Geplaatst Alweer een jaar voorbij. Vorig jaar eindigde mijn jaar niet leuk, een gebroken voet dankzij een buitenrit. Helaas heb ik hier nog steeds elke dag last van en dus is mijn jaar niet actief geweest met Falko. Maar buiten dat hebben we nog steeds veel plezier met elkaar en ben ik nog steeds erg blij met hem.
[ITP] 2014: Het jaar waar ik me maatje heb gevonden, Falko <3
Een droom wat uitkwam dit jaar , falko dicht bij me hebben!
Januari :
De maand waarin ik nog 2 weken in het gips zat en ook moest verhuizen met Falko. We gingen naar een stal waar alles werd gedaan waardoor ik dus ook wat fijner thuis zat vanwege mijn gebroken voet. '
Februari :
Een maand waarin ik nog herstellende was van mijn voet. 6 weken gips, ontsteking en zwakke enkelbanden werkte niet mee. Maar we bleven samen genieten. Extra lang poetsen samen in de stal, met me krukken de stal in, even buiten zetten terwijl Falko extra rekening deed houden dat ik niet snel kon lopen.
Maart:
Rijden was nog steeds niet aan de orde omdat ik nog teveel pijn had.
April:
De maand waar ik op wachtte. Het was alweer 5 maanden geleden, en wat voelde dat goed zeg. Ik had een stalgenoot gevraagd om mij te helpen want na het ongeluk heb ik toch wel angst gekregen.
Plus dat Falko deze maanden op de stal een totaal andere pony was dan vorig jaar. Hij was erg schrikachtig en erg eigenwijs wat ik met mijn voet natuurlijk niet aan kon.
Mei:
Het lopen ging bij mij al steeds beter, en zo ben ik met Falko de omgeving maar eens gaan leren kennen om zo hopelijk een buitenrit te maken.
Juni:
Het was lekker weer, en Falko was weer de oude.
Hij stond 24/7 buiten met een ander paardje, en ik probeerde op mijn vrije dagen even een paar rondjes te stappen in de bak. Wat zelfs zo goed voelde dat ik voor het eerst weer naar buiten ben gegaan, dit wel onder begeleiding van de staleigenaar. Maar wat voelde dit weer goed zeg!
Juli:
Mijn broer ging vaak mee naar stal omdat ik nog steeds erg veel last had van mijn enkel. Ik liep nog 2x per week bij de Fysio en liep inmiddels ook bij de bedrijfsarts om minder te werken omdat ik het niet aan kon. Ook kreeg ik mijn broer zover om buiten het drollen rapen in de wei hem een keer op falko te zetten. En wat was Falko toch weer een lieverd.
Augustus:
De maand waarin mijn droom uitkwam. Mijn opa is in maart overleden helaas, en hij heeft mijn moeder een geweldig iets achter gelaten, namelijk zijn huis. De droom van mijn ouders om een huis te hebben met een stuk land kwam dus voor hun ook uit. Dit betekende dat Falko aan huis kon staan. Wat een geweldig nieuws. Omdat ik het onzin vond om nog op die stal te staan omdat ik thuis gratis stond hebben we binnen een week besloten hem naar huis te halen. Maar ik wou hem absoluut niet alleen hebben. Door een advertentie op facebook te zetten kwam ik in contact met een meisje die nog 2 shetlanders had staan. In eerste instantie was ik niet opzoek naar 2 shetlanders, maar toen ik erover na ging denken dacht ik als ik met Falko wil gaan rijden staat er in ieder geval nooit iemand alleen.
Dus de dag dat ik Falko ging verhuizen kwamen ook mijn nieuwe 2 shetlanders: Nynke & Bloesem, moeder 17 en dochter 7. Het klikte meteen alsof ze al jaren bij elkaar stonden en al jaren aan huis. Wat voelde dit goed zeg!
Falko was als eerste thuis en wat me verbaasde was dat die zo rustig en kalm was.
Normaal word die helemaal leip als die alleen is, maar hier was hij zo rustig en na een paar rondjes rennen ging hij rustig eten.
September:
Ze deden het zo goed thuis. Falko was echt een heel ander paard geworden, helemaal op zijn gemak.
Ook met Nynke en bloesem ging het super. Ze waren nog wel een beetje schuw maar met veel aandacht komen ze er wel. We gingen dus ook lekker met zijn 3e op stap. Lekker een wandeling maken.
Oktober
Deze maand zijn we begonnen aan een tijdelijk verblijf. We hebben nog niet veel om te besteden omdat ons eigen huis nog te koop staat. Maar we doen er alles aan om het gunstig te maken voor de pony's. Ze komen 24/7 buiten te staan met een schuilstal en paddock.
Ook zijn we deze maand weer begonnen met rijden. Ik had zo'n zin om weer eens te rijden! Mijn vader zei dat die wel mee wou op de fiets. Wat vond ik het spannend zeg. Nieuwe omgeving, tijd niet gereden... Maar wat was die braaf zeg!
November:
We genieten nog steeds volop van elkaar. Ook maken we vaak in het weekend een buitenritje. De ene keer wat groter dan de ander en hij doet het zo goed! Wauw wat geniet ik weer zeg!
Helaas word die eind deze maand weer aardig fris, en deze maand was ook precies een jaar geleden dat het fout ging. Ik ben dus erg voorzichtig en hij staat weer even stil. Ook heb ik nog steeds last van mijn enkel. ( Dokter & Fysio gaven het herstel 1,5 a 2 jaar. )
December:
We genieten nog zo erg van elkaar. Falko is zo aanhankelijk. We fietsen nu af en toe een rondje als het rijden niet gaat.
En voor degene die nieuwsgierig zijn dit is ons stuk land met achter de kas de schuilstal:
Het was weer een jaar waarin we veel hebben meegemaakt, helaas met rijden wat minder. Maar ondanks het rijden hebben we van elkaar genoten. Want een paard hebben is niet alleen maar rijden vind ik. En ook al kan ik misschien nooit meer zo rijden als het eerste jaar, ik blijf genieten van de kleine dingetjes die ons gelukkig maken.
Ook hem aan huis hebben en me straks vanuit me slaapkamer zien staan maakt me al super gelukkig.
Hem alle aandacht geven die hij verdient, en gewoon lekker me deur open gooien en naar hem toe kunnen lopen. We hopen in 2016 het rijden weer op te pakken en zoveel mogelijk buitenritjes maken.
Tot volgend jaar!
