Ik heb sinds gister een nieuwe pony n.a.v mijn 2 maanden geleden ingeslapen merrie. voor het verhaal zie; [IM] toch mis ik je nog elke dag.. maar sindsdien is het plezier van 'naar de paarden gaan weg' (heb ook nog een jaarling ruintje). En met het rijden (ondertussen nog op andere paarden gereden) is het plezier weg. ik zie de lol er niet meer echt in en ben snel afgeleid. nog een probleem dus. ik kan me totaal niet focussen op het rijden. ook sluit ik me voor mijn idee af voor andere paarden. wat ik wou vragen is heeft dit te maken met mn ingeslapen merrie? Hoe krijg ik het plezier weer terug? (stoppen met rijden wil ik echt niet!!!!!!) En hoe kan ik me tijdens het rijden meer concentreren? het ligt trouwens echt niet aan de pony!
groetjes!
xSlvna
Berichten: 9588
Geregistreerd: 27-03-11
Geplaatst: 26-01-14 20:57
Misschien vind je het werken niet leuk, doe eens wat anders, niet trainen ohz maar uitrijden, grondwerken, VHD noem maar op.
Anoniem
Geplaatst: 26-01-14 20:57
Misschien helpt het om les te nemen en daarin vooral leuke dingen te gaan doen of doelgericht aan de gang te gaan zodat je positieve dingen weer gaat zien in het rijden.
Voor buitenrijden ben ik een beetje bang zegmaar.. (zie wat er gebeurd is met mn merrie in t topic) en les nemen ga ik binnenkort doen. Waarschijnlijk dan 1x in de 2 weken
Milty
Berichten: 708
Geregistreerd: 19-02-13
Geplaatst: 26-01-14 21:02
Het heeft waarschijnlijk wel met je oude merrie te maken. Als je je zo hecht aan een paard dan is het verlies heel moeilijk. Probeer in plaats van ieder paard waarmee je mee in contact komt te vergelijken met haar, je goede herinneringen aan haar apart te houden van andere paarden. Ieder paard heeft leuke kanten, maar als je die niet (wil) ziet, dan kan je ze ook niet waarderen. Probeer eens een collage te maken van je oude merrie, dit helpt vaak met afsluiting geven. Het is hard, maar ze komt niet terug. Koester de goede herinneringen aan haar, maar geef een ander paard ook eens de kans om zo'n band met je op te bouwen, anders kom je er nooit overheen. Je vervangt haar niet, je geeft een ander paard de kans om in haar hoefafdrukken te volgen, en misschien wel een heel nieuw pad te maken.
dresjoepie
Berichten: 2594
Geregistreerd: 23-11-13
Geplaatst: 26-01-14 21:03
Ik zou idd ook gaan lessen bij een enthousiaste trainer die je de motivatie en het plezier terug kan brengen
Het is natuurlijk niet niks om afscheid te moeten nemen dit duurt gwn even
Sterkte en vooral veel plezier met je nieuwe paard
Alice13
Berichten: 2519
Geregistreerd: 12-07-09
Woonplaats: Rijssen
Geplaatst: 26-01-14 21:04
Als je zeker weet dat je wilt blijven rijden moet je het overlijden van je paard denk ik een plekje geven, en het denk beeldige knopje om zetten. Je zult door moeten gaan de lol er weer terug in krijgen en als je steeds je oude merrie in je achterhoofd houdt blijft de nieuwe pony er natuurlijk nooit aan tippen. Toch? Wees eerlijk tegen jezelf: ga je te snel, doe je stapje terug. wil je dit echt zo graag als je denkt dat je wil? Zo ja, moet je je schouders er onder zetten!
Ga toch maar iets doen wat je leuk vind met je pony. Mijn verzorgpaard was voor de koets gestorven, enkele tijd later zat ik toch weer (op de zelfde koets, achter een ander paard) op de zelfde route, doorgaan en in huilen uitbarsten op de plek waar het gebeurde is geen probleem, hebben wij ook keer op keer gedaan, na een paar maanden was het pas over, maar het maakte de rit niet minder leuk!
Das wel t probleem. ik krijg juist vanzelf t gevoel dat ik haar wel vervang! en ik vergelijk haar met ieder ander paard. terwijl ik weet dat ik dat niet moet doen. Ik wil me wel gaan focussen op mn nieuwe pony en me jaarling. maar het is zo moeilijk. alles op stal herinnert me aan haar. mn jaarling staat ook in haar oude stal want moet er niet aan denken dat er een vreemd paard in komt te staan. ik weet dat ik het moet loslaten maar dat is moeilijk. vandaag met rijden had ik er geen zin meer in. Ik wil aan een vriendin vragen of we een keer samen in de bak kunnen rijden zodat het wel gezellig is enzo
xSlvna
Berichten: 9588
Geregistreerd: 27-03-11
Geplaatst: 26-01-14 21:17
Dat moet je zeker doen, alles gezellig maken. Samen rijden, samen naar buiten, samen... Want als jij alleen bent heb jij te veel tijd om aan je merrie te denken. Het is ook een kwestie van doorzetten, zeker is het in het begin rot maar zie de leuke kant, iets nieuws om aan te werken.
Meis, je opent binnen een half uur twee topics, een waaruit blijkt dat je je 1,5 maand geleden ingeslapen pony mist, en een waaruit blijkt dat je sinds gisteren een nieuwe pony hebt maar het rijden daarmee niet leuk vindt.
Je vraagt nu wel heel veel van jezelf. Je bent nog aan het rouwen over je ingeslapen pony, dat vreet energie en het is dan ook logisch dat je even geen zin hebt in de nieuwe pony en die toe te laten in je hart. Dat komt vanzelf, neem de tijd. Het is je eigen pony dus het heeft geen haast.
Chanellhoii
Berichten: 212
Geregistreerd: 27-12-11
Geplaatst door de TopicStarter: 26-01-14 21:23
Jaa k snap het. ik wil ook een goede band opbouwen met mn nieuwe pony. maar ik weet niet of ik het naar buiten gaan durf ivm met het ongeluk enzo.. hoe graag k t ook wil
Ik was aan de ene kant wel toe aan een nieuwe. ik miste het rijden en ergens veel aandacht insteken wel. maar het doet me tegelijkertijd ook weer denken aan mn merrie.
Precies, je hart is nog bij je ingeslapen merrie. Dat krijgt vanzelf ruimte waar je nieuwe pony in past maar dat heeft geen haast. Dat komt vanzelf als je zover bent.
spotterick
Berichten: 757
Geregistreerd: 27-10-13
Geplaatst: 27-01-14 12:52
Ik denk, omdat je je paard verloren hebt, veel verdriet hebt gehad. En je daarom misschien wel afsluit voor een nieuwe band met een paard. Altans zoiets had ik. Had heel veel moeite om zin te vinden. Tot ik in een keer weer omsloeg. Maar heb je in het begin echt moete dwingen om erheen te gaan. Ik hoop voor je dat je snel je zin weer terug vind.
penelope444
Berichten: 563
Geregistreerd: 15-01-12
Geplaatst: 27-01-14 13:04
Het heeft wel niets met rijden of met paarden te maken, maar toen mij lievelingshond dood ging en we een nieuwe pup kregen vond ik het in het begin ook niet zo leuk en eerder tegenvallen zeg maar. Nu is het rouwen al wat minder en dan gaat het toch een stuk beter (wat absoluut niet weg neemt dat ik Max (mijn vorige hond) vergeten ben.) Maar ik heb gewoon mijn hart weer opengezet voor een ander dier...
Vooral veel leuke dingen doen, waarbij je je prettig voelt. Heb je er even geen zin meer in, stop je. Ga je de volgende keer dat je gaat rijden er weer vol goede moed tegen aan.