Geplaatst Allereerst zal ik mijn lieve topper even voorstellen:
Naam: Cerutti Z (v. Chellano Z)
Roepnaam: Celano
Geslacht: Ruin
Leeftijd: 11 jaar
Grootte: 1.75
Naam: Cerutti Z (v. Chellano Z)
Roepnaam: Celano
Geslacht: Ruin
Leeftijd: 11 jaar
Grootte: 1.75
Sinds vorig jaar is Celano van mij. Totaal niet verwacht dat dit mijn paard zou worden, maar we hadden een klik, wat anderen niet met hem hadden. Er moest veel aan je gebeuren.
Er was werk aan de winkel... Je had namelijk weinig vertrouwen in mensen en dit liet je ook duidelijk merken. Je kon er heel hard vandoor gaan als ik ook maar mijn er maar een beetje eraan deed. En je was oer sterk! Je was zo niet los in je lichaam.
We zijn helemaal opnieuw begonnen met longeren met bijzet zodat je losser werd in je lichaam. Ook hulp erbij gehaald voor het rijden, zodat we langzamer hand mijn been er weer aan konden gaan leggen. Je pikte het al vrij snel op en het ging steeds beter!
Maar helaas kwam hier wat tussen...
Na een tijd dat het goed ging, ging het even goed fout. We waren lekker aan het rijden, toen je ineens er weer vandoor ging en recht op de boarding af ging. Ik nam de beslissing om eraf te springen. 3 Weken daarvoor had je me er ook al afgegooid tegen de boarding aan (En die was hard!
) De afsprong ging wel goed, maar ik had jou nog vast waardoor mijn lichaam wel mee draaide maar mijn knie niet. Hierdoor is mijn voorste kruisband helemaal afgescheurd en mijn miniscus had ook een tik gehad. Ook was mijn bot van binnen uit gebroken. Ik moest geopereerd worden, maar wou eerst mijn opleiding afmaken. Dus de eerste maanden met een brace lopen, want mocht mijn knie niet buigen, heel veel fysio en heel hard balen dat ik niet mocht paardrijden. Gelukkig was mijn vriendinnetje zo lief om Celano te rijden en ik toe te kijken vanaf de kant.Na een half jaar werd ik dan eindelijke geopereerd en toen kwam de revalidatie van minimaal 9 maand. Mocht sowieso nog niet paardrijden... Maar daar was ik natuurlijk veel te eigenwijs voor en ben na 4 maand na de operatie weer op het paard gestapt. Eerst op het paard van een vriendin van me om het vertrouwen weer terug te krijgen. Na een aantal keer weer op Celano gestapt, nadat mijn vriendin hem eerst had gereden. En wauw wat was dat een fijn gevoel!
Totaal geen last van mijn knie gehad alleen maar genoten dat ik weer kon rijden. Dit heel langzaam opgebouwd en later met mijn arts en fysio besproken dat ik weer mocht rijden. 
Ik moet eerlijk toegeven dat ik blij ben dat ik zo vroeg na de operatie weer op hem ben gestapt. Sinds die val is onze band alleen maar sterker geworden en we hebben zo veel meer vertrouwen in elkaar. Celano wil er echt voor gaan en ik ook!
Januari dit jaar dan eindelijk mijn start kaart aangevraagd en 2 januari meteen mijn aller eerste dressuur wedstrijd gereden. Wat was ik zenuwachtig, had nog nooit met hem op ander terrein gereden. Ja met oefenparcoursen, maar dan is het een heel ander paard, dan tijdens de dressuur.
Ik was super tevreden op hem. Hij was erg relax en super braaf. We kregen wel wat punten om aan te werken.
Na 3 wedstrijden had ik mijn eerste winstpunt binnen bij de dressuur en dat betekende.. We mogen gaan springen!
Het ging steeds beter en jij kreeg er steeds meer lol in! Alleen was jij zo enthousiast in het parcours dat ik je niet kon houden. Dus veel geoefend op rust, controle en ontspanning boven de sprong.
In Maart zijn we onze eerste springwedstrijd gestart. Eerst een rondje BB die foutloos was en daarna een rondje B. Helaas 1 balk op de laatste hindernis. Maar met goede stijlpunten 72 naar huis gegaan. We moesten alleen meer ritme houden. Iets wat ik erg moeilijk vond.
Daarna nog een aantal wedstrijden gereden, waar ik steeds 1 balk had. Maar je werd steeds rustiger en ontspannender in het parcours wat ik veel belangrijker vond.
En toen ineens werden we 3e! Iets wat ik totaal niet had verwacht! Wat was ik ontzettend trots op je! Je liep zo lekker, we waren een team.
Het ging steeds beter en beter en de winstpunten kwamen binnen.
Ook had ik besloten om dan eindelijk eens een keer mee te doen met de Almelose Ruiterdagen!
We zijn begonnen aan het indoor seizoen wat tot nu toe ook lekker gaat.
Dit jaar heb ik nog een aantal wedstrijd gepland en hoop dat ik volgend jaar klasse L kan starten. We zullen het zien, het gaat tot nu toe lekker en heb nog geen moment spijt gehad dat ik dit bijzondere paard gekocht heb.
Lieve bokkers bedankt dat je de tijd heb genomen om mijn verhaal over mijn topper Celano te lezen
