Geplaatst 
Er is alweer bijna een jaar om.
2015 is niet het makkelijkste jaar voor mij (en voor de pony's) geweest, maar we hebben ook een hoop mooie momenten mogen delen, zo zijn we bijvoorbeeld van het L2 naar de punten voor het Z gegaan (ondanks dat we een half jaar niet gestart zijn) en heb ik ondanks een ongeluk een hoop successen mogen behalen.
In januari zaten Oniro (v heitraks marvin, 6 jaar) in een behoorlijke dip, hij was niet voorwaarts en ging behoorlijk in de staak. We hebben hem toen na laten kijken maar er was niks mis met de pony, hij had op een of andere manier geen motivatie meer om aan het werk te gaan en zo zijn we vooral buitenritten gaan rijden om de spirit weer terug te vinden.
We hebben er toen toch als nog voor gekozen om de kampioenschappen te rijden, en ondanks onze sleur werd hij toch 3e met 66,77 %
In februari ben ik niet gestart met Oniro maar richtte we ons even wat meer op zijn 4 jarige halfzusje genaamd: Julia.
In Maart ging Oniro heel goed, en vonden we dat het tijd was voor ons M1 debuut (waarbij we 2 eerste prijzen mee sleepten met 195 en 200 punten)
een hele mooie selfie te paard op Oniro
In april reed ik de talentenselectie met Oniro en werden we geselecteerd waardoor we belofte trainingen mochten rijden bij Christianne Goes.
ook besloten we om onze andere pony te verkopen omdat de tijd er niet voor was, en met rijden was het zo'n draak dat een bijrijder geen oplossing was. nu vervolgt ze haar carrière als fokmerrie en het gaat super goed met haar !
Foto die gemaakt is tijdens de talenten selectie (ik pakte net mijn teugels op)
In mei reden we onze eerste selecties, en kwam ik ergens terecht waar ik de jonge springpaarden dressuurmatig mocht rijden.
Mijn favoriet
Eind mei is er een ongeluk gebeurd waarbij mijn been een soort van verlamd is geraakt, en mijn meniscus is gescheurd... Dat betekende heel lang niet paardrijden, en heel lang een beetje niksen...
in 1 woord, VERSCHRIKKELIJK!!
Zo hebben we er dus een lange periode bij gelegen (even een link, want een fijn beeld is anders)
http://i63.tinypic.com/nphpp5.jpg
En ondanks dat ik nog niet eens kon lopen of staan, was ik zo eigenwijs dat ik (ondanks dat de pony ook al die tijd niet getraind had) toch de kampioenschappen wou rijden... Achteraf levens gevaarlijk natuurlijk!
De eerste proef ging echt helemaal mis, ik had geen gevoel ik had mijn pony niet onder controle en eigenlijk wou ik de tweede proef niet meer starten maar iets zei mij dat ik het toch moest doen.
Ik vond de rust in mezelf en de pony terug en we sloten de proef af met 206 punten! Alles bij elkaar opgeteld zijn wij reserve kampioen geworden en dat betekende dat we door mochten naar de hippiade!
In juli merkte ik eigenlijk dat ik doordat ik had gereden mijn been weer een beetje kon bewegen, en dat mijn knie minder dik en minder pijnlijk werd.
Zo had ik samen met het ziekenhuis besloten om toch om de dag een kwartiertje te trainen (buiten de fysio en de begeleiding van het ziekenhuis die ik al kreeg) en zo langzamerhand kreeg ik het gevoel en uiteindelijk ook mijn kracht terug, ik kon lopen zonder krukken (wel met een enorme brace) maar wat een fijn gevoel was dat!
In augustus was het zo ver... De hippiade.
Wat vond hij (en stiekem ik ook)het spannend, hij was al een tijd niet meer op concour geweest of intensief getraind, waardoor hij behoorlijk wat spanning had tijdens het losrijden, maar ook in de proef.
Vanwege alle spanning hebben we heel erg op save gereden en hebben we de hippiade afgesloten met een 7e prijs met 65,22 %
In september maakte wij ons M2 debuut, we kwamen tijdens de proef echt in een enorme stortbui terecht waardoor de pony zijn kont naar de regen toe wou keren en een beetje onrustig werd. Ondanks dat hadden we toch nog 2 dikke winst punten en een 2e en een 4e prijs.
Ook reden we die dag mee aan het bestgaande rijpony (Welsh dag) de pony was alleen echt behoorlijk op, we waren allebei nog helemaal doorweekt en tijdens de competitie was hij volledig achter mijn been en een beetje narrig aan het doen. Toch hebben zijn goede gangen ons toch nog een beetje gered en werden we 5e van de 32 pony's die meededen met 76 punten (terwijl hij en ik ons veel beter hadden kunnen laten zien)
In oktober hebben we het weer wat rustiger aangedaan, geen wedstrijden gereden maar gewoon rustig door getraind.
We merkten wel dat de pony met de week vooruit ging en dat hij veel sterker achter werd, en dat hij steeds meer vermogen kreeg.
Ook hebben we op les meerdere aanboden gehad dat ze de pony zouden willen kopen met intentie om Internationaal te starten, en zelfs kregen we van iemand te horen dat ze het een pony vind die misschien over een paar jaar wel mee kan lopen op EK's (SAY WHUT?!!)
In november was het wel weer tijd om te starten, en zo vlogen de punten binnen! hij liep scores van boven de 200 punten in het M2! Wat een geweldig gevoel geeft die pony toch! Waar die eerst altijd zo lui en traag was, is het nou 1 energie bom geworden waarbij je niks hoeft te doen en alle oefeningen vanzelf gaan!
En nu in december zijn we rustig aan het trainen voor het Z, we rijden in januari de regiokampioenschappen nog in het M2 en de plannen zijn om daarna rustig te beginnen in het Z1.
Ook zijn we na de talenten trainingen nooit meer weggegaan bij Christianne, en dat is de beste set die we gemaakt hebben! Het werkt gewoon heel goed tussen ons, en ik merk gewoon dat de pony dankzij haar trainingen ontzettend veel vooruit gaat.
Voor nu zeg ik, op naar 2016! En ik hoop dat het een heel mooi jaar gaat worden!
Voor jullie ook allemaal fijne feestdagen, en een mooi en gezond 2016 gewenst!
.
