Geplaatst Vorige week is Esmee (Eskegirl) met mij mee geweest naar Meijendel om daar foto's te maken. Huckel mocht natuurlijk niet ontbreken
Hij is een connemara x New forest en is alweer 7 jaar oud. Ik heb hem vanaf zijn 3de jaar en samen zijn we opgegroeid. Afgelopen maanden had hij een hoestprobleem waardoor we een maand alleen buitenritjes mochten maken met lange teugel omdat hij zelf zijn houding moest bepalen. Voor mij was dat wel even wennen als wedstrijdruiter maar het heeft weer extra vertrouwen gegeven en hij loopt tegenwoordig weer zijn rondjes in de bak alleen dan met meer plezier 
We begonnen met portretfoto's maar dit was nog wel een hele grote uitdaging; het kleine stukje gras was veel interessanter dan rammelend biks of een groot wapperend zeil. En als de oren naar voren gingen was dat natuurlijk naar de andere kant dan naar de fotograaf 
Pas toen mijn moeder op en neer begon te rennen met biks en een plastic zak gingen de oren naar voren 
1.
2.
3.
4.
En toen begon de zoektocht naar het strand. De bordjes hielpen ook weinig, de 1 zei nog 0,8 km en de ander 4
Na 3 kwartier waren we er dan eindelijk. De zon ging al weer bijna onder dus snel een paar mooie foto's schieten. En toen bedacht Huckel dat de zee wel heeeel eng was. Hij wilde niet stilstaan en vooral niet in de buurt van komen van de zee 
Weer een uitdaging voor Esmee dus 
Na een paar bemoedigende woorden kwamen we toch in de buurt en ben ik een paar keer langs de vloedlijn gestapt en gedraafd. Een spetterende rengalop zat er helaas nog niet in. Ben heel blij met deze foto's 5.
6.
7.
8.
En toen moesten we alweer terug, ik snap nog steeds niet hoe maar over de terugweg deden we een kwartiertje
Over 2 weken ga ik samen op vakantie met hem en dan kunnen we in alle rust elke dag aan zijn angst voor de zee werken 
