Mijn pony is echt mijn maatje, die stoere ruin die lekker cool is in zijn hoofd maar van het ene op het andere moment helemaal uit zijn plaat kan gaan.

Afgelopen zomer heb ik veel vriendschappen verbroken maar Bai was daar wel altijd, en terwijl hij altijd vrij druk was buiten kon ik hem nu meenemen het bos in en een heerlijk rustige wandeling maken.

Toen wij uiteindelijk van stalling veranderden belden we een hoefsmid want dat was ondertussen wel weer een keer nodig. Toen bleek dat Hij een hoefzweer gehad had maar nooit iets had laten merken. Vandaar dat we er toen achterkwamen dat hij heel hard voor zichzelf is.

Een aantal maanden had hij een flink aantal wormen omdat een stalgenoot niet had laten weten dat haar pony wormen had. Is gelukkig makkelijk op te lossen. En Bailando kwam al snel weer aan.

Door die zelfde stalgenoot kreeg Bailando ook luizen, weer had ze niet aangegeven dat haar pony hier last van had. Dit gebeurde een dag voordat we van stalling zouden veranderen.
Maar goed Bailando behandelt en we konden verhuizen.

Moest meneer weer een wormenkuur want hij had een hoop wormen, en ook na de wormenkuur kwamen de kilo's er snel weer bij op.

Door het slechte weer en omdat de paarden nog buiten stonden kreeg Bailando uiteindelijk mok. Maar we mochten er absoluut niet bijkomen, maar dit was met veel geduld en tijd te doen, en ook dit ging weer weg, en tot op de dag van vandaag heeft hij het nog niet weer gehad

Allemaal dingen die gelukkig snel verholpen waren en waar hij verder niks aan zou overhouden.



Op een middag werden we gebeld dat Bailando een wond had, zo hadden ze hem gevonden in de wei.
Gelijk heengegaan natuurlijk om te kijken hoe erg het was, en ik schrok.. er zat een beste wond op z'n zij. Aangezien het een hele schone wond was en op aanraden van staleigenaar zouden we het aankijken. Voor hechtingen was het toch al te laat. dat was op zondag.

Maandags toch de veearts gebeld, en die is komen kijken, en ook hij zei dat het in principe een mooie wond was en het uit zichzelf moest gaan genezen. Maar ook dat we geluk hadden dat hij geen ribben had gebroken, want het moet een flinke klap geweest zijn gezien de wond.

Afgelopen zomer kreeg hij schimmel en aangezien meneer als de dood is voor water was dit moeilijker te behandelen, maar met een hoop geduld en na een aantal keer vond hij dit ook niet meer zo erg.

& nu ? Nu hij in maart alweer 4 word ? Hij word getraind en hij is nog steeds mijn maatje. En we gaan nog steeds met z'n tweetjes samen op pad, lekker samen een wandeling het bos in, of gewoon even knuffelen op stal en verder helemaal niks.