Geplaatst Even wat informatie over het paard:
- Babs
- Tinker
- Merrie
- van 2002, wat haar nu 13 jaar maakt
In september 2014 kwam ik op De Mathildehoeve 'Gypsy Cobs of Oz' terecht in Wapserveen. Ik had in die tijd de toen nog hengst zijnde Buster, een Tinker geboren in 2010. Er werd een ruiter/amazone gevraagd voor het in- en doorrijden van de Tinkers daar. Dit leek mij een prachtige afwisseling op mijn andere werk, ik had het daarvoor ook al bij een andere stal gedaan, en ging daar dan ook de uitdaging aan. Er stonden een aantal paarden, waaronder Babs, welke nog onder het zadel beleerd moesten worden.
Babs was in de omgang niet zo gemakkelijk. Ze had haar hele leven samen met een andere merrie gestaan en waren nooit echt van elkaar gescheiden geweest. We noemden haar wel eens een veulen die afgespeend moest worden, alleen was zij al 12 en iets groter en zwaarder dan een veulen. Ze moest echt leren dat ze zonder een 'soortgenoot-infuus' ook zou kunnen blijven ademen en blijven bestaan. Ze was erg onzeker en het beleren was dan ook een grote uitdaging.
Lang verhaal kort
. Met veel geduld heb ik haar uiteindelijk rustig, stapje voor stapje en met behulp van de clicker onder het zadel gekregen en hebben we afgelopen zomer het rijden steeds fijner en met ontspanning op kunnen pakken. Ook is ze al mee naar het bos geweest waar ze me echt de koningin van het bos liet voelen 
. Ondertussen heb ik mijn eigen Tinker welke ondertussen geruind was helaas moeten verkopen. Dit viel me ontzettend zwaar aangezien ik hem als veulen had gekocht en ik me met hem oud zag worden. Hij heeft fantastische nieuwe eigenaren gevonden wat me goed deed, maar ik dacht dat ik nooit meer zo verliefd op een paard zou worden en dat ik niet meer die klik zou voelen als die ik met hem had.Dit bleek echter veel somberder gedacht dan nodig, want al die tijd bleek er een paard vlakbij te staan welke elke keer weer wat in mij los kon maken. Het was Babs... Al die tijd had ik al een zwak voor haar, maar sloot ik me voor mijn nabije omgeving teveel af, waardoor ik ook haar niet volledig toe liet. Haar eigenaresse zag dit en heeft het voor mij mogelijk gemaakt om Babs van haar over te nemen
Wat voor mij mijlenver leek, bleek op nog geen meter afstand van mij te staan... Sinds afgelopen week mag ik haar de mijne noemen.. Maak kennis met dit voor mij bijzondere paard:
fijn dat je dan een super plekje voor hem hebt gevonden.
, ik wens jullie samen nog heel veel plezier (super van de vorige eigenaresse dat ze je die mogelijkheid heeft gegeven) 
