Geplaatst In januari had ik mijn mooie meisje alweer een jaar. Helaas stond ze nog altijd stil wegens een prikkeldraad wond van eerder augustus. We mochten wel stappen en ik mocht ook erop. Dus zo gezegt zo gedaan. En natuurlijk lag er ook lekker sneeuw dus hier hebben we even van genoten.
In februari ging het eigenlijk allemaal een beetje mis. Lot had nog altijd stal rust vanwege het verband en werd zichzelf een beetje lastig, hierdoor begon ze te stampen tegen de stal wanden. Hierdoor hebben we moeten besluiten om van stal te wisselen. Ze mocht wel afentoe lekker een uurtje naar buiten zonder verband. En daar genoot ze altijd volop van.
In maart mocht ze weer lekker op de wei staan maar nu met een shettievriendje
En in april was het eindelijk zover. Wegens het vieze weer pas in april om kunnen gaan. En genieten wat ze heeft gedaan. Uiteraard weer de wei op.
In mei zat nog steeds hetzelfde advies erop. De wei. Helaas was de wond ook weer wat open gegaan. Dus weer in het verband.
Toen in juni was het eindelijk zover ik mocht weer langzaam gaan opbouwen. Dus zo was ons eerste stapritje weer een feit.
En in juli was de wond echt dicht en mochten we weer aan het werk. De foto is van de eerste echte keer weer in de bak en gelukkig wat ik was.
In augustus hebben we lekker doorgetraint onder het toeziend oog van mijn instructrice.
( ik kon geen foto vinden dan maar een screenshot )
In september heeft mijn instructrice haar ook een paar keer gereden.
In oktober ging het ook nog super. We maakten ook fijne buitenritten.
Helaas eind oktober konden we weer van voor af aan beginnen. De wond was weer open gesprongen
Onder toeziend oog van de dierenarts weer het verband in. Wel hadden we nog een mooie shoot gehad.
Ik mocht er zelfs even opkruipen.
Tsja dan in november mocht weer absoluut niks om de wond dus weer alles eraf en weer op boxrust. De wond deed het super. Tot die eind november weer opensprong. Dit door de druk achter de wond. Sindsdien gaat hij weer met sprongen vooruit en groeit die weer prachtig dicht. Zonder vocht in het been en zonder wild vlees vorming. Of te wel het gaat echt super.
Nu in december dus nog altijd boxrust. Ze mag ook tot het voorjaar lekker niks doen en daarna gaan we haar weer oppakken.
Al om al heb ik heel wat tranen gehad om haar. Maar het mooiste is wat je leert in deze situaties. Ik zou haar voor geen goud meer weg willen doen.
Nog een mooie foto van de shoot om mee af te sluiten
Bedankt voor het kijken
