Hoe paard met allergie verkopen?
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Pagina 1 van de 1
- DustJun
- Berichten: 21
- Geregistreerd: 18-06-14
Hoe paard met allergie verkopen?
Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-15 12:46
Ik heb 2 paarden aan huis. Ik ben de enige die met hen bezig is en alle verzorging doet.
De ene (Jun) heb ik intussen bijna 2 jaar, de andere (Kobe) 1,5 jaar.
PRE Jun is nog jong en groen (gekocht toen hij 4,5j was, nu dus 6,5j). Haflinger Kobe is net 10j.
In al de tijd dat ik hem had, heeft Jun enkel voor problemen gezorgd. Het is een fantastisch paard, met zo'n goed hart, maar... Het is het allereerste paard dat ik kocht (heb 15j gereden, en +-8j met verzorgpaardje van de buren bij mijn ouders). Ben in mijn enthousiasme iets te rap geweest met het kopen besef ik nu.
Jong & groen en soms wat uitbundig is geen probleem, maar Jun gaat een stapje te ver. Hij is fantastisch lief en luistert heel goed etc., maar is enorm onvoorspelbaar en schrikt van de dingen die je het minste verwacht (en dan weer niet van dingen die je absoluut wel zou verwachten), en dan gaat hij echt hoorndol.
Ik heb in de zomer een zware val gemaakt, hersenschudding gehad, al het gehoor in één oor verloren (ik had al een gehoorprobleem, nu dus alles weg), en scheur in rugpezen (was 4 weken thuis).
Ik hou van Jun, maar hij is niet voor mij. Ik heb onvoldoende ervaring, begin ouder te worden en heb meer schrik dan ooit, mijn vrouw rijdt geen paard en houdt echt het hart vast en ziet me telkens met lede ogen weer opstijgen.
Dit is bovendien niet alles. Ik heb Jun gekocht als kerngezond paard, maar na een half jaar bij ons had hij eens kolieken (van de stress toen hij een bont paard leerde kennen), en sindsdien ging het bergaf. Hij jeukt, op sommige momenten meer dan andere, en we hebben 3 verschillende DA's gezien, en zo goed als alles geprobeerd in de afgelopen 1,5j. Voedingsregime veranderd (nu doet hij het heel goed op enkel hooi en wat bietenpulp), zo goed als alles uitgesloten (mijten, etc.) en talloze bloedtesten gedaan, noem maar op: alles. We hadden ons erbij neergelegd: Zomereczeem. Maar toch was het altijd vreemd: het ziet er niet uit als standaard ZE en hij jeukt ook sterk in de winter. Na allergietest hebben we ontdekt dat hij allergisch is aan granen (geen probleem: krijgt enkel hooi & wat bietenpulp) en hazelnoten. Geen ZE. We zijn nu bezig met een desensibilisatiekuur (1,5maand ver), het lijkt precies heel licht te beteren, maar nog te vroeg om te zeggen. Het probleem is dat alle hazelnotenbomen binnen een straal van 5km een effect hebben. Onze buren hebben er enkele en binnen 2km zijn er enkele straten + 2 kleine bossen vol met énkel hazelnotenbomen: vandaar dat het ZO'n effect heeft op het arme paard.
Kobe kochten we omdat mijn vrouw ook wilde leren rijden, hij is onder het zadel 100% betrouwbaar, perfect voor beginners. Als het Kobe niet was, hadden we een shet gekocht als gezelschap. Echter heeft ze teveel schrik en ziet ze het helemaal niet meer zitten. Voor mezelf zie ik Kobe niet zitten, ik heb liever een smaller, behendig paard dan een logge haflinger, ik klik er ook echt niet mee. Kobe moet dus sowieso weg. Hoewel hij nooit eczeem had voordien (heb hem van een zeer betrouwbare bron & hij had prachtige halfmeterlange dikke manen) heeft hij dit jaar toch lichte ZE gehad.
Dit alles m.b.t. de paarden, nu even kort mijn situatie: ik heb een zware veeleisende job gehad de afgelopen jaren en heb heel hard gewerkt om daarnaast mijn paarden te geven wat ze verdienen. Het wordt echter te zwaar voor me, zeker gezien de vele problemen met Jun. Hoeveel ik ook om hem geef, ik heb het gevoel dat ik niets terugkrijg voor al het werk en geld dat ik erin steek. Binnen een maand verlies ik mijn job. Ik ga waarschijnlijk deze kans grijpen om een droom te vervullen en te wagen om volledig van carrière te veranderen.
Vragen:
Jullie horen het al: ik ben van plan beide paarden te verkopen... Ik kan het emotioneel niet meer aan, en ik heb de achtergrond en kennis niet voor Jun, en financieel begint het ook door te wegen.
Kobe wordt hopelijk niet zo moeilijk, hij heeft enkel licht ZE en ik vermoed dat het in een andere omgeving terug volledig weg zal gaan. Hij is ook echt een schatje, mooie haflinger en 100% betrouwbaar, ideaal voor lange wandelingen.
Maar wat met Jun? Hoe verkoop ik een paard als hem? Naast zijn jeuk/allergie is hij wel kerngezond, en hij heeft veel potentieel en een zeer goed hart, maar toch... Wie zou hem kopen?
Ik ben NIET van plan om zijn gebrek te proberen verbergen, ik wil dat hij naar een prachtig thuis gaat met de juiste zorg, hopelijk in een omgeving met weinig tot geen hazelnotenbomen en veel liefde.
Geld maakt voor mij niet veel uit: ik heb hem voor veel geld gekocht (PRE met papieren), maar ik heb me er al mee verzoend dat ik er weinig voor zal terugkrijgen.
Het belangrijkste voor mij is dat:
- hij naar een liefdevolle thuis gaat
- waar zijn eigenaars van zijn allergie op de hoogte zijn en hem de juiste zorgen kunnen & willen geven
- waar zijn eigenaars voldoende kennis & rij-ervaring hebben om hem verder op te leiden en mee verder te gaan
- waar hopelijk de omgeving aan zijn allergie aangepast is: e.g. weinig of geen hazelnotenbomen.
Liefst zou ik ook de mogelijkheid hebben 1 of 2x per jaar toch eens een kijkje te gaan nemen...
Ik geloof dat in de juiste omgeving (geen hazelnotenbomen) het zeker mogelijk is dat hij ooit terug 100% allergievrij zal zijn. Zeker met de desensibilisatiekuur: gezien hij geen ZE heeft, is de slaagkans gewoonlijk +-80%, wat wel zeer hoog is. Maar dat kan ik natuurlijk niet beloven.
Maar hoe doe ik dit? Hoe kan ik hem de best mogelijke thuis bieden en toch me ervan verzekeren dat geïnteresseerden zeer goed geïnformeerd zijn over zijn conditie en bereid zijn hem over te nemen?
Hoe kan ik verzekeren dat hij niet voor een enorm lage prijs gekocht wordt en nadien doorverkocht wordt voor veel geld als paard zonder gebreken? Een goede kennis van me heeft zo vorig jaar een paard met een peesblessure voor 600 euro verkocht om als weidegenootje en wandelpaardje ingezet te worden naar wat een goede thuis leek, maar na een half jaar bleek hij als gezond paard voor 2.500 te zijn doorverkocht, met alle problemen van dien (naamsverandering was nooit aangevraagd).
Geld speelt geen rol, maar ik wil wel dat hij op een nieuwe plek een nieuw leven kan aangaan met veel liefde: ik kan het me niet veroorloven hem bijvoorbeeld elders te zetten op mijn kosten voor de rest van z'n leven, dat kan ik financieel ook niet doen + dat verdient hij ook niet, hij is jong, heeft veel potentieel en is rontgenologisch kerngezond en kan dus alle vormen van rijden aan.
Is er ergens een soort forum waar paarden met gebreken kunnen aangeboden worden en mensen met een groot hart die het zien zitten zo'n paarden in huis te nemen komen kijken? Het klinkt zo fout, maar zo bedoel ik het niet, ik kan het echt gewoon niet meer aan...
Enige tips?
Ter info: vermijd a.u.b. reacties als "verkoop ze niet, je wist wat je aanging" - ik heb echt al het mogelijke gedaan om 1) zijn allergieproblemen aan te gaan en 2) vooruitgang te boeken op vlak van omgang/rijden (veel grondwerk, in training gezet en samen training genomen etc., noem maar op), maar ik kan het gewoon niet meer aan en mijn paarden verdienen beter. Bovendien heb ik natuurlijk geen controle over die stomme hazelnotenbossen en verhuizen kan ik ook niet doen.
P.S.: Ik wil dus niet volledig vaarwel zeggen aan paarden, dat zal ik nooit kunnen, ze hebben voor altijd een plekje in m'n hart. Maar ik wil deze 2 paarden de beste thuis en het beste leven geven dat ze kunnen hebben, en ik kan hen dat niet bieden. Ik wil hen dus laten gaan, mijn eigen leven professioneel op rolletjes zetten en uitbouwen en binnen 2 à 3 jaar hopelijk terug beginnen en dan écht m'n tijd nemen in m'n zoektocht zodat ik deze keer wel een paardje vind "voor altijd" (+ een shet maatje), een kalm en betrouwbaar paard waar ik geen schrik van heb.
- Evelijn
-
- Berichten: 7692
- Geregistreerd: 12-07-04
- Woonplaats: Peize
Re: Hoe paard met allergie verkopen?
Geplaatst: 06-11-15 12:57
Je hebt alleen niet de controle over wat de nieuwe eigenaars met hun paarden gaan doen... dus je moet het ook beetje los gaan laten. Je hoeft ze echt niet aan de eerste de beste te verkopen... maar je doet ze niet voor niks weg... en dan is het de verantwoordelijkheid van de nieuwe eigenaren.
- Anoniem
Re: Hoe paard met allergie verkopen?
Geplaatst: 06-11-15 13:00
- tamary
-
- Berichten: 30830
- Geregistreerd: 19-06-02
- Woonplaats: Drenthe
Re: Hoe paard met allergie verkopen?
Geplaatst: 06-11-15 13:10
- Ibbel
-
- Berichten: 51568
- Geregistreerd: 01-09-04
- Woonplaats: West-Veluwe
Re: Hoe paard met allergie verkopen?
Geplaatst: 06-11-15 13:17
- GDG
-
- Berichten: 5401
- Geregistreerd: 11-04-11
Re: Hoe paard met allergie verkopen?
Geplaatst: 06-11-15 16:04
Ik lees dat je hem al in training hebt gehad, hoe is hij toen beoordeeld door de trainer? Als paard dat door een gemiddelde ruiter bereden kan worden? Of juist een superhandige ruiter nodig heeft? Of enkel een zelfverzekerde?
Ik denk dat die kennis goed kan helpen bij het vinden van de juiste koper.
- DustJun
- Berichten: 21
- Geregistreerd: 18-06-14
Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-15 16:40
. Het is inderdaad zo dat er hier veel hazelaars zijn, maar ik vermoed (hoop) dat er toch niet zoveel plekken zijn waar toevallig net hele bossen en straatkanten énkel uit hazelaars bestaan...@NiFallor, ik ben sowieso van plan om de paarden tijdens de winter nog bij me te houden en in de loop van de lente te verkopen. Ik ben intussen al een hele tijd hierover aan het nadenken (nog voor ik mijn accidentje had), maar het is een moeilijke beslissing natuurlijk. Ik begin stilaan wel zekerder te worden van mijn beslissing, dus durf ik stilaan te beginnen nadenken over de volgende stap: hoe? Ik vind zo goed als niets online over het verkopen van paarden met een beperking/allergie, dus dacht ik hier eens te horen.
Desensibilisatiekuur is 3 maanden intensief (1,5 maand 1x/week en 1,5maand 1x/2weken) en vanaf dan 1x/maand voor altijd om te onderhouden. We zijn nu dus 1,5maand ver, volgens de DA moet je na 3 maanden vooruitgang zien, en anders stoppen. Ik bestel binnenkort sowieso de 1ste onderhoudskuur (aangezien je die lang op voorhand moet bestellen en ik nu nog niet weet hoe het er na 3 maanden uit zal zien).
Tegen dat ik hem goed en wel te koop zou zetten zullen we al zo'n 4 à 5 maanden achter de rug hebben en weet ik sowieso meer én kan ik nog zo'n 7-8 maanden onderhoudskuur meegeven.
I.v.m. de training: hoe bedoel je precies beoordeeld? Hij kan zeker door een gemiddelde ruiter bereden worden, ik rijd er heel goed mee, zelfs een mindere ruiter kan er zeker goed mee overweg. Alleen moet je wel zacht omgaan met hem (tja, zoals met alle PRE's). MAAR. je weet nooit wanneer hij schrikt en van wat. àls hij schrikt kan hij echt ontploffen en zo hoog bokken dat je er amper op kan blijven. 90% van het rijden met hem verloopt zonder problemen, maar dan gebeurt er één keer iets... Zo verschiet hij "gewoonlijk" nooit van vogels ofzo, maar toch is het eens gebeurd dat hij onverwachts van een wegvliegende vogel verschoot en al bokkend vertrok. 80% van de tijd blijf ik er wel op zitten en krijg ik hem toch redelijk snel kalm, maar 20% van de tijd niet. Het is hier dat ik schrik van heb: ik ben puur aan het wachten tot het volgende ongeval... En telkens als het weer gebeurt, slaagt er een panische angst in mijn hart toe: wat als dit de volgende keer is dat ik val en het slecht afloopt. + Mijn doel is altijd geweest op wandel te gaan. Hij doet het fantastisch op de weg, maar àls dit dan eens gebeurt en ik val ergens op de weg ofzo en hij loopt pal op een auto in...
Zo zijn we vorig jaar in de winter eens met de paarden aan de hand op wandel geweest (dus niet erop). Toen hadden we een hele vooruitgang gemaakt, en dachten we dat het tijd was. Beide paarden zijn volledig verkeersmak, ook de PRE. Auto's, tractors, (stilstaande) graafmachines, een grote zuiginstallatie die lawaai maakt (er waren toen werken in de straat), over treinsporen lopen, brug over de snelweg, noem maar op: hij verschoot er niet van. Hier en daar hoogstens eens wat kijkerig. Dan waren we 3km ver van huis en zag hij plots iets waar hij panisch van verschoot, beginnen rukken, steigeren, en ik kon hem niet meer houden. In volle galop naar huis vertrokken, de haflinger rukte zich ook los en ging erachter. We hebben veel geluk gehad dat er niets gebeurd was. Tot op heden weet ik nog steeds niet waar hij van geschrokken is, maar ik vermoed dat het een bont paard was dat hij in de verste verte had gezien dat voorbijreed (was minstens 500m ver weg). Sindsdien ook niet meer terug naar buiten durven nemen.
Ik vermoed dat er 3 dingen zijn:
1) Hij kan snel schrikken, maar goed, daar kan aan gewerkt worden
2) Hij is een erg dromerig type. Dat zie je continu, als hij eet, als hij rondloopt, altijd. Hij is vaak met z'n gedachten elders, ook als je ermee rijdt en je z'n aandacht echt bij je houdt, droomt hij soms wel eens weg. En het is dan denk ik dat hij snel verschiet, net zoals wij bv. doen als wij wegdromen en er dan plots iemand op onze schouders tikt dat we niet verwacht hadden.
en 3) panische angst van bonte dieren. Kan wrs ook aan gewerkt worden, maar heb ik niet de ervaring noch mogelijkheden toe (geen koeien of wat dan ook in de buurt).
- anjali
- Berichten: 17505
- Geregistreerd: 25-07-15
Re: Hoe paard met allergie verkopen?
Geplaatst: 06-11-15 18:29
- GDG
-
- Berichten: 5401
- Geregistreerd: 11-04-11
Geplaatst: 06-11-15 20:27
DustJun schreef:I.v.m. de training: hoe bedoel je precies beoordeeld? Hij kan zeker door een gemiddelde ruiter bereden worden, ik rijd er heel goed mee, zelfs een mindere ruiter kan er zeker goed mee overweg. Alleen moet je wel zacht omgaan met hem (tja, zoals met alle PRE's). MAAR. je weet nooit wanneer hij schrikt en van wat. àls hij schrikt kan hij echt ontploffen en zo hoog bokken dat je er amper op kan blijven. 90% van het rijden met hem verloopt zonder problemen, maar dan gebeurt er één keer iets... Zo verschiet hij "gewoonlijk" nooit van vogels ofzo, maar toch is het eens gebeurd dat hij onverwachts van een wegvliegende vogel verschoot en al bokkend vertrok. 80% van de tijd blijf ik er wel op zitten en krijg ik hem toch redelijk snel kalm, maar 20% van de tijd niet. Het is hier dat ik schrik van heb: ik ben puur aan het wachten tot het volgende ongeval... En telkens als het weer gebeurt, slaagt er een panische angst in mijn hart toe: wat als dit de volgende keer is dat ik val en het slecht afloopt. + Mijn doel is altijd geweest op wandel te gaan. Hij doet het fantastisch op de weg, maar àls dit dan eens gebeurt en ik val ergens op de weg ofzo en hij loopt pal op een auto in...
Dat klinkt niet makkelijk nee, maar daardoor zou ik hem ook niet kwalificeren als een paard dat door een gemiddelde ruiter bereden kan worden. Heeft hij dat ontplofgedrag ook onder die trainer laten zien en hoe ging hij daarmee om? Ik kan me namelijk voorstellen dat een heel handige ruiter zo snel en juist reageert dat het paard na de eerste bok weer op aarde komt en blijft. Of dat deze het paard dusdanig bij de les houdt dat het paard überhaupt niet zo'n schrikreactie heeft. Misschien klopt deze gedachtengang helemaal niet hoor, dat kan, maar indien het wel klopt zou een dergelijke ruiter mijns inziens de beste match zijn voor dit paard en weet je naar wat voor koper je op zoek moet/kunt.
- DatBenIkNou
- Berichten: 4722
- Geregistreerd: 27-01-07
- Woonplaats: Ergens
Re: Hoe paard met allergie verkopen?
Geplaatst: 08-11-15 09:50
- farahdiba46
- Berichten: 1420
- Geregistreerd: 01-01-10
Geplaatst: 08-11-15 19:00
DatBenIkNou schreef:Ik zou me als eventuele koper meer zorgen maken over het explosieve gedrag als over de mogelijke allergie. Je hebt zelf een ernstig ongeluk gehad met dit paard, ik vind het nogal een risico dat uit het niets ontploffen.
precies wat ik ook dacht. Allergie voor hazelnoten? Boeien, die staan hier niet. Echter het gedrag haak ik WEL op af...
- DustJun
- Berichten: 21
- Geregistreerd: 18-06-14
Geplaatst door de TopicStarter : 09-11-15 13:06
NiFallor schreef:Dat vind ik wel positief, dat je hem iig houdt tot de intensieve kuur klaar is, dan kun je toch al behoorlijk goed beoordelen of hij nog allergische klachten houdt. Maar hij moet dan dus zijn hele leven elke maand een onderhoudsdosis krijgen? Is dat duur? Dat is wel een puntje natuurlijk voor een nieuwe eigenaar.
Ja, inderdaad, zo dacht ik er ook over, dan weet ik tegen dan toch al meer. In principe moet hij dan inderdaad zijn hele leven een onderhoudsdosis krijgen elke maand, ja. Ik vind de kosten nog meevallen: 93 euro per 10 maanden, dus minder dan 10 euro per maand. Is wel een extra kost, maar als je allerhande smeersels tegen eczeem of jeuk of dergelijke zit te kopen ben je ook al heel wat kwijt, en daar ben je dan nog de hele tijd mee bezig, zo'n spuitje heb je in 2 seconden toegediend. Natuurlijk geen excuus, dat weet ik wel...
NiFallor schreef:Dat klinkt niet makkelijk nee, maar daardoor zou ik hem ook niet kwalificeren als een paard dat door een gemiddelde ruiter bereden kan worden. Heeft hij dat ontplofgedrag ook onder die trainer laten zien en hoe ging hij daarmee om? Ik kan me namelijk voorstellen dat een heel handige ruiter zo snel en juist reageert dat het paard na de eerste bok weer op aarde komt en blijft. Of dat deze het paard dusdanig bij de les houdt dat het paard überhaupt niet zo'n schrikreactie heeft. Misschien klopt deze gedachtengang helemaal niet hoor, dat kan, maar indien het wel klopt zou een dergelijke ruiter mijns inziens de beste match zijn voor dit paard en weet je naar wat voor koper je op zoek moet/kunt.
Ik denk dat je hier de nagel op de kop slaat. Een dergelijke ruiter zou ideaal zijn voor Jun. Ik ben simpelweg niet ervaren genoeg & nu ook erg onzeker.
Bij de trainer heeft hij het gedrag getoond, ja. De hele reden dat hij op training ging is omdat hij op een bepaald moment door had dat je bij het opstijgen op het moment dat je je rechterbeen opheft & over het zadel gooit een zwak moment hebt. Dus toen ging hij telkens bij het opstijgen net op dit moment in volle vlucht. Na 5x op een rij er niet meer te zijn opgeraakt besloot ik dat het m'n petje te boven ging en ging ik ermee naar de trainer.
Bij de trainer werd dit zeer snel afgeleerd + hebben we ontdekt dat hij zich echt niet goed voelde met zijn bit. (dat ik nota bene precies om dit te voorkomen na lang zeuren mee had overgekocht van de vorige eigenaar omdat 't een moeilijk te vinden bit is)
Dus van bit veranderd.
Sindsdien is hij zoveel veranderd, echt een fantastisch paard geworden. Maar dat onverwachtse schrikken... Nu, ik ga eerlijk zijn: ik heb er het afgelopen half jaar weinig mee gereden, uit schrik. Ik besef nu ook wel dat ik één van die dommerikken ben dat zonder voldoende ervaring dacht "ik koop me een jong paard dat ik voor altijd bij me kan houden, hij kent het zadel al, de rest kan ik hem wel aanleren"
Ik denk dat in m'n hoofd het veel erger is dan het eigenlijk is - ik heb ook niet veel ervaring met bokkende paarden. Wel veel met steigerende paarden - een steigerend paard krijgt me er niet af, maar bokken... heel wat moeilijker + dit is het eerste paard dat ooit zo bokt onder me. (voor de rest enkel kleine "bokjes" ervaren op typische manegepaarden)
Laat me er ook bij zeggen: PRE's zijn fantastische paarden om mee te rijden, maar niet de meest ideale paarden om op te zitten. Jun is een vrij zacht paard voor een PRE, draf valt nog heel goed mee, maar galop was toch heel wat wennen voor me. Als hij weg rent, heb ik hem binnen de 20 seconden terug kalm, maar als hij bokt, bokt hij redelijk hoog, en op zo'n rare PRE-manier en da's altijd een gok. Het is van die gok dat ik schrik heb, ik heb er geen vertrouwen in dat ik erop kan blijven, en rijd dan met schrik, wat natuurlijk geen oplossing is.
Ter info: Ik heb ook geen piste en rijd altijd in de wei. Als ik val, kom ik dus terecht op harde weidegrond, niet pistezand.
Misschien belangrijk hier: ik heb zonet mijn eerste post even herlezen en ik besef nu dat ik erg onduidelijk ben geweest: mijn ongeval was NIET met Jun.
(Off Topic: Het was een heel dom dom dom ongeval met Kobe, de haflinger die geen vlieg kwaad doet. Net omdat hij totaal niets verkeerds doet, was ik veel te nonchalant - jaja, ik heb ervan geleerd, je moet altijd opletten - en toen ik tijdens galop merkte dat er een beestje op mijn been bij mijn voet zat, boog ik me (nogal diep) over om het weg te vegen, waarbij ik per ongeluk met m'n andere been/voet een beetje te hard in zijn buik had geduwd (ik droeg sporen, ik rij er western mee), waarop hij begrijpelijk vooruitschoot, waarop ik dus domweg eraf viel. Ben heel gewoon en niet van hoog gevallen, maar omdat 't dus warm was en de grond droog en hard, ben ik dus hard neergekomen.)
Het is dus niet eerlijk van me om dit aan Jun te linken, maar je begrijpt het ook wel: nu heb ik eens door een val van een paard veel pijn gehad, wat me zorgen doet maken en schrik geeft over paardrijden in het algemeen, en wetende dat Jun kan verschieten, tja... mentale vicieuze cirkel.
Ik heb het nu gewoon nodig om vertrouwen terug te winnen in mijn kunnen. Ik denk dat Jun een veel beter paard is dan ik hier heb voorgeschoteld, maar dat ik de "stomme" eigenaar ben geweest van met onvoldoende trainingservaring en 4-5 jaar niet te hebben paardgereden (tijdens mijn studies) een te jong paard dat onvoldoende doorgereden is te kopen.
Jun is dus niet het paard om mij te geven wat ik nodig heb, en ik kan hem eveneens niet geven wat hij nodig heeft: een zelfverzekerde hand die hem over een langer periode goed kan doorrijden.
Ik ga er altijd op zitten met een klein hartje, en ook al probeer ik het te verbergen, dat voelt hij natuurlijk, dus heeft hij geen vertrouwen in me. Een zelfverzekerde ruiter die weet hoe met een plotse bok om te gaan indien nodig kan er zeker heel goed mee overweg. Als hij verschiet is het ook zo dat hij 70% van de tijd gewoon wegschiet en snel te kalmeren is; of 30% van de tijd bokt hij, wat eerst wegschieten is, dan een plotse bok, soms een kleinere tweede bok en dan 'gewoon' snel galopperen. Het is geen "zot" links en rechts gebok alsof hij speelt en onnozel doet. Als ik er nog op zit, krijg ik hem dan ook snel kalm. Maar als hij bokt, blijf ik er dus niet altijd op.
Van wat ik gezien heb van andere ruiters, durf ik wel met zekerheid te zeggen dat een zelfverzekerde ruiter die van zichzelf kan zeggen dat hij goed kan omgaan met bokken zeer goed met Jun zal kunnen omgaan. ALS hij weet hoe met een zachte hand te rijden, dat is ook van groot belang bij Jun.
Het is de combinatie van schrik die ik heb en dus onzekerheid die hij voelt + mijn weinige ervaring met bokken wat ervoor zorgt dat wij geen goed team zijn.
DatBenIkNou schreef:Ik zou me als eventuele koper meer zorgen maken over het explosieve gedrag als over de mogelijke allergie. Je hebt zelf een ernstig ongeluk gehad met dit paard, ik vind het nogal een risico dat uit het niets ontploffen.
DominiqueDG schreef:Omtrent het explosieve schrikken; al eens contact opgenomen met Josh Clemens? (Even googelen!). Expert met PRE's en geloof me...ze krijgen Josh er niet af
Als ik deze reacties lees, denk ik dat ik zijn schrikken tè erg heb voorgesteld... Het is ook zo moeilijk in kaart te brengen en als ik heel eerlijk ben - val me hier a.u.b. niet op aan - heb ik ook wat moeite met het aan mezelf toegeven dat ik gewoon onvoldoende ervaring heb en als ruiter niet goed genoeg ben... Het is maar al te gemakkelijk om het op het paard af te schuiven he, 't is niet dat hij zich kan verdedigen... Maar ik moet eerlijk zijn, met hem en met mezelf. Ik geloof dat een betere ruiter er heel goed mee overweg kan. Ter indicatie: ik zou zeggen dat ik op niveau B-brevet ben, als dat een idee geeft.
Toen ik jonger was, en van niets schrik had en zo op een dolle wilde hengst zou stappen, allemaal ok en ik durf te zeggen dat ik zeer goede ruiter was. Nu ik ouder ben en meer bewust ben, een leven heb opgebouwd en een gezin heb waar ik aan moet denken, heb ik schrik en laat ik me dat teveel beïnvloeden en doe ik veel verkeerd. Leer ik nu...
Ach, wanneer is dit een topic van zelfreflectie geworden? Sorry hiervoor!
.farahdiba46 schreef:precies wat ik ook dacht. Allergie voor hazelnoten? Boeien, die staan hier niet. Echter het gedrag haak ik WEL op af...
Van waar ben je?
Goed om een idee te hebben welke regio's misschien interessanter zijn voor hem.
Pagina 1 van de 1