelheid.
Augustus 2014
Pony komt kreupel uit de wei, ze is in de 5 jaar dat ze van mij is nooit kreupel geweest, dus ergens maak ik mij wel zorgen. Ik besluit op advies van stalgenoten om het een paar dagen aan te kijken en de pony op weiderust te zetten. Na een dag of 5 geen verbetering neem ik contact op met de dierenarts, die komt de volgende dag. Gedacht wordt aan een peesblessure, maar er is slecht een klein beetje vocht boven de kogel. Ze moest 10 dagen op metacam en daarna zouden ze komen scannen. Half augustus wordt een scan gemaakt, hierop is niks te zien, maar het zouden de bandjes om de kogel kunnen zijn, die zijn slecht waar te nemen, advies is weiderust.
September 2014
We stappen dagelijks 30 minuten over het harde. Michael Hamerslag is Rhoda wezen behandelen, deze afspraak stond al gepland, hij adviseert om traumeel te smeren en MSM te voeren. Dit gaan we doen. Eind september is er nog steeds geen verbetering, ik besluit Rhoda d’r weidegang te beperken tot een klein stukje, zodat ze niet gek kan doen. De volgende ochtend komt ze stokkreupel van de wei. Dierenarts wordt direct gebeld en ze heeft een schouderblessure, door waarschijnlijk gek te doen op d’r kleine stukje wei. Ze krijgt een pijnstiller en wederom metacam, ’s avonds loopt ze gelukkig weer goed. Ze blijf op stal/paddock.
Oktober 2014
In stap is Rhoda nog steeds in orde, hier heeft ze ook nooit kreupel in gelopen gelukkig. Ze staat nog steeds op stal, we stappen 2x daags en als ik tijd heb zet ik d’r een paar uur op een klein stukje wei.
November 2014
Alle paarden staan weer op stal, Rhoda loopt nog steeds niet goed en ik zie zelfs af en toe in stap een paar slechte passen. Dit heb ik nog niet eerder gezien en is wel zorgelijk, ze gaat dus eerder achteruit dan vooruit.. Ik besluit een 2nd opinion aan te vragen bij een andere dierenarts die erg goed aangeschreven staat. Hij komt kreupelheidsonderzoek doen en foto’s maken. Op de foto’s is een gaatje in d’r sesambeentje te zien, maar eigenlijk te mooi glad om problemen te kunnen geven. Toch wil ik het zeker weten en laat opnieuw een scan maken. Ook op deze scan is in de weke delen niks te zien. We wandelen verder en de pony is vrolijk, dus zolang dat zo is kijken we het verder aan.
Januari 2015
We stappen nog steeds veel en ze staat zoveel mogelijk los in de bak, op de foto is d’r kale been nog te zien van de scan.

Februari 2015
Weer eens een rondje onder het zadel door de bak gestapt, was even spannend om erop te stappen, maar wat was m’n pony braaf


Maart 2015
Ben altijd gek geweest op tutten en knippen, dus d’r manen weer eens in een boog geknipt. Rhoda begint gelukkig ook d’r normale proporties weer een beetje te krijgen.

April 2015
Jaaaa, het weideseizoen begon weer, iets waar ik de hele winter naar heb uitgekeken en Rhoda ook!

Eerst voor het eerst sinds bijna een jaar een rondje buiten onder het zadel gestapt met d’r verzorgster en ik ernaast op het paard van een stalgenoot.

Daarna even lekker de beentjes strekken in de wei.
Mei 2015
Omdat ze nog steeds niet goed liep, besloten om weer een nieuwe dierenarts te laten komen en uit te laten verdoven. D’r hoeven werden uitverdoofd en ze verbeterde, het probleem leek dus toch in d’r voeten te zitten. Ik kon het bijna niet geloven, omdat de andere twee dierenartsen zeiden dat dit niet het geval kon zijn. Week later nogmaals hetzelfde onderzoek uit laten voeren, omdat ik zeker wilde zijn dat het geen momentopname was, dus wederom d’r voeten uitverdoofd. En wederom werd ze beter, gedacht werd aan HKO, in eerste instantie was het advies om te kijken of het met beslag op te lossen was. Ze stond al breakover, maar kreeg nu een balk en siliconen erin. Verder kreeg ze een flinke dosis bute, omdat ze er gevoelig op zou kunnen lopen. Na twee weken wennen zou de dierenarts weer komen. Helaas liep ze eerder slechter dan beter, dus d’r dure nikes konden weer uit
En er kwam een breakover beslag met alleen balk onder. Afspraak gemaakt voor een week later om de katrol uit te verdoven.
In mei werd Rhoda ook 11 jaar, wat traditiegetrouw gevierd moest worden met een taart!
https://scontent-ams2-1.xx.fbcdn.net/hp ... 9914_o.jpg

Juni 2015
Het uur van de waarheid, de dierenarts kwam d’r katrollen uitverdoven. Zou dit niet de veroorzaker zijn van d’r kreupelheid dan zouden we uitgedokterd zijn. Rhoda vindt de dierenarts vaak erg spannend en ze mocht niet verdoofd worden voor de injectie, die heel nauwkeuring bovenin d’r voet geplaatst moest worden. Gelukkig met wat hulp is het gelukt en konden we na een minuut of 5 gaan longeren op het harde. Ze liep beter, dus we konden de vervolgplannen bespreken. Rhoda d’r beide voeten zouden nadat ik op vakantie was geweest worden ingespoten. Tijdens m’n vakantie stond ze lekker op de wei en zou d’r verzorgster af en toe een stukje wandelen. Toen ik terug kwam ze stokkreupel naar me toe, m’n hart brak en voor het eerst dacht ik na over inslapen. Maar eerst zou ze die maandag worden ingespoten.
Juli 2015
Eind juni zijn Rhoda d’r beide katrollen ingespoten, daarna moest ze een paar dagen boxrust en vervolgens mocht ze 3 weken op een klein stukje weide en volledige rust. Na die 3 weken kwam de dierenarts opnieuw en ze liep goed! Advies was om weer langzaam op te gaan bouwen, want conditie was ver te zoeken. Eerste ritje was dan ook een staprondje buiten, mét vriendje, want Rhoda is buiten niet altijd even braaf. Wat heerlijk om weer op m’n pony te zitten


Aug 2015
En er volgen meer ritjes, zo’n beetje ieder weekend maken we staprondjes, met kleine stukjes draf. Alleen naar buiten zie ik nog niet zitten, dus doordeweeks rijden we vaak in de bak. Half augustus begint ze helaas weer slechter te lopen in draf. Ik vind het zo sneu voor Rhoda dat ik erover denk om d’r na het weideseizoen in te laten slapen en bespreek dit ook met stalgenoten. Eén vriendin raadt aan om eens een tijdje alleen buiten te gaan rijden, rechte lijnen kan veel goeds doen voor HKO paarden, weet ze uit ervaring. Ik besluit m’n lef bij elkaar te rapen en het gewoon te proberen. Stippel een veilig rondje uit van ongeveer een half uur en gaan met die banaan. Ze verbetert met de dag!

Sept 2015

Een unieke foto van m’n twee paardjes bij elkaar, ze hebben namelijk nogal een haat/liefdeverhouding

https://scontent-ams2-1.xx.fbcdn.net/hp ... 0554_o.jpg

En uiteraard doen we ook nog lekker gek, Rhoda vindt het geweldig om VD te doen, dus we showde even onze Spaanse pas!
Oktober 2015
Het alleen op pad gaat super goed, dit geeft echt een boost aan m’n zelfvertrouwen. Rhoda loopt langs de meest gekke dingen en ik ben zo onwijs trots op d’r. We maken steeds langere ritten en gaan ook naar het bos.

November 2015
De dagen beginnen korter te worden en ik kan helaas niet meer naar buiten na m’n werk, we hebben al weken niet meer in de bak gereden, maar het moet er nu toch weer van komen. Ik maak een schema, waarbij we 2 dagen in de week grondwerk doen, waarbij ze los staat, 2 dagen in de bak rijden en 3 keer naar buiten gaan. Ze loopt super.


In de weekenden en op woensdag gaan we nog lekker naar het bos, zowel alleen als samen met d’r paardenvriendjes.
https://scontent-ams2-1.xx.fbcdn.net/hp ... e=57097274
En het moest er natuurlijk een keer van komen, in volle galop draait Rhoda ineens om, en vrouwtje krijgt een gratis modderpacking en dat nadat ze net een wellness weekend had gehad :’)
In november ook nog de schrik van m’n leven, kom op stal en pony ligt in d’r box. Dit heb ik nog nooit gezien, dus meteen een slecht gevoel. Pony tijdje buiten gezet en eigenlijk niks aan te zien, na het mesten weer terug in d’r box en een tijdje geobserveerd en jahoor weer liggen en staan en liggen. Dus direct de dierenarts gebeld en koliekbehandeling ondergaan. Hele avond bij de pony doorgebracht en na een kort nachtje weer vroeg op stal om samen al wandelend de zonsopgang te bekijken. Gelukkig verbeterde ze ze snel..
December 2015
En in december kwam het er eindelijk van, had niet meer durven dromen dat ik dit moment nog zou komen, maar we zijn weer naar het strand geweest. Zomaar een paar strandjes en vooral gestapt, maar wat heb ik ervan genoten


De dagen na de strandrit bleef ze goed lopen, dus voor herhaling vatbaar, korte tijd erna dus nog een strandritje gemaakt, deze keer wat verder en wederom genieten.
En nu hopen op een heel zonnig 2016!
En gelukkig is dat blijkbaar niet voor niks geweest! Ik hoop echt dat jullie deze stijgende lijn vast kunnen blijven houden en zo heerlijk kunnen blijven genieten!
