Geplaatst 
(Korte samenvatting staat onderaan.) Ik zal beginnen met dat ik het heel moeilijk vind om dit zo op papier te zetten. Dan worden mijn gedachtenspinsels ineens een soort werkelijkheid.
7 jaar geleden kocht ik Rowan, een 2,5 jarige haflingerruin. Ik had al bij meerdere paarden gekeken maar bij Rowan had ik echt gelijk een speciaal gevoel. Hij komt van een paardenmelkerij en is op zijn 2e verkocht aan de mensen van wie ik hem heb gekocht. Ze wilde hem voor hun dochter maar vonden hem toch te complex om zelf aan te beginnen. Ik heb altijd mijn handen vol aan hem gehad maar ik heb er ook een super paard aan. Nooit ziek of kreupel. Altijd vrolijk.
Hij heeft zo ontzettend veel goede eigenschappen dat ik denk dat ik dit nooit meer kan terugvinden in een ander paard. Hij is braaf op de trailer, ik kan alleen laden (hij loopt voor me uit zodat ik de stang achter z'n kont dicht kan doen), ik kan alleen het bos in, met andere paarden het bos in, hoe meer prikkels hoe beter. Hij vind water leuk, springt graag en is vooral graag actief bezig. Hij loopt liever te snel dan te langzaam. In de bak is hij fijn te rijden, licht aan de hulpen etc. Hij springt nooit ineens opzij, kan wel wat kijkerig zijn maar doet er niks mee.
Ik kan een week niet rijden en hem in de trailer naar het bos brengen en is dan behalve flink voorwaarts gewoon betrouwbaar en braaf. Omdat ik dit zo gewend ben vergeet ik soms weleens hoeveel geluk ik hiermee heb. Ook op de grond is hij altijd braaf, hij trapt nooit, vind aandacht altijd gezellig, is braaf met bekappen, met enten, ontwormen etc.
Voor de parelli-kenners: hij is een extreme left brained extravert. Dit betekent kort gezegd dat hij van veel activiteit, beweging en afwisseling houdt. Dit merk ik aan alles met hem.
Huisvesting is een moeilijker verhaal. Rowan is vrij duidelijk in wat hij wel en niet wil en op stal staan wil hij duidelijk niet. Hij sloopt houten wanden eruit, staat te trappen, duwen, schoppen tegen de stalwand etc. Na een winter stal (wel met dagelijkse buitengang) heb ik het opgegeven en ben ik met hem altijd op zoek geweest naar een fijne plek zonder op stal te hoeven.
Helaas is hij in een groep ook niet het makkelijkste paard. Hij is mega-onderdanig, laat zich altijd de hoek in trappen. Het is door de jaren heen beter geworden maar ik ben altijd aan het rommelen geweest met huisvesting. Hij heeft in diverse groepen gestaan waarin ik uiteindelijk altijd vertrok omdat hij altijd onder de wonden en schrammen zat, te weinig voer binnen kreeg etc. Tijdelijk hebben we nog even een stal gehad waarbij hij een stal met uitloop had en dagelijks een paar uur in de paddock en dit ging wel goed. Ik ben daar weggegaan omdat ik toch vond dat de paarden te weinig buiten kwamen en er voor Rowan een plek vrij kwam in de hit-actief waar hij op de wachtlijst stond.
Helaas liep de hit-actief ook uit in een drama. Hij werd continu getrapt en gebeten en durfde niet meer te liggen of te slapen. Ik had een uitgeput hoopje ellende en ben vanaf daar naar mijn huidige stal verhuisd. Mijn huidige stal is een kleine groep ruinen met een inloopstal, paddock en een paar uur per dag weidegang. Zowel Rowan als ik zijn hier helemaal op onze plek qua huisvesting. Rowan is te dik ipv te mager en klapt zowat uit elkaar van de energie.
Dit brengt ons bij het volgende (en daadwerkelijke) probleem: De stal heeft weinig faciliteiten. We hebben een buitenbak en een roundpen en that's it. Behalve een dijk waarop je een stukje kan stappen hebben we geen uitrijmogelijkheden. In de bak durf ik niet te springen omdat hij al 2x is uitgegleden in deze bakbodem (houtsnippers, over het algemeen wel gewoon goed droog en vlak). Ik kon voorheen nog weleens met de staleigenaar mee met de trailer naar het bos maar ik ben van baan gewisseld waardoor dit qua tijden haast niet meer mogelijk is. Ik heb zelf helaas geen trailer en auto en ook niet de mogelijkheid om dit op (redelijke termijn) aan te schaffen.
Bakwerk vinden we beide niet leuk. 2 tot 3x per week is echt de max. 4x achter elkaar in de bak resulteert in bit vastpakken, rennen etc. Grondwerk is alleen mogelijk in de roundpen omdat Rowan zich in de bak lostrekt (en dit voor de mede-bakgebruikers dus niet echt prettig is). We zijn dus nogal beperkt in de mogelijkheden. Met les weet niemand het lostrek of staakprobleem op te lossen en ik weet dat het probleem voortkomt uit het feit dat we te weinig afwisseling hebben.
Een week met 1 springles, 2 buitenritten, 2x in de bak dressuurwerk, dagje vrij en dagje grondwerk zou fantastisch zijn. Ik heb dit eerder zo gedaan en dan heb ik vrijwel altijd een werkwillig, voorwaarts paard. Herhaling en sleur zorgt voor een tegendraadse haflinger met het bit tussen z'n kiezen en een kop erop. Bovendien is het ook niet mijn ambitie om 6x per week een rondje in de bak te rijden, ik vind dat zelf ook helemaal niet leuk. Ik sta hier nu bijna 2 jaar en ik betrap me erop dat ik het helemaal niet meer leuk vind om naar m'n paard te gaan. Ik vind het vreselijk om te bekennen en ik vind het ook helemaal niet eerlijk tegenover Rowan en ik ben er de laatste tijd heel erg mee bezig. Hoe kunnen we dit oplossen?
Ik ben opgevoed met de mentaliteit dat als je een dier hebt, daar eenmaal de verantwoordelijkheid voor draagt. Niet voor even maar voor z'n hele leven. Verkopen heb ik nooit als optie gezien maar soms denk ik weleens: hoe fijn zou het voor Rowan zijn als ie een plek heeft bij iemand die aan het bos woont, actief met hem gaat sporten en hem veel afwisseling kan bieden? Ik kan hem hier dat in de randstad gewoon niet geven. Ben ik dan egoïstisch om te denken dat ik de enige ben die goed voor hem kan zorgen? Terwijl ik hem nu eigenlijk alleen maar eenzijdigheid kan bieden?
Het is hier hartje Randstad gewoon moeilijk om een stal te vinden waarbij de paarden 24/7 buiten lopen in een goed gedraineerde paddock met een schuilstal en goed hooi. Ik heb ze de afgelopen jaren allemaal bezocht, geprobeerd en ze zijn zelden een succes. Ik mag mezelf echt gelukkig prijzen met wat ik nu heb. Verhuizen naar een dergelijke stal met meer faciliteiten valt onder de opties maar ik ben ze nog niet tegengekomen op redelijke reisafstand (30 min auto enkele reis). Degene die er wel zijn, hebben we al gestaan en is uitgelopen op een fiasco.
Een andere optie waarmee ik in m'n hoofd loop is om het hele groepshuisvesting idee los te laten en hem op stal te huisvesten. Er is in de buurt een stal met directe uitrijmogelijkheden naar het bos, veel faciliteiten met o.a. springtuin, grote binnen en buitenbakken en veel prikkels. (Lees: vind Rowan leuk.) In de zomer kunnen ze daar onbeperkt naar buiten maar in de winter zijn de buitenfaciliteiten erg beperkt. Wel heeft hij daar dan een stal met uitloop. Ik weet niet hoe hij dat gaat vinden maar ik verwacht, omdat dit een enorm complex is, dat hij dit best oké gaat vinden omdat er altijd wel wat te zien en te doen is. Ik vind alleen in de winter op stal gewoon echt tegen mijn principes in gaan.
Echter heb ik nu ook geen plezier van mijn paard en hoewel ik voldoende financiële middelen heb vind ik een hobby die tussen de 300-400 euro per maand kost te duur om er geen plezier aan te hebben. Het moet voor mij ook leuk zijn.
Ik weet gewoon even niet wat ik moet. Ik wil hem niet weghalen van zijn huidige stal. Na jaren zoeken hebben we eindelijk een plek gevonden waar hij goed in de groep staat. Maar anderzijds wil ik wel plezier hebben aan mijn paard en dat hebben we op deze manier ook niet.
Korte samenvatting voor mensen die (begrijpelijk) niet al het bovenstaande hebben gelezen.
Haflinger met uitgesproken karakter kan niet op stal staan. Heeft een hekel aan herhaling en gaat staken bij sleur. Huidige stal is een fijne groepspaddock maar weinig faciliteiten waardoor we toch snel dagelijks hetzelfde doen waardoor hij gaat staken en ik het plezier in het paardrijden verlies. Andere stallen hebben in de winter geen buitenmogelijkheden en moet hij weer op stal maar wel uitrijmogelijkheden en faciliteiten. Waar doe ik goed aan voor paard maar ook voor mezelf?
Opties:
- blijven waar ik nu ben en een creatieve oplossing bedenken voor meer afwisseling.
- verhuizen naar een plek met meer mogelijkheden maar minder buitengang
- verkopen aan iemand met een buitenplek voor paard en uitrijmogelijkheden en mogelijkheid en intentie tot veel afwisseling.
Note: Rowans welzijn heeft voor mij altijd voorop gestaan. Zijn gestaak en gedrag is absoluut niet te herleiden in fysiek ongemak. Hij gaat jaarlijks naar tandarts, wordt altijd op tijd bekapt, gaat preventief naar fysio, word regelmatig door DA nagekeken (vind hem nu te dik). Zadelmaker is onlangs geweest. Ik ken hem langer dan vandaag en ik weet dat hij een hekel heeft aan herhaling en bakwerk. Hij is gewoon duidelijk in wat hij wel en niet wil.
De faciliteiten daar zijn inderdaad erg fijn. Er waren wat paddocks maar die zijn onlangs veranderd in een rijbak. Bovendien zijn dat niet het type paddock waar je je paard een dagdeel op kan (laten) zetten. Meer een soort losgooibakje waar je bij moet blijven. (Ivm het aantal paarden daar.) Ik kan het mis hebben hoor, ben er een paar maanden terug voor het laatst geweest. 
? 
Vooral omdat er heel veel gebeurt en ik hier alle mogelijkheden heb om 'm veel beweging te geven. Eerdere, rustige stal met hele dag paddock maar verder weinig mogelijkheden leidden tot een pony die te tent afbrak. 