Geplaatst En toen kon de zoektocht na een nieuwe uitdaging beginnen. Ik zocht een braaf dressuur paard die al ongeveer B/L niveau liep en die ik verder op kon leiden. Maar toen kwam ik Ed tegen. Een 5 jarige spring gefokte (Douglas x Zuidhorn) ruin, net gecastreerd en zo groen als gras!
Ed was echt totaal het tegenovergestelde van mijn vorige paard. En ik moest heel erg aan hem wennen. Ik ben er de eerste maanden een paar keer hard af gevallen en dit gaf mijn zelfvertrouwen een hele deuk. Gelukkig had ik met de hulp van mijn vriend mijn zelfvertrouwen weer op kunnen bouwen. En in december hadden wij onze eerste oefenparcoursen en dressuurproeven gereden. En in januari zou ik mijn startkaart aan vragen en konden we eindelijk weer op wedstrijd!
Helaas werd ik tijdens de kerst erg ziek. Hoge koorts, keelontsteking enzovoort. Toen deze na 2 weken nog steeds niet over leek te gaan ben ik naar de dokter geweest. En kreeg ik de eerste week van januari te horen dat ik de ziekte van pfeiffer had. En dat ik twee maanden rustig aan moest doen i.v.m mijn lever en dat ik daarna alles weer mocht op pakken.
Januari
Heel januari kwam ik amper van bed af. En hield ik het bij elke dag Ed een knuffel geven. En verder had hij even lekker vakantie.
Februari
In februari voelde ik me nog alles behalve goed. En was ik nog te ziek om maar iets te doen.
Toen er op een ochtend een laagje sneeuw lag en de zon scheen had ik nog prachtige foto's van Ed in de sneeuw kunnen maken!
Toen de sneeuw we weg was pakte mijn vriend de training van Ed weer rustig voor mij op. Want hé in maart zou ik weer mogen rijden. En dan was het wel fijn om een paard te hebben die weer wat in training zou zijn.
Maart
Half maart begon het en klein beetje te kriebelen en zat ik weer voor de eerste keer op Ed. Maar 3 rondjes en een handje vol drafpassen, want daarna was ik alweer een vaatdoek. Maar wat was ik blij
Klikklik
Heel maart heb ik zelf twee keer heel kort kunnen rijden. Maar ik begon heel langzaam bij iets beter te voelen.
April
Op 1 april werd het veulen van mijn vriend zijn vader geboren. Een gezond merrie veulen van Cidane
En sterkte ik rustig weer iets aan. Zodat ik Ed zelf weer een paar keer kon longeren en af en toe zelf kon gaan rijden. Het rijden ging nog lastig zat. Ik voelde me net iemand die voor de eerste keer op een paard zat. Maar rustig één keer per week door blijven oefenen, in alleen stap en draf. Omdat ik al mijn spieren en balans nog miste. Maar ik kon zijn training zelf voortzetten zonder de hulp van mijn vriend.
Ook hadden wij deze maand de kunst van de perfecte selfie onder de knie
selfie
Mei
In mei was ik druk, nou ja 3 uren in de week, bezig met het afronden van mijn opleiding. Ik had de laatste toetsen en mijn portfolio afgerond.
klik
Juni
In juni ging ik op eind stage. Ik liep elke dag 2 uurtjes stage bij een bedrijf die zo'n 5 kilometer van mijn huis af lag. Dit was toch nog zwaar zat. En mijn dagen bestonden uit stage van 10 tot 12 uur. In de middag slapen en in de avond naar Ed om te knuffelen en af en toe te longeren.
Door alle dazen en andere beestjes die deze maand weer kwamen veranderde Ed in Ridder Ed
Ridderpaard
Juli
In juli mocht ik mijn diploma in ontvangst nemen. En had ik vakantie!
Door het prachtige weer en genoeg vrije tijd kon ik het rijden deze maan weer oppakken. Helaas ging dit niet zo heel goed, omdat Ed nog zo jong is. Vond hij alles weer erg spannend, waardoor wij nog wel eens wat communicatie problemen kregen. En ik kreeg langzaam weer wat angst voor Ed.
Doordat Ed op een of andere reden er altijd voor wist te zorgen dat ik super snel mijn zelfvertrouwen weer kwijt wist te raken en het zo veel moeite koste om het weer op te bouwen. Leek het mij beter om voor Ed een nieuw plekje te zoeken. Bij iemand die niet snel bang was en die hem lekker 5 dagen in de week kan trainen. I.p.v mijn 2 keer in de week rijden. Doordat ik nog steeds heel snel heel erg moe werd. En ook met het oog op het beginnen met een ander studie in september, leek mij dit handig.
Dus toen moesten er verkoop foto's komen.
Stap
Draf
Galop
Springen
27 juli zou hij worden gekeurd. En daarna zou ik hem naar zijn nieuwe huisje brengen.. Maar na dat Ed helemaal goed gekeurd werd, wouden de kopers hem in één keer niet meer hebben omdat ze hem toch te klein vonden. En mocht Ed weer me mee naar huis.
Zo opgelucht dat ik op de heenweg was dat hij weg zou gaan, zo blij was ik ook dat ik hem weer me terug na naar huis
Na wat overleggen en praten had ik toch besloten om Ed nog één kans te geven...
Augustus
Deze maand stond ik het teken van zelfvertrouwen terug krijgen. En vreemd genoeg heb ik meer zelfvertrouwen als ik buiten rijd dan in de bak. Dus hadden wij deze maand veel buitenritten gereden
Oortjes
Gezellig ijsjes halen onderweg
Mmm
En doordat het kwartje bij mij was gevallen dat als ik buiten in volle rengalop niet bang was, dat ik dat in de bak met een arbeidsgalopje ook niet hoefde te zijn. Ging mijn zelfvertrouwen weer omhoog en hebben we deze maand zelf weer eens een sprongetje gemaakt
hupeltjeEn nog mer bosritjes Bos En onze grootste hobby Bixie voor volwassenen klik
Augustus was echt een super maand!
September
Deze maand zou ik weer beginnen met een nieuwe opleiding. Man wat viel dat mij zwaar! Ik kon na 1 week alleen maar slapen, huilen en naar school toe gaan. Ik was helemaal kapot! Maar goed, gewoon doorzetten in de veronderstelling dat ik er wel aan zou wennen.
Onze selfies zijn ondertussen er wel wat op vooruit gegaan
Oktober
In oktober toch met overleg met de huisarts en school gestopt met de nieuwe opleiding. Zelfs halve dagen waren nog te veel. Hoe leuk en interessant ik de opleiding ook vond, ik trok het gewoon niet.
Pas toen ik weer thuis kwam te zitten merkte ik pas hoe verschrikkelijk moe ik was! En dat de inspanning voor school mij zo'n klap heeft geven dat ik na 4 weken thuis zitten pas een klein beetje energie weer kreeg.
Eind oktober hebben wij onze eerste ritjes weer gemaakt, gewoon een kwartiertje in de bagger rond hobbelen of een klein blokje buiten om.
Heftst
November
Deze maand ben ik bezig om weer rustig op krachten te komen. Gelukkig gaat het langzaam weer de goede kant op. Wel moet ik binnenkort naar de internist. Om te kijken waarom ik zo lang zo erg vermoeid blijf door de pfeiffer. Omdat deze nog steeds niet helemaal dood is in mijn bloed.
Ook doen we deze maand aan aquatraining
En hebben we nog een prachtige herfst buitenrit gemaakt!
In december hebben we niet veel plannen. hopelijk nog wat buitenritten maken en rustig door blijven trainen in bak. Als alles goed is gaat Ed ook weer mee doen met de club les. En dan is het jaar alweer voorbij! En hopelijk word 2016 wat een energieker jaar
