Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-12-03 14:12

Geplaatst: 24-12-03 14:12

nou das dus absoluut niet waar.........

**Geplaatst**: 24-12-03 14:13

Geplaatst: 24-12-03 14:13

Lovely schreef:
Ik mag mijn paard altijd aaien, maar ik ben dan ook geen toevallige voorbijganger . Voor mij heeft ie een ander lijstje hoor, het lijstje hierboven is voor gasten .

Dan is die van mij nog erger, daar luidt het lijstje voor gasten gewoon bij:
- blij sowieso uit m'n buurt
- door de tralies van de box mag je me wat lekkers geven
- maar oh wee als je de deur op doet
- aaien mag alleen als Aimee erbij is
- wil je andere dingen moet je langs m'n kont want dan sta ik met m'n hoofd achter in de hoek weg gedoken. Ik doe niks, maar dan moet jij ook niets doen.
- m'n oren zijn verboden terrein

**Geplaatst**: 24-12-03 14:19

Geplaatst: 24-12-03 14:19

Citaat:
Je kan van elk paard een speels (en knuffelig) paard maken . Het ligt alleen aan de hoeveelheid tijd die je bereid bent om erin te steken.

gijsenkim schreef:
nou das dus absoluut niet waar.........

idd. Eenvoudig voorbeeld: probeer jij maar eens van een pismerrie een knuffelpaard te maken, ik ben benieuwd als het je lukt...

Evita zal ook nooit een knuffelpaard worden. Hoemeer aandacht ze krijgt, hoe chagerijniger ze eigenlijk word, zij word gewoon liever met rust gelaten met een beetje eten, punt uit. Er zijn paarden bij die gewoon niets moeten hebben van dat gefruttel en dan kan je aandacht geven en besteden hoe je wilt, ze zullen nooit opeens naar een knuffel komen vragen.

**Geplaatst**: 24-12-03 15:07

Geplaatst: 24-12-03 15:07

Ik heb ook zo'n merrie gehad. Sommige dagen kon ik haar wel schieten, andere dagen, tja, kon ik er wel mee leven.
Ik heb haar pas verkocht, en dit er gewoon bij gezegd. Justa was bijzonder zuur, bijten in de tralies als je voor haar stal stond etc. Overal waar ik met haar heb gestaan werd ze binnen een week die trut genoemd. Na 14 jaar kon ik bijvoorbeeld nog steeds niet los in de stal haar deken opdoen! D'r stal was van haar en daar had ik niets te zoeken. Poetsen was in de beginjaren een ramp: stapjes naar voren en terug en opzij, zwiepen, losse voetjes......Uiteindelijk had ik het idee dat ze wel genoot van de 'juiste' verzorging, al zou ze dat nooit laten merken.
Leuk is het niet echt, maar ik heb er eigenlijk nooit zo heel erg mee gezeten

**Geplaatst**: 24-12-03 15:52

Geplaatst: 24-12-03 15:52

Ik had ook zon paardje echt geen knuffelbeest maar daar heb je echt een aparte band mee je merkt toch op een andere manier dat ze je waarderen..ik mis haar nog steeds ook al was het een grote grijnzerd soms als k t moeilijk had merkte ze t wel en was ze heel anders...ik heb nu een dochter van haar en das een echtte knuffelbeer...

**Geplaatst**: 24-12-03 16:36

Geplaatst: 24-12-03 16:36

Het gekke is dat mijn vorige paard uit een kudde in Wales kwam en juist wel gek wat op dat getrut. Terwijl dat juist een heel onafhankelijk paard was waarvan 'die mensen' allemaal niet zo nodig hoefden. Hij was geestelijk verwaarloosd toen hij kwam en er was flink mee gesleept door handelaren enzo. Je zou denken dat hij juist helemaal niets meer met mensen wilde, maar als ik in z'n manen kriebelde stond 'ie wel gelijk met z'n neus scheef tegen me in te leunen...

Dat terwijl Rowan op en top gesocialiseerd is, volgens mij z'n hele leven nog nooit ene kwaaie dag heeft gehad, en dat getrut helemaal niet wil.

**Geplaatst**: 24-12-03 18:42

Geplaatst: 24-12-03 18:42

mijn verzorg pony houd absoluut niet van geknuffel, op stal niet, in de wei niet, tijdens poetsen ook niet!
Hij geniet van het poetsen maar aai ik 'm dan liggen zn oren meteen plat!
Hij dreigt maar bijt niet, nou kan ik wel doorzetten en toch blijven aaien maarja als hij dat nou niet wilt, dan vind ik het ook niet leuk meer!
(Niet dat ik 'm nooit aai ofzo! maar bv op stal hang ik niet gigantisch om hem heen! gewoon 1 aaitje over zn neus. )

**Geplaatst**: 25-12-03 15:43

Geplaatst: 25-12-03 15:43

xKatleentjex"]
[quote]Je kan van elk paard een speels (en knuffelig) paard maken . Het ligt alleen aan de hoeveelheid tijd die je bereid bent om erin te steken.
[/quote]

[quote="gijsenkim schreef:
nou das dus absoluut niet waar.........

idd. Eenvoudig voorbeeld: probeer jij maar eens van een pismerrie een knuffelpaard te maken, ik ben benieuwd als het je lukt...
[/quote]

Klopt helemaal ... die knuffel je niet ongestraft zonder dat ze het zelf willen, jammergenoeg Huilen

.... dreigen, oren leggen, gillen, trappen, ....

Gewoon even kort aanhalen (borstelen mocht wel, maar met mate en als het genoeg was kan je maar beter ophouden, en ook niet zomaar iemand maar diegene die zij toelaat) ...

**Geplaatst**: 25-12-03 18:14

Geplaatst: 25-12-03 18:14

sonjabelgium"]
[quote="xKatleentjex"][quote]
Je kan van elk paard een speels (en knuffelig) paard maken . Het ligt alleen aan de hoeveelheid tijd die je bereid bent om erin te steken.
[/quote]

[quote="gijsenkim schreef:
nou das dus absoluut niet waar.........

idd. Eenvoudig voorbeeld: probeer jij maar eens van een pismerrie een knuffelpaard te maken, ik ben benieuwd als het je lukt...
[/quote]

Klopt helemaal ... die knuffel je niet ongestraft zonder dat ze het zelf willen, jammergenoeg Huilen

.... dreigen, oren leggen, gillen, trappen, ....

Gewoon even kort aanhalen (borstelen mocht wel, maar met mate en als het genoeg was kan je maar beter ophouden, en ook niet zomaar iemand maar diegene die zij toelaat) ...
[/quote]

Ik denk dat het wel zo is, maar dus wel met tijd erin steken. En dat zal je dus bij een extreme pismerrie wel heel erg moeten doen. Je moet dus ook niet tegen d'r zin in gaan lopen knuffelen, ze geven het zelf wel aan.
Ik ken nu een aantal voorbeelden uit de praktijk, waaronder mijn eigen paard. weglopen in het weiland, absoluut niet knuffelig, gewoon niet geinteresseerd... nu wel en ze wordt opeens nog speels ook (ze is ondertussen 17)! ik heb er ook veel tijd ingestopt, grondwerk enzo.

**Geplaatst**: 26-12-03 23:27

Geplaatst: 26-12-03 23:27

Ik begrijp niet zo goed waarom het nodig is om van een Blijf-van-mijn-lijf paard een truttelbeest te maken. Ik denk dat je gelijk hebt dat je het erin kunt trainen, maar waarom? Mijn paard was goudeerlijk, een harde werker maar geen knuffelbeer. Prima toch? Ik had hem kunnen leren om al het geaai en getut te tolereren. Maar voor wie, niet voor hem. lijkt me.

**Geplaatst**: 26-12-03 23:36

Geplaatst: 26-12-03 23:36

Jasper schreef:
Ik begrijp niet zo goed waarom het nodig is om van een Blijf-van-mijn-lijf paard een truttelbeest te maken. Ik denk dat je gelijk hebt dat je het erin kunt trainen, maar waarom? Mijn paard was goudeerlijk, een harde werker maar geen knuffelbeer. Prima toch? Ik had hem kunnen leren om al het geaai en getut te tolereren. Maar voor wie, niet voor hem. lijkt me.

Zoiets heb ik ook met Evita. Het liefst van al staat ze de hele dag de slapen en eten in een volle wei en krijg je haar met geen stokken vooruit, maar eens ze aan eht werk is is ze ook tegoei aan het werk en dan leeft ze helemaal op. Ze vind het heel leuk om gezellig te galoperen en met allerlei spullen te spelen, en ze apprecieerd het als ik gewoon bij haar kom staan. Niet aanraken en tuttelen, gewoon bij haar hoofdje staan en wat met haar praten, dat is voldoende. Ik heb haar geleerd(na ik niet, al van bij haar fokker waarschijnlijk) dat ze niet mag bijten of vervelend doen als ik haar vastpak. En hoewel ze liever niet heeft dat ik haar vastneem, laat ze het toch toe. Ze zal ook nooit agressief reageren op iemand die op stal komt, het is een wel een paardje met een hart van goud. Maar zij vind het nu eenmaal niet fijn om geknuffeld te worden dus ik ga er mijn energie ook niet insteken, als ze het niet fijn vind hoef ik haar ook niet te leren om het wel fijn te vinden. Zij is veel gelukkiger als ik gewoon een halve meter van haar af in het hooi ga zitten en wat met haar praat en gezelschap hou, en dat apprecieer ik ook

**Geplaatst**: 27-12-03 01:18

Geplaatst: 27-12-03 01:18

xKatleentjex"]
[quote="Jasper schreef:
Ik begrijp niet zo goed waarom het nodig is om van een Blijf-van-mijn-lijf paard een truttelbeest te maken. Ik denk dat je gelijk hebt dat je het erin kunt trainen, maar waarom? Mijn paard was goudeerlijk, een harde werker maar geen knuffelbeer. Prima toch? Ik had hem kunnen leren om al het geaai en getut te tolereren. Maar voor wie, niet voor hem. lijkt me.

Zoiets heb ik ook met Evita. Het liefst van al staat ze de hele dag de slapen en eten in een volle wei en krijg je haar met geen stokken vooruit, maar eens ze aan eht werk is is ze ook tegoei aan het werk en dan leeft ze helemaal op. Ze vind het heel leuk om gezellig te galoperen en met allerlei spullen te spelen, en ze apprecieerd het als ik gewoon bij haar kom staan. Niet aanraken en tuttelen, gewoon bij haar hoofdje staan en wat met haar praten, dat is voldoende. Ik heb haar geleerd(na ik niet, al van bij haar fokker waarschijnlijk) dat ze niet mag bijten of vervelend doen als ik haar vastpak. En hoewel ze liever niet heeft dat ik haar vastneem, laat ze het toch toe. Ze zal ook nooit agressief reageren op iemand die op stal komt, het is een wel een paardje met een hart van goud. Maar zij vind het nu eenmaal niet fijn om geknuffeld te worden dus ik ga er mijn energie ook niet insteken, als ze het niet fijn vind hoef ik haar ook niet te leren om het wel fijn te vinden. Zij is veel gelukkiger als ik gewoon een halve meter van haar af in het hooi ga zitten en wat met haar praat en gezelschap hou, en dat apprecieer ik ook

[/quote]

jouw paard klinkt ook best wel leuk, da's niet wat ik onder een pismerrie versta Knipoog

**Geplaatst**: 27-12-03 10:26

Geplaatst: 27-12-03 10:26

ik had het ook niet over een pismerrie, gewoon een ik-heb-liever-niet-dat-je-me-knuffeld-paard Knipoog

**Geplaatst**: 27-12-03 12:55

Geplaatst: 27-12-03 12:55

misschien bedoelen we ook wel twee verschillende dingen

Ik wil in ieder geval een paard dat ik overal mag aanraken, die graag bij je wil zijn. Maar ze hoeven het niet goed te vinden dat ik elk moment op hun nek spring, penny-geknuffel hoeven ze niet goed te vinden Haha!

**Geplaatst**: 27-12-03 13:15

Geplaatst: 27-12-03 13:15

Soraya (bijrijdpaard) is wel een beetje zo'n merrie.
Ze is een beetje eenkennig (vroeger mishandeld), doet altijd erg sagerijnig tegen andere paarden (op een paar enkelingen na), deken omdoen en poetsen heeft ze een hekel aan.
Ze staat dan altijd supersagerijnig te doen, maar ze is vaak ook heel lief. Het is nou eenmaal niet een knuffelpaard (zoals meer merries dat zijn), soms heeft ze wel eens een korte knuffelbui, maar daar heeft ze dan al snel weer genoeg van.

Ik vind het niet erg dat ze niet altijd even knuffelbaar en lief is.
Ben ik zelf toch ook niet?
Het is gewoon haar karakter, en ik ga haar niet aanleren altijd maar lief te knuffelen als ik dat wil, want zo is zij gewoon niet. Ze houdt niet van knuffelen, dus het hoeft ook niet van mij.