Geplaatst In het thema van vorig jaar, weer een topic van mijn paardenjaar waarin ik wéér heb mogen leren & genieten van een ontzettend leuk paard!
Bij deze ook ons allereerste topic, en dan gelijk maar een mooi overzicht van begin tot nu
Blader vooral door naar beneden, want het is een flink verschil!
Het is een lange tijd stil geweest van mijn kant.
Vroeger altijd erg actief met topics met mijn bijrijdpaarden, met deze had ik er wat minder behoefte aan.
Maar, na een jaar moet het er maar van komen!
Collin rij ik bij sinds oktober 2014.
Ze is een kleine springgefokte merrie, 13 jaar oud en een héél apart dier.
Erg gecompliceerd in het rijden, hoog in het bloed, sensibel, heet...en een echte merrie
Daarbij heeft ze haar bouw voor dressuur niet mee: overbouwd, lang in de rug, kort voorbeen...
kortom...geen fotogenieke dressuurcrack
Tel dit alles bij elkaar op en je hebt een leuke uitdaging
Toch heb ik van alle bijrijdpaarden, met haar de diepste dalen en hoogste toppen meegemaakt.
Vandaar..dit topic!
We begonnen voorzichtig. Ik kwam van een sensibele PRE merrie ([ITP] PRE Fenna: een jaar leren & genieten) dus had al wel een klein beetje ervaring en gevoel opgebouwd,
maar dit was al snel wel heel anders.
Zodra ik iets meer aan het werk wilde kreeg ik verzet.
Bij de eigenaresse zag het er nog altijd fijn uit (M2 startgerechtigd) dus ik wist genoeg…het ligt aan mij.
We zijn samen met de eigenaresse helemaal teruggegaan naar de basis.
Man, wat voelde ik me een beginner.
Genadeloos was ze, maar wel een leermeester die mij gelijk beloonde als ik het wél goed deed.
Ik ben de eigenaresse dan ook dankbaar voor het geduld en vertrouwen.
Hoe vaak iemand ook zegt dat het ook écht geen makkelijk paard is,
toch is het voor je zelfvertrouwen geen pretje
https://www.youtube.com/watch?v=WdWC04LC9H8
Langzaam begon het gevoel bij mij te komen.
Met een fijne instructrice, bij wie ik met Fenna ook al leste, werkte we aan tempocontrole,
rust en regelmaat. Ik moest veel meer structuur in mijn rijden brengen,
zodat ik terug kon vallen op mijn ‘systeem’ als het even teveel werd.
Link
De lessen gingen ons steeds makkelijker af en ik moest, vanuit mijn systeem, wat meer eraan gaan rijden en meer initiatief gaan nemen. Dit pakte erg goed uit en ik merkte dat ik meer controle kreeg.
In mei reden we onze eerste wedstrijd, gelijk in het L1. Wat was ze braaf en wat was ik blij! Commentaar van de jury: sympathieke combinatie, vriendelijk gereden maar mag met meer lef.
De eerste winstpunt was binnen!
Hierna volgde de zomer. Collin stond 24/7 op het land, zat lekker in haar vel en we trainde lekker door.
Onze 2e wedstrijd leverde een persoonlijk record op voor mij met 199 en 192 punten en een 1e & 2e prijs in een sterk deelnemersveld.
Ik kon niet trotser zijn!
Link
Daarna kregen we wat meer strubbelingen in de ring. Ze was of te heet of te braaf.
De winstpunten bleven wel binnen komen maar er zat vaak onnodig veel onrust in de proeven.
Wel werden we thuis steeds meer vriendjes en was ik zo ontzettend blij dat ik doorgezet heb
Eind zomer heb ik haar eens bitloos gereden. Wow! Wat een verschil.
Ze durfde meer verbinding te houden, de aanleuning werd stiller en ze liep meer door het lijf. Ons bitloze debuut werd beloond met 195 en 200 punten en 2x de 1e prijs.
Meerdere 8en op het protocol, heel gaaf!
https://www.youtube.com/watch?v=w3w-EC9WWpo
Ik reed haar met een simpele sidepull constructie: de neusriem van een kaakgekruist hoofdstel aan haar gewone hoodstel, en dan de teugels aan de ringen.
Link
Link
Ook met bit ging het gelijk een heel stuk fijner.
Ik had weer wat meer gevoel ontwikkeld, reed meer op zit en benen en zo gingen we met bit ook met sprongen vooruit.
Met L1+16 in november ons L2 debuut gemaakt. Mijn hoogste stand is L2+1 bij de pony’s, dus dit was wel even spannend.
Ook hier reden we bitloos, ze bleef hierin wat bewerkelijker als de spanning hoog werd.
Gelijk 181 en 182 en helemaal happy naar huis
Helaas maakte ze zich net te sterk en zijn we hierna toch weer lekker met bit verder gegaan.
Waarmee het inmiddels véél beter ging dan een paar maanden geleden.
Het rijden ging zó goed, dat we onze eerste sprongen mochten maken
Ze is er dan wel voor gefokt….op en rond het hout is het ook een hééél apart dier
Dat ik het mocht proberen was voor mij een groot compliment. Blijkbaar gingen we goed!
Het was puzzelen maar wat vind ze het leuk en het viel me alles mee
In de training nemen we de M1/M2 oefeningen mee en zijn ze aan het gymnastiseren en sterker maken.
Voor mij een totaal ander niveau van paardrijden: van ontspanning naar aanspanning, met meer lef rijden en niet bang zijn om fouten te maken.
Daarbij vergt het L2 véél meer gedragenheid en activiteit, 2 dingen die met haar bouw en hete karakter erg moeilijk te combineren zijn. Maar, we doen ons best
Link
We zijn dichter naar elkaar gegroeid en hebben bijna geen onbegrip meer.
Strubbelingen nog wel: als het voor haar even te zwaar of te veel wordt, maar die kan ik nu vrij snel oplossen.
In 1,5 maand, 4 wedstrijden, 8 starts, 8 winst en 4 prijzen mag ik ook absoluut niet klagen met deze sensibele springmerrie
Link
Link
https://youtu.be/OLFZjyS7Dbs
Link
Geen monsterscores, wel constant en proeven waarbij we elke keer weer progressie boeken.
Volgende week starten we op de valreep voor het laatst.
Het zou leuk zijn als we de laatste puntjes pakken.
De startpas is namelijk opgezegd aangezien ik volgend jaar bijna 7 maanden in het buitenland ben voor mijn studie.
Misschien dat we in de zomermaanden weer van start gaan, maar de KNHS sponsoren doe ik dán wel
Tot die tijd, en tussendoor, hoop ik nog heel veel van deze dame te mogen leren.
) 
vooral omdat ze op bepaalde vlakken heel erg op elkaar leken, maar ook weer ontzettend verschillend zijn 
dan is het helemaal lastig...
