

Laatste rijfoto met Esporado.

Nog even de rust op stal


Een weiland vol mini's
Ik kon er wel uren naar kijken, dit is wel echt waar voor ik het deed!Adriano werd getraind en Madelief gedekt, Donkey opgevoed en Arthur genoot van een vakantie. De geitjes stonden nog thuis, het rijk voor hun alleen. Wat is het heerlijk om na een drukke dat bij de geiten neer te ploffen en besprongen te worden door kleine mormels.

Fotoshoot met baby Donkey

Daarna kwam de hengsten-na-keuring, goh ik leefde echt op een stresswolk geloof ik. Ik had er zo veel zin in maar was ook wel zenuwachtig, voor het eerst op een hengstenkeuring ( niet eens een echte maar een na keuring
) met mijn eigen hengst!! Adriano haalde een mooie 2e premie met heel goed commentaar en motivatie voor de volgende keer!
Daarna vermoedde we dat Madelief wel drachtig zou zijn en ze ging weer terug naar haar eigenaar. Ik had geen stress meer voor de keuring en na een dipje met Arthur had ik ook weer zin om lekker met hem bezig te gaan. Donkey kwam voor het eerst bij Arthur en Adriano te staan, ik heb toen zo verbaast staan te kijken dat het goed ging, normaal is Adriano eerst helemaal gek als hij kennismaakt. Misschien omdat het zijn zoon is



In de zomer ging alles gewoon zijn gangetje en heb ik heeeel veel buitenritten met vriendinnen gemaakt met de terrors aan de fiets, goh wat kunnen ze dan snel ( donkey uiteraard niet ).
Thuis bij de geitjes moest er echt een keuze gemaakt worden, de baby's van Diva moesten er eigenlijk al wel bij weg, na lang zoeken kon ik gelukkig ruilen tegen een volwassen geit met iemand! Wat een gemis die kleintjes weg..

De laatste groepsfoto!
Daarna kwamen de pony's weer naar huis, het weiland was verkocht en het weer werd er niet beter op. Ik besloot om ze daarom weer thuis te zetten, gelukkig is het weer ook niet meer zo goed geweest daarna en hadden ze een paddockje thuis.
Let op: Ik train op een pensionstal verderop en ik ga daar elke dat sws met 2 heen, don't worry!!
Ik heb nooit geweten dat die groepsfoto de laatste is geweest, de laatste dat mijn lieve 'kudde' compleet was, voor mijn gevoel. Mijn allerliefste geitje Diva is overleden een paar weken na dat haar baby's weg zijn gegaan, wat een gemis. Na het verlies van haar vond ik het even helemaal niet leuk meer en heb ik weinig met de beesten gedaan behalve de dagelijkse verzorging en beweging. Met Diva en Arthur is het allemaal begonnen en eigenlijk voelde het heel lang of het niet meer compleet was voor mij, alsof er iets heel groots miste.

Ik had Lilly, het andere geitje te koop gezet en het wou niet meer, ik had er geen zin meer in.
Een paar weken erna kwam langzaam het plezier terug en dacht ik, dit kan niet, ik heb zoveel, zoveel rijkdom op stal. Lilly bleef omdat ze toch wel super geweldig is, natuurlijk zal ze Diva niet vervangen maar daar kan geen enkel geitje tegenop
Daarna kwam ik tot de conclusie, na lang wikken en wegen dat ik een jonge pony niet kon bieden wat hij verdiende. Donkey kwam er genoeg uit, geloof me, maar hij hoort te spelen, vies te worden in het weiland met leeftijdsgenoten en een baas die echt een klik met hem had. Ik besloot even te wachten tot ik hem echt te koop zou zetten.
Toen daarna mijn droommerrie op mijn pad kwam heb ik donkey te koop gezet en Daydream Coletta gekocht, of nou ja gekocht, ze komt pas als haar veulentje geboren en afgespeend is. Dit gaat onder een contract en alles is goed geregeld, de mensen van wie colleta nu dus nog is, is Adriano ook geweest, en heel verrassend Donkey ook. Die mensen hebben mij verliefd gemaakt op de mini's en zijn inmiddels gewoon belangrijk voor mij. Ik kan alles vragen en ze zullen me altijd willen helpen. Ik weet dus dat de koop goed zal gaan
.


Inmiddels is Donkey omgepopt tot stoere en overbouwde jaarling!

En nu staat mijn geweldige 'kudde' thuis, ik heb me dit jaar beseft hoe geluk ik heb dat dit kan, ook dat het zomaar over kan zijn. Ik ben wakker geschud door het onverwachte overlijden van Diva. Ik ben heel erg verdrietig geweest en had weken lang een dip. Ik denk dat ik door alle mindere dingen dit jaar even heb gerealiseerd dat het niet vanzelfsprekend is dat je een kinderboerderij in je loods hebt staan
, dat ondanks ik er elke dag hard voor moet werken ik er zoveel plezier in heb, hier sta ik elke dag voor op. We zijn er boven op gekomen en nu maken we er het beste van, ik ben heel erg trots op mijn mini 'kudde' en hoop dat ik dat nog lang kan blijven. Colleta mogen we verwelkomen in 2016 en de verkoop van Donkey heeft geen haast, er komt vanzelf een lief mens die hem een goed tehuis bied. Lilly heeft inmiddels een maatje en Arthur & Adriano worden lekker verder getraind en gaan hun gangetje. Ik hoop dat het niet te verwarrend is
Ik heb meer over de kudde in het geheel wat verteld en niet wat we allemaal precies gedaan hebben, dit is toch allemaal wat het meeste impact had . De dagelijkse dingen vertellen word op een gegeven moment ook saai
Een stelletje knapperds heb jij
fijn dat je je plezier in je dieren weer terug hebt
