Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-15 08:43

rijdip

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-15 08:43

Zijn er mensen die al eens een ruiterdip hebben meegemaakt.
Ik ben iemand die eigenlijk altijd geleefd heeft voor de paarden. Reed vaak alle dagen. En was elk moment van mijn vrije tijd bij de paarden te vinden.
In maart dit jaar heb ik mijn rijpaard verkocht. (Heb nu enkel nog eentje op pensioen) na een tijdje kriebelde het toch weer om te gaan rijden en heb ik een verzorgpaard gevonden. Kwam er alle dagen. Reed veel. Maar nu sinds een kleine 2 weken trekt me dat niet meer aan. Het is zelfs zo erg dat ik mijn verzorgpaard al 4 dagen niet gezien heb. Ik vind dat erg omdat ik dat paard wel graag heb en ik reed er ook heel graag mee. Maar kan het precies niet meer opbrengen om er naar toe te gaan. Rijden spreekt me zelfs niet echt meer aan. Terwijl ik eigenlijk heel blij mag zijn met de mensen van mijn verzorgpaard (mag er mee op wedstrijd gaan en hem eigenlijk beschouwen als van mezelf)
Ik hoop zo dat dit maar tijdelijk is en heb tegelijk wel schrik dat de eigenaars op zoek gaan naar iemand anders omdat ik amper nog kom. Want het is echt wel een fijn paard.

**Geplaatst**: 14-09-15 08:52

Re: rijdip

Geplaatst: 14-09-15 08:52

Ja hoor, ik heb 13jr voor de paarden geleefd en 2 jaar geleden was, door omstandigheden, de koek op. Sinds deze zomer ben ik weer wat aan het klooien met lange lijnen maar ze hebben 2jr op het land gestaan, ik had er gewoon geen zin meer in..

**Geplaatst**: 14-09-15 09:06

Re: rijdip

Geplaatst: 14-09-15 09:06

Herkenbaar hoor!

Ik had een verschrikkelijk leuk en fijn paard en toch kon ik het rijden niet meer leuk vinden. In die tijd heb ik er een paar veulens mee gefokt en daar had ik veel plezier in, hengsten uitzoeken de spanning naar de bevalling toe, de nachten waken, de geboorte in de intimiteit van de nacht.
Ik en mijn maatje, wij klaarden dat samen.
De eerste ademteug,de wankele pasjes van een pas geboren veulen.

En tussendoor hobbelde ik zo nu en dan een rondje door het bos op mijn dikke buikige merrie.

Het plezier in het rijden is weer gekomen toen een stalgenoot centered riding lessen nam en ik er ook een keer aan mee deed. Er ging in een les een wereld voor mij open.
Inmiddels is mijn oude merrie overleden en heb ik nu haar derde dochter onder het zadel. Helaas met een paar flinke onderbrekingen door blessures en sta ik nu te popelen om weer te beginnen.

Mijn problemen waardoor de zin eraf ging: druk als alleenstaande ouder met twee kids tegen de pubertijd aan en een instructeur die erg prestatiegericht en met veel druk voor ruiter en paard les gaf.
Met centered riding leerde ik weer ontspannen op mijn paard en daar doe ik het ook voor.

**Geplaatst**: 14-09-15 09:09

Geplaatst: 14-09-15 09:09

Zeker weten.
Ik kon me een leven zonder paarden niet voorstellen. Altijd als ik reed, reed ik om mijzelf en het paard beter te maken. De paardensport was mijn alles. Over koudbloedrassen dacht ik niet eens na, sportbloed moest het zijn.
Ik reed dressuurwedstrijden, ik sprong en reed SGW's. Ik was jurylid en heb de Orunopleiding gedaan. Werkte zelfs op een manege. Paarden was mijn leven.

En ineens was het over.
Paard werd kreupel, verkocht, verhaal met een lange lange staart. En nu hobbel ik eens per week op een geweldig haflingertje door het bos en ik ben daar volmaakt gelukkig mee. De sport hoeft voor mij (voor nu) niet meer maar helemaal stoppen wil ik ook niet.

**Geplaatst**: 14-09-15 09:23

Re: rijdip

Geplaatst: 14-09-15 09:23

Nee, nu niet.

In het verleden wel vaak geen zin gehad. Omdat het geen zin had (ik had er niets aan) en omdat ik geen leuke mensen om me heen had. Toen ben ik na ruzie ook drie maanden gestopt. Met de gedachte dat ik reed omdat ik dacht dat het moest van anderen en het zo hoorde.

Toen kreeg ik een tip van een vriendin, dat ik het toch eens moest proberen (stond een ad op Bokt). Nouja, dat kon geen kwaad natuurlijk. En sindsdien weer met heel veel plezier aan het rijden.
En momenteel gaat het zo ontzettend goed met rijden, dat ik me gewoon bijna slecht voel als ik doordeweeks een dag niet ben geweest.

En met het weer van de afgelopen twee weken, de herfst op komst. Kan ik me voorstellen dat je er niet heel erg veel zin in hebt. Heb er zelf gelukkig geen last van. Maar probeer het de keren dat je wel gaat leuk te maken voor jezelf! Heb plezier! Doe wat je leuk vindt! En als dat dan eens betekent dat je een avond in pyjama gaat zitten met een kop hete choco, dan doe je dat.

**Geplaatst**: 14-09-15 09:39

Geplaatst: 14-09-15 09:39

MWS -> PP

**Geplaatst**: 14-09-15 11:48

Re: rijdip

Geplaatst: 14-09-15 11:48

Of kriebelt het juist omdat het net niet je eigen pard is? Ik zelf ben in augustus gevallen en heb een scheurtje in een rib. Daardoor ben ik ook veel minder bij mijn verzorgpaard dan ik van plan was, toen ik er een korte tijd geleden aan begon. Laten we maar hopen dat het nog goed komt. Een heerlijke, positieve ervaring zal daarbij vast helpen.
Is een buitenrit maken een optie voor je om weer in balans te komen? Even niets vragen maar gewoon rijden?

**Geplaatst**: 14-09-15 14:22

Re: rijdip

Geplaatst: 14-09-15 14:22

Ja heb ik ook mee gemaakt, na 15 jaar rijden. Had 2 verzorgpaarden, reed actief wedstrijden en opeens het gevoel was over. Had geen zin meer om te rijden en naar stal te gaan en was er helemaal klaar mee (was toen 20/21) Heb alles op gezegd en ruim 8 jaar niets met paarden gehad. 5 a 6 jaar geleden begon het weer te kriebelen vond een leuk verzorgpaard en een jaar later kocht ik dat paard. Nu kan ik een leven zonder paarden niet meer voorstellen.

**Geplaatst**: 14-09-15 15:52

Re: rijdip

Geplaatst: 14-09-15 15:52

Ik heb elke winter een dipje, ik de zomer rijd ik vaak elke dag. In de winter kost de verzorging me al zoveel tijd en energie dat ik vaak geen zin heb om te rijden. Dan blijft het bij wat grondwerk of een lekkere wandeling door het bos. Eerder kon ik me daar druk om maken nu accepteer ik gewoon dat het zo is. Zodra het weer iets beter weer wordt klim ik weer vaker in het zadel. Daarnaast is het in de zomer ook langer licht waardoor je dag qua paarden een stuk langer is.

Daarbij komt wel dat mijn paarden 24/7 buiten staan. Ik heb wel een rijbak met verlichting maar vind het niets om s'avonds alleen op pad te gaan.

**Geplaatst**: 14-09-15 16:42

Geplaatst: 14-09-15 16:42

Alleen in de zomer als het boven de 20 graden komt, dan heb ik eigenlijk niet zoveel behoefte om mijn paard aan het werk te zetten. Maar goed, ik ga wel elke dag naar stal om de dagelijkse verzorging te geven etc. Zodra het koeler wordt gaan we weer aan de bak. Herfst,winter en lente vind ik dan weer heerlijk.
Rijden, tja, dat heb ik vanwege lichamelijke klachten al heel lang niet meer kunnen doen en de kriebels om weer op een paard te stappen zijn momenteel niet meer te houden. Ik zou het heerlijk vinden om weer te kunnen rijden en vooral springen. Gewoon weer lekker fanatiek bezig zijn.