Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-15 20:16

Paard op stal overleden, hoe gaan jullie er mee om?

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-15 20:16

Hoi bokt,

Misschien is het een wat gevoelige vraag, maar dit spookt al de hele dag door mijn hoofd. Hoe gaan jullie ermee om als er een paard van een stalgenoot overlijd?

Bij ons is net een paardje overleden en om eerlijk te zijn weet ik me geen houding te geven (buiten mensen veel sterkte wensen etc.). Ik ben van mezelf vrij afstandelijk. Hierdoor ben ik er veel minder door aangeslagen dan de meeste andere mensen op stal. Ik heb hierdoor het gevoel dat ik heel koud overkom. Als een paard is ingeslapen heb ik er minder last van dan wanneer het paard plots overlijd. Dan zie ik iedereen helemaal aangeslagen terwijl ik gewoon doe wat ik altijd doe. Ik ben soms bang dat sommige mensen het me een beetje kwalijk nemen.

Ik vraag me dus af hoe andere bokkers ermee omgaan als er een paard bij hen op stal overlijd??

**Geplaatst**: 25-08-15 20:19

Re: Paard op stal overleden, hoe gaan jullie er mee om?

Geplaatst: 25-08-15 20:19

wat zou je zelf willen dat mensen tegen jou zeggen als het jou zou overkomen?

Medeleven betuigen kost niks en je hoeft er niet enorm door aangeslagen te zijn maar heb wel respect voor de eigenaar van het paard, die kan er hele andere gevoelens bij hebben.

**Geplaatst**: 25-08-15 20:20

Geplaatst: 25-08-15 20:20

Iedereen gaat er op zijn eigen manier mee om, dat kan je nooit kwalijk genomen worden. Misschien zullen mensen het niet begrijpen, maar als ze boos reageren oid zou je het misschien gewoon een beetje kunnen uitleggen hoe jij je bij dit soort situaties voelt. Zolang je ook maar rekening houdt met de gevoelens van je stalgenoten

**Geplaatst**: 25-08-15 20:21

Geplaatst: 25-08-15 20:21

Zelfde als jij... wij staan op een grote pensionstal, en afgezien van de mensen in onze gang [er zijn meerdere schuren, wij staan in een schuur met maar een zeer korte/kleine gang waar maar 1 ander persoon staat] praten wij eigenlijk met niemand [behalve wat kennissen van vorige stal en tegen de rest hoi en tot ziens].

Dus ja, als iemands paard ingeslapen wordt is er groot kans van dat we niet eens weten wiens paard het is

Als ik de persoon in kwestie tegenkom zou ik wel mijn condoleances aanbieden natuurlijk, en als die persoon zin heeft om er over te praten bied ik zeker een luisterend oor. Maar ik dring mij verder niet op en toon hier dus vrij weinig initiatief.

**Geplaatst**: 25-08-15 20:21

Geplaatst: 25-08-15 20:21

Je zou tegen de aangeslagen eigenaren kunnen zeggen dat je ze heel veel sterkte wenst en dat je verder niet zo goed weet wat je moet zeggen. Dat zullen ze echt wel begrijpen.

**Geplaatst**: 25-08-15 20:22

Geplaatst: 25-08-15 20:22

Idd hoe zou jij willen dat men zou reageren als het jouw overkomt?
Niet aanvallend bedoeld, begrijp me niet verkeerd.

Maar steun betuigen betekend niet dat je daarna niet de dingen mag doen op stal die je normaal ook doet. Neem aan dat je daarmee doelt op de verzorging en rijden?
Want in dat geval zou ik persoonlijk willen dat andere gewoon lekker gaan rijden en zo

**Geplaatst**: 25-08-15 20:26

Geplaatst: 25-08-15 20:26

Wanneer je niet echt betrokken bent bij die persoon kun je volstaan met een korte blijk van medeleven. Als je hem/haar tegen komt zeg je dat je het erg voor hem/haar vind en wens ze sterkte. Dat is gewoon beleefd, sociaal gedrag.

Meer hoef niet. Ik heb twee paarden die zijn overleden, ik had echt geen behoefte om mijn verdriet met iemand te delen die me niet nastaat. Het stukje erkenning, helemaal als het nog vers is, is genoeg en wordt zeker wel gewaardeerd.

**Geplaatst**: 25-08-15 20:27

Geplaatst: 25-08-15 20:27

Ik kreeg hele lieve smsjes van mijn stalgenootjes toen ik mijn merrie 2 jaar geleden in liet slapen, dat vond ik echt heel fijn!

Verder vond ik het fijn dat mensen begrip hadden voor het besluit dat ik had moeten nemen en ik kan me eigenlijk niet goed herinneren wat ze tegen me gezegd hebben vlak er na...
Wat ik wel heel mooi vond is dat ze met elkaar een klein sieraad hadden laten maken met haren van haar staart, wat ze me gezamenlijk aan boden een aantal dagen later.
Toen heb ik ook echt nog flink de tranen laten lopen...

Ik denk dat in jouw geval gewoon een korte sterkte wens prima is, doe waar jij je goed bij voelt, en vind je het lastig om iets te zeggen, stuur een berichtje of leg een kaartje neer.

**Geplaatst**: 25-08-15 20:31

Geplaatst: 25-08-15 20:31

Vorig jaar werd ik sávonds laat gebeld dat er een paard van een stal genootje van ons enorme koliek had. ( we waren toen met 3 man en 3 paarden dus erg klein ). Ik stapte gelijk uit bed om haar bij te staan. Toen ik daar zo'n 20 minuten later aankwam, zag ik al dat het enorm mis was. Het was donker buiten maar de verlichting van de bak stond aan en daar was ook het paard. Rollend in de plassen ( was een natte dag geweest ) van de pijn. Dierenarts en alles erbij. Uiteindelijk heeft ze het dier moeten in laten slapen want er was niks meer aan te doen. Als we hem op de trailer hadden geladen had ie de kliniek niet eens gered. Ik ben tot het einde erbij gebleven ( en dat was geen pretje ). De eigenaresse had zoveel verdriet. We hebben geholpen het paard af te dekken. Ik ben naar huis gegaan toen eigenaresse ook ging. Dit was op een zaterdag avond. Omdat het kadaver pas op maandag opgehaald kon worden heeft ze voor individuele ophaaldienst gekozen zodat het de volgende dag al kon ( lag aan de weg waar direct een manege is en vol in het zicht dus trok nogal de aandacht). Ook wilde ze dat wij erbij waren en is her geholpen het paard in de trailer te slepen en haar weer een troostende schouder aan te bieden. Ook weer weggegaan toen zij pas ging. Aantal dagen later was ik aanwezig toen ze haar spullen haalde en is ze nog even bij ons komen praten. Als er wat was kon ze uiteraard bij ons terecht.
Omdat dit het enige paard was van haar dat bij ons op stal stond is ze verder niet meer geweest ( te pijnlijk ). Nog wel gewoon contact gehad via app etc.
Dus een lang verhaal kort te maken, ik was er voor haar...ookal waren de beelden niet prettig!

**Geplaatst**: 25-08-15 20:33

Geplaatst: 25-08-15 20:33

Wanneer iemand verdriet heeft, kan niets zeggen als koud en kil over komen. Niet iedereen is in staat om een troostende schouder aan te bieden, maar gewoon iemand sterkte wensen is toch wel het minste wat je kan doen volgens mij.

**Geplaatst**: 25-08-15 20:44

Re: Paard op stal overleden, hoe gaan jullie er mee om?

Geplaatst: 25-08-15 20:44

Misschien kun je een kaartje sturen, zou dat bij je passen? Verder ga ik mee met mijn voorgangers: zeggen dat je niet goed weet wat te zeggen, is ook heel passend

**Geplaatst**: 25-08-15 20:57

Re: Paard op stal overleden, hoe gaan jullie er mee om?

Geplaatst: 25-08-15 20:57

Condolances aanbieden en zeggen dat je de keuze van het inslapen snapt. Meer hoef je niet te doen, tenzij je je verplicht voelt. Je hoeft niet extra te praten met de mensen maar misschien wel opletten met wat je zegt bij ze om geen gevoelige dingen aan te snijden weet je

**Geplaatst**: 25-08-15 21:00

Re: Paard op stal overleden, hoe gaan jullie er mee om?

Geplaatst: 25-08-15 21:00

Ik heb op een prive stal gewerkt waar een mevrouw een super gaaf paard had staan wat alles voor haar was. Kom ik een keer aan bleek dat een nieuw paard hem tegen het been getrapt heeft en paard op wei is ingeslapen. Ik ben echt beginnen janken toen ik de eigenaar zag. Kon er echt niets aan doen. Heb haar gecondoleerd en een knuffel gegeven, vond het toch zo erg voor haar... En ik werkte er alleen in het weekend een paar uurtjes maar ik zag haar dan altijd het paard verzorgen. Denk dat ze het uiteindelijk wel fijn vinden als ze zien dat je echt met ze mee leeft en het ook echt meent. Ik zou daar wel baat bij hebben als er eventjes bij mijn paard stil gestaan werd, beetje aan hem denken. Het is echt al jaaaaren geleden maar denk nog af en toe aan dat duo. Vind het nu nog sneu

Werk er inmiddels ook al jaaaaaren niet meer.

**Geplaatst**: 25-08-15 21:04

Geplaatst: 25-08-15 21:04

In de afgelopen 3 jaar zijn er 3 paarden overleden op stal, met 1 had ik helemaal niks, ander was een weidegenoot van mijn fjord en nummer 3 had ik een haat/liefdes verhouding. Ik ben heel nuchter in dat soort dingen. In 2 gevallen liep het paard al te lang met de problemen/ pijn. Ik had al afscheid genomen, toen ik vond dat het genoeg was. Nummer 3 was best plotseling, 41 jaar oud en op.
Om geen van 3 heb ik een traan gelaten, ik was blij dat ze uit hun lijden verlost waren.
Tuurlijk heb ik de eigenaren sterkte gewenst.

**Geplaatst**: 25-08-15 21:07

Re: Paard op stal overleden, hoe gaan jullie er mee om?

Geplaatst: 25-08-15 21:07

Sterkte wensen... Voor de rest zeggen dat als er iets is, je er voor ze bent... en verder lekker met rust laten...

(Heel stom gezegd, als er iets met mijn pony gebeurd, dan laat ik de staleigenaar iedereen appen mij daarover niet aan te spreken want ik kan daar niet tegen) En denk dat ik de eerste tijd ook niet veel op stal zal zijn...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-15 21:16

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-15 21:16

Tuurlijk zeg ik wel iets en wens ik de mensen sterkte, zou ik zelf ook fijn vinden(denk ik). Ik heb de verzorgster van dit paard dan ook een berichtje gestuurd om haar sterkte te wensen. Bij ons op stal zijn zo'n 25 paarden, dus iedereen is bij elkaar betrokken. Dit was ook nog eens een paard van de stal zelf waardoor er veel mensen bij betrokken zijn. Als je dan op stal aankomt staat er een groep mensen over te praten, ik weet me dan geen houding te geven. Ik wens de mensen dan uiteraard veel sterkte etc. Het is niet zo dat ik ze gewoon straal voorbij loop(zo ben ik niet opgevoed). Nu was dit heel onverwachts (verstopping van slokdarm gevolgd door hartaanval), als een paard al lang pijn had of oud was kan ik me beter een houding geven.

Ik lees nu ik het wil posten de reactie van @anous_bjorn. Hoe zij het verwoordde is hoe het bij mij ook is. Dit was volgens mij het 8ste paard in drie jaar, bij ons op stal. Op een gegeven moment word je daar dan wat nuchterder in. Veel paarden hadden pijn of waren ziek/heel oud. Ik was dus idd blij voor de paarden, dat ze niet meer leden.

**Geplaatst**: 25-08-15 21:19

Geplaatst: 25-08-15 21:19

Beetje afhankelijk van de andere partij.
Ik zal altijd zeggen dat ik ze veel sterkte wens.
Maar soms blijft het daarbij.
Andere keren probeer je meer te praten
Begrip te tonen een knuffel te geven.
Te zeggen dat je altijd klaar staat.

Het ene paard doet je ook meer dan het andere paard.
Heb jaren geleden een paard (waar ik echt niets mee had) dood neer zien vallen (nee daar was geen dierenarts bij om in te slapen) door de koliek.
Maar dat is me nogal zwaar gevallen.
De mensen zelf had ik weinig mee.
Het paard was niets meer dan 1 van de velen (ik werkte op die stal)
Maar mijn hemel ik ben er kapot van geweest,

Terwijl ik ook wel paarden heb vast gehouden bij het inslapen omdat de eigenaar dat zelf niet kon.
En dat was dan lang niet zo zwaar,

**Geplaatst**: 25-08-15 21:24

Geplaatst: 25-08-15 21:24

Vorig jaar is mijn (verzorg)paard plotseling overleden aan hartfalen. Wat mij heel goed deed was gewoon een simpele blijk van medeleven, al was het maar dat er even gezegd werd dat ze het zo erg voor me vonden. Als je verder niet zoveel contact hebt met de mensen hoef je geen uitgebreide verhalen te vertellen of zo. Even in het voorbijgaan een paar woorden is al prima. En dat jij doorgaat met wat je normaal doet is niets mis mee, voor hen staat de wereld even stil, maar zij realiseren zich ook dat dat niet voor anderen zo is. Dat was bij mij tenminste wel zo. De andere paarden op stal hebben ook gewoon verzorging en zo nodig.

**Geplaatst**: 26-08-15 06:13

Re: Paard op stal overleden, hoe gaan jullie er mee om?

Geplaatst: 26-08-15 06:13

TAO → PP

**Geplaatst**: 26-08-15 06:23

Geplaatst: 26-08-15 06:23

Heel vervelend als een paard plots komt te overlijden.
Je kunt niets anders doen dan je medeleven tonen en eventueel een condoleance kaartje achter te laten.
Voor de rest gaat het leven gewoon door, ook al is dit intens verdrietig, je zult toch voor je eigen paard moeten zorgen en eventueel trainen.

**Geplaatst**: 26-08-15 06:31

Geplaatst: 26-08-15 06:31

Een kaartje doet heel veel op zo'n moment.
Met zijn allen geld inzamelen en een mooie bos bloemen is ook een mooi gebaar.
Toen ik nog in pension stond met mijn vorige rijpaard was ik diegene die een paard verloor. Kreeg kaartjes, mooie bos bloemen, van een van de bijrijders van de paarden die er stond een mooie glazen waxinelicht houder met lief kaartje.
Geef aan dat je dit soort situaties lastig vind en dat je niet zo goed een houding weet te geven. Daar heeft iedereen begrip voor.