Geplaatst 
Muziek is van een aantal concerten waar ik ben geweest
Ongelooflijk.. 8 jaar alweer, ik weet nog zo goed dat ik samen met mijn zus mee mocht met mijn vader. Een van zijn klanten had een pony en hij zocht geen verzorgers maar we mochten best een keer mee komen. De klik was er echt meteen, haar eigenaar zag dat ook dus we mochten nog een keer mee en toen vertelde hij dat we haar mochten verzorgen!
Dus zo begon ons verhaal, slechts 9 en 3 jaar oud en Mel nog drachtig ook!
En 8 jaar, dat is behoorlijk wat!
7 kersten
8 zomers
15 verjaardagen
112 hoefijzers
2548 dagen
En tot slot natuurlijk..
ontelbaar veel snoepjes!
01.
In het begin mochten we haar alleen borstelen maar ik was alsnog zielsgelukkig met haar, want dit was dé pony. Alles bij mij werd Melody-Melody-Melody, echt tot vervelens toe
Toen vond mijn zus haar ook nog helemaal leuk, dus we verzorgen haar samen. Na een tijdje mochten we wat rondjes op haar stappen/draven en een beetje longeren. Maar haar buik groeide en groeide, dus dat stopte. En toen kwam Max!
02.
Zoals haar eigenaar al had verwacht was het een druk veulen (bokken, rennen, steigeren, bijten) en durfde wij de wei niet meer in
We bleven trouw meerdere keren per week komen om Melody vanachter het hek te borstelen. Want haar konden we niet missen! Max is toen hij oud genoeg was verkocht, helaas weten we niet waar hij gebleven is toen zijn nieuwe eigenaar overleed dus ik heb geen idee hoe hij uit is gegroeid. Ik ben echt heel benieuwd of hij op Mel is gaan lijken! Achteraf baal ik dat hij niet een paar jaar later is geweest, dan had ik het geweldig gevonden maar toen waren we gewoon wat te jong voor een druk veulen wat al snel even groot als ons was. Ze is een paar jaar geleden wel nog eens gedekt maar toen is het helaas mislukt.
03. Winter 2010 hadden we onze eerste keer sneeuw samen!
In 2011 kwam mijn grote droom uit, we mochten op haar gaan rijden! Die droom was wel iets minder roze dan verwacht want Melody was alleen ingereden en had toen dus jaren stil gestaan. Ze wist niet meer zo goed wat alles betekende en wij reden toen alleen nog maar op een gewone manege. In het begin ging dus alles fout wat fout kan gaan, maar toen hebben we een keer hulp gehad van een Bokker en is alles toch nog op zijn pootjes terecht gekomen
Mijn zus was het vertrouwen toen wel helemaal verloren en is gestopt. In 2011 zat ik in de 1e van het middelbaar, helaas viel ik totaal buiten de boot en voelde ik me alles behalve goed, in het 2e en 3e jaar is dit ook zo gebleven. Mijn grote geluk was dus een fijn rooster en veel uitval waardoor ik veel naar Melody kon, zij hield me echt overeind. Soms was ik weken of zelfs maanden thuis omdat ik het niet meer trok, maar Mel was altijd de motivatie om mezelf toch weer bij elkaar te rapen en verder te vechten.
04. Dit was de eerste keer erop!
Uiteraard ging ook daarna niet alles vanzelf maar met heel veel oefenen en geduld kom je een heel eind! We mochten al heel snel buiten rijden en dat is toen ook een paar keer flink fout gegaan, maar uiteindelijk heb ik al het vertrouwen terug gekregen en konden we fijne buitenritten maken! In 2011 en begin 2012 ging dat nog wel met de nodige zenuwen en de ritjes waren niet erg lang maar in 2012 gingen we helemaal los met elk weekend een rit van minstens 2, maar soms zelfs 4-5 uur. Dit jaar zijn we ook over gegaan op bitloos en dat is echt de beste keuze ooit geweest! Ze loopt er veel fijner op en ik vind het ook een stuk relaxter dat ik mijn teugels kan laten vallen zonder dat haar bit door haar mond klappert.
05. Omdat ik zo dichtbij haar woon is ze natuurlijk ook regelmatig bij mij thuis geweest. Mijn moeder is altijd erg bang voor haar auto maar we kunnen goed sturen
http://boktimg.nl/img/m/TL1qI4.jpg
Nou op naar 2012 dus! We bouwden onze eigen hindernissen en reden heel veel buiten met een vriendin die we bij de IJslanderstal waar we zijn gaan lessen hebben leren kennen. Haar verzorgdraver stond binnen rijafstand dus elk weekend trokken we er samen met nog een vriendin van haar op uit!
Die IJslanderstal is ook een geweldige keuze geweest, ik heb veel bewuster leren rijden en een veel betere houding gekregen!
06.
07.
http://boktimg.nl/img/m/A8qoCW.jpg
08. Een van die vele kerstfoto's!
Een van de leukste dingen om te doen vind ik, en volgens mij is Mel het daarmee eens, door weilanden crossen! Ze kan echt heel hard, heerlijk om uit te waaien
09.
In 2013 kocht ik een spiegelreflex camera. Ik ben er nog steeds heel blij mee want het is toch wel veel leuker om scherpe foto’s terug te kijken!
Mel zou Mel niet zijn als ze een spelletje bedacht… Meteen de eerste keer dat we hem in het bos uit gingen testen en mijn zus haar vast hield. Ik had er niet bij na gedacht dat mijn zus natuurlijk minder snel ziet dat ze iets gaat doen, dus ik was te laat met waarschuwen en weg paard.. Madame was het stilstaan zat en ging zelf het bos ín, niet richting huis nee gewoon echt erin, de route op die we altijd reden. Ik ben erachteraan gaan rennen en toen ik 2 paden had gehad en wel kon janken kwam het vrolijkste paard ooit op me afstormen. Achteraf kan ik er gelukkig om lachen en ben ik blij dat ik nog door heb geknipt
10.
In 2013 hadden we ook onze eerste echte fotoshoot! Ik had toen ’s ochtends gehoord dat ik de Ziekte van Lyme heb maar gelukkig besefte ik toen absoluut nog niet wat het was dus de foto’s zijn heel gaaf geworden!
Helaas heb ik de diagnose pas na 6 jaar ziek zijn gekregen en was/ben ik dus al zo ver weg dat de antibiotica kuren die je hier in Nederland krijgt niet meer helpen. Ik ging dus erg hard achteruit en kon steeds minder naar Melody. In de winter, mijn slechte tijd is dit zelfs vaak maar +/- een half uurtje per week.
11. De foto’s zijn gemaakt door Kim van der Veeke fotografie, ook wel Leverage op Bokt, ik ben er nog steeds heel blij mee!
Gelukkig had ik nog veel goede periodes dus we bleven leuke dingen doen! Mijn ouders vonden me eindelijk oud genoeg om te meeten dus in mei kwam Bokker Saaams kennis maken met Melody
12. We hebben toen heel veel foto's gemaakt en daar kwam oa. deze uit.
In 2014 heb ik echt super veel zonder zadel gereden omdat die ik had niet meer goed lag en ik nog geen nieuwe kon betalen. Eind 2014 heb ik gelukkig een nieuwe gekocht, bevalt nog steeds super!
13.
14. De laatste keer dat ik in het bos ben geweest, met bokker Saaams! Helaas is dat dit jaar verder niet meer gelukt, maar volgend jaar gaan we er gewoon weer voor
Gelukkig heb ik de foto's nog, deze spreekt voor zich 
En dan zijn we bij nu! Ik kan helaas bijna niet meer rijden (meestal max. een half uur), maar toch is het altijd genieten, Mel maakt het hoe dan ook leuk
3 weken geleden is ze helaas heel erg ziek geweest, enorm schrikken natuurlijk want ze heeft het maar net gered. Gelukkig gaat het weer helemaal goed met haar!15. Ze is haar lichaam veel fijner gaan gebruiken dit jaar, want doordat ik niet meer zo lang kan rijden werk ik meer in de wei aan haar basis en dat pakt best fijn uit. We zijn er nog lang niet maar dat komt wel, we doen alles rustig aan
http://boktimg.nl/img/m/wdU7Q2.jpg
16. Erop ziet dat er zo uit. Deze foto is gemaakt door bokker Murthul, want ook zij heeft Mel ondertussen ontmoet!
http://boktimg.nl/img/m/kT7W9r.jpg
17. Haar lieve koppie waar ik voor gevallen ben!
18. En tot slot, wat wij natuurlijk heel veel doen. Knuffelen
Time flies when you're having fun! van 9 en 3 naar 18 en 11..
Wat heb ik een geluk dat ik zo'n leuke pony mag verzorgen. En je zult maar in een keer je once in a lifetime paard vinden
Ik ben echt blij dat ik zo'n geweldig tweede thuis-stal- heb en dat ik zoveel mag. Ik kan me geen beter verzorgpaard wensen Op naar de volgende 8 jaar! En aangezien ik nu eindelijk een behandeling heb kunnen we dan hopelijk weer alles volop doen
snap wel dat je voor haar gevallen bent!
