Geplaatst Ik plaats vrijwel nooit meer hier iets van mij maar het topic van een vriendin triggerde mij nu ook een jaar lang in the picture topic te openen.
Het jaar begon ontzettend droevig, ik heb mijn prachtige 5,5 jarige sportmerrie (sorento x olivi) moeten verkopen als fokmerrie. Ik was al ruim een half jaar bezig met revalidatie, maar ze bleef heel licht onregelmatig en het beste was als ze ruim een jaar gewoon lekker op de wei kon staan.
Omdat ik een paard heb om fanatiek mee te rijden én 2 paarden gewoon te veel is heb ik besloten haar te verkopen. Ze is ontzettend goed terecht gekomen en inmiddels is haar buik aardig rond; ze is drachtig van de ontzettend knappe Desperados! Foto's van haar staan in mijn profiel.
Hier onze mooiste afscheidsfoto
Ik heb nog af en toe contact met de nieuwe eigenaar en ben van de zomer bij haar wezen kijken. Ze is de leider in de kudde waar ze staat en staat in een ontzettend groot weiland dag en nacht buiten. Ze stond heel ver weg en toen ik haar riep, stak ze haar koppie omhoog en kwam vervolgens in volle vaart op me af gegaloppeerd
Hier een foto van onze ontmoeting afgelopen zomer:
Veel tijd voor verdriet had ik niet, want ik had ondertussen ook een ontzettend gave 9 jarige merrie op 't oog. Amona O heet ze officieel, ze is zo'n 1.68 hoog (toont veel groter) en is een polansky x jetset D. Toen ik haar in februari kocht was ze L2 met winst en in training kende ze de oefeningen t/m Z.
Amona was als veulen voor het laatst verhuisd, ze is ontzettend van slag geweest na de verhuizing. Dit uitte zich helaas in een zenuwachtig gestrest paard met 0 respect en het gevolg was veel dalen....
Februari, ons eerste echte ritje thuis. Dit ging nog best goed, wel met een ander paard erbij in.
Het ging de eerste periode steeds minder goed en op een gegeven moment was ik zelfs bang voor d'r en heb ik hulp gezocht waarbij m'n instructeur er zelf opstapte. In maart heb ik fanatiek gelest, en in april heb ik mezelf een ontzettende schop onder de kont gegeven en bewust een paar weken niet gelest. No zeuren; erop en RIJDEN. Want dat ze braaf was bleek ondertussen wel.
April. Je ziet dat ik het nog steeds spannend vind.
We gingen wat beter.. ik durfde er voorzichting iets meer aan te rijden..
Af en toe mocht ze zich even flink uitleven als ik er niet op zat
Ook moest ze eraan geloven; aan de longe aan het werk. Dit is nauwelijks tot niet gedaan bij de vorige eigenaar en in het begin ging het dan ook niet zo soepeltjes haha. Ondertussen loopt ze heel braaf ontspannen haar rondje
In juli ging het nog wat beter, en we hebben zelfs een oefen wedstrijdje gereden.
In augustus heb ik haar helemaal laten nakijken omdat ik vond dat ze te veel moeite had met op het achterbeen komen en ze graag erg hard wil. Ik heb begin oktober haar SI gewricht laten inspuiten omdat daar het probleem vandaan leek te komen. Na een rust periode zijn we langzaam gaan opbouwen. Dit gaat echt boven verwachting goed, wat een verandering. Ook qua karakter is ze positief veranderd, ze is aanhankelijker, heeft een beter humeur en is geduldiger. Onder het zadel is het verschil groot. Ze blijft veel gemakkelijker in een rustig tempo, maakt geen tactfouten meer in draf, heeft in galop meer sprong en haar stap is veel ruimer geworden. Het lijkt haar gewoon allemaal een stuk makkelijker af te gaan
en dat was de bedoeling natuurlijk ook!!
Ondertussen vertrouw ik haar eigenlijk helemaal. We rijden in weer & wind, we hebben onze eerste buitenritten gemaakt en hebben startplannen voor 2016! We zijn helemaal vriendinnetjes geworden het afgelopen jaar, en daar heb ik aardig wat tijd en moeite voor moeten doen want als het erop aan komt is ze best eenkennig!
Echt tof dat jullie steeds meer een team worden! 
