Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-14 12:59

Toch niet het geschikte paard/pony

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-14 12:59

Iemand dit ooit meegemaakt?
Op stal wel laatst meegemaakt met een paard dat werd afgekeurd als sportpaard, maar goegekeurd als reacreatiepaard maar naderhand toch meer bleek te mankeren dan gedacht.
Praad is uiteindelijk teruggegaan en er is een nieuwe gekomen.
Maar zijn er ook mensen die ooit een paard of pony hebben gehad die achteraf toch niet aan hun verwachtingen bleek te voldoen of waar "de klik" toch niet helmaal mee kwam?
En toen? Toch volgehouden of op zoek gegaan naar een ander paard/pony? Hoe lang door blijven gaan? Lang getwijfeld?

**Geplaatst**: 11-01-14 13:22

Re: Toch niet het geschikte paard/pony

Geplaatst: 11-01-14 13:22

Ik heb in september 2013 een paard gekocht die bij het proefrijden erg braaf was. Eenmaal thuis op stal veranderde zijn gedrag enorm. Heel kijkerig schrikkerig druk, niet goed opgevoed. Heb de eerste 2 maanden mij echt afgevraagd waar ik aan begonnen ben en ook twijfels gehad of ik hem niet beter weg kon doen omdat ik ging voor een braaf bomproof paard wat hij dus niet echt is.

Maar heb besloten dat hij mag blijven, het gaat ook langzaam aan iets beter. Hij gaat beter luisteren, word al iets rustiger mede door verandering van voer en dat ik hem op een kleinschalige pensionstal heb gezet waar hij samen met 2 ruinen op de wei staat ipv bij merries. Bij aankoop nog gevraagd of dat hij met merries kon staan, was geen probleem werd er gezegd, maar dat werkte dus niet. Achteraf niet zo raar aangezien hij pas op zijn zevende is geruind.

Ben zowiezo niet van het snelle opgeven. Een klik is er niet altijd gelijk dat heeft tijd nodig, en om dan al zo snel een paard weg te doen wegens geen klik vind ik niet eerlijk tegen over een paard.

**Geplaatst**: 11-01-14 13:26

Geplaatst: 11-01-14 13:26

Ik geloof zeker wel dat er geen klik kan zijn tussen ruiter en paard. Ik heb namelijk een paard gehad waar ik niet de klik mee had waardoor ik het dier maar een beetje liet staan want ik had er geen plezier in en het paard ook niet. Dan vind ik het eerlijker om een goed adresje voor het dier te zoeken waar die wel tot zijn recht komt.

Paarden hebben ook allemaal een eigen karakter net als mensen de klik is er of niet!

**Geplaatst**: 11-01-14 13:28

Geplaatst: 11-01-14 13:28

Bmamavan2 schreef:
Iemand dit ooit meegemaakt?
Op stal wel laatst meegemaakt met een paard dat werd afgekeurd als sportpaard, maar goegekeurd als reacreatiepaard maar naderhand toch meer bleek te mankeren dan gedacht.
Praad is uiteindelijk teruggegaan en er is een nieuwe gekomen.
Maar zijn er ook mensen die ooit een paard of pony hebben gehad die achteraf toch niet aan hun verwachtingen bleek te voldoen of waar "de klik" toch niet helmaal mee kwam?
En toen? Toch volgehouden of op zoek gegaan naar een ander paard/pony? Hoe lang door blijven gaan? Lang getwijfeld?

Amadeo was op het begin soms heel wild, hij heeft al een paar gele rare dingen meegemaakt omdat hij heel wild werd. Ik ben toen doorgegaan en gewoon op hem blijven rijden en dingen met hem blijven doen, hij vertrouwd mij nou (ik moet wel echt zeggen mij) en dus zet hij met rijden geen stap meer verkeerd. Bij Amadeo is het gewoon het geval dat je een leider voor hem moet zijn. Je moet hem besturen, hij moet je vertrouwen. Dan komt het allemaal gewoon goed. Maargoed. Dat is Amadeo.

**Geplaatst**: 11-01-14 13:29

Re: Toch niet het geschikte paard/pony

Geplaatst: 11-01-14 13:29

Hij werd bdw niet agressief, hij schrok gewoon heel snel in het begin van vanalles.

**Geplaatst**: 11-01-14 14:18

Geplaatst: 11-01-14 14:18

Bokt staat vol met dit soort verhalen.......

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-14 14:28

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-14 14:28

Probleem is dat het de pony van mijn dochter is.
We hebben hem gekocht met het idee dat het een leuk leerpaardje voor haar zou zijn en waar ze buiten de f-proeven lekker (buiten) mee zou kunnen rijden.
Sporadisch zou ik er ook op kunnen rijden.
Bij het proefrijden ging alles goed en ze was ook helemaal weg van hem.
Maar sinds hij bij ons op stal staat wordt het van kwaad tot erger lijkt het.
Hoewel mijn dochter het moeilijk vindt om toe te geven begint ze nu soms wel angstig op hem te worden en ikzelf durf er helemaal niet meer op te stappen.
Zijn allergrootste probleem is dat hij onder haar vandaan gallopeert en dat ze net niet genoeg overtuiging/kracht heeft om hem terug te rijden. De f-proeven kan ze helmaal met hem vergeten omdat hij zeker in galop niet over de hoefslag te krijgen is.
In het begin was het nog een "voorwaarste pony" maar inmiddels wordt het toch eigenlijk gevaarlijk en sta ik soms met angst in mijn hart toe te kijken als hij er weer als een gek vandoor gallopeert.
Persoonlijk denk ik dat hij een meer ervaren ruiter nodig heeft, die ook lekker met hem wil springen en buitenritten met hem kan maken. Door zijn gedrag durf ik haar dat niet met hem te laten doen.
We zoeken voorlopig wel een bijrijder die hem wat beter terug kan rijden maar of dat een definitieve oplossing is.
Probleem is dat we natuurlijk niet in de toekomst kunnen kijken want het kan natuurlijk 2 kanten opgaan, of mijn dochter leert hem toch beter rijden eventueel met bijrijder of het wordt echt gevaarlijk en ze beland er een keer naast waardoor ze niet meer kan of wil rijden.
Persoonlijk kijk ik liever voor een betrouwbaardere pony en zelf wil ze dat ergens ook wel.
Pony is overigens nagekeken door een dierenarts, tandarts, ostheopaat en een zadelmaker waarop hij ook een nieuw en goed passend zadel heeft gekregen dus daar ligt het niet aan.

**Geplaatst**: 11-01-14 14:30

Re: Toch niet het geschikte paard/pony

Geplaatst: 11-01-14 14:30

En heeft ze les? Vaak kan goede begeleiding ook wonderen doen, een lesgever/lesgeefster die er ook es durft opstappen. Want sowieso, zelfs als je die wilt verkopen, zal je die wss toch es moeten voorrijden voor de kandidaat-kopers, en dan is het fijner als dit een beetje meevalt.

**Geplaatst**: 11-01-14 14:32

Geplaatst: 11-01-14 14:32

Lijkt me dat je eigenlijk je beslissing al genomen hebt ... en das prima uiteraard.

**Geplaatst**: 11-01-14 14:34

Geplaatst: 11-01-14 14:34

Dan moet je dus kijken onder welke omstandigheden de pony eerst stond en hoe bij jullie. Stalmanagement doet heel veel voor het temperament van paarden en ponies. Bijvoorbeeld voeding (zowel ruwvoer als krachtvoer), hoeveelheid tijd buiten, al dan niet in een groep, hoe veel wordt er gereden en op welk niveau, hoe is de omgang/opvoeding. Allemaal dingen die veel invloed hebben op het gedrag van paarden.

**Geplaatst**: 11-01-14 14:39

Geplaatst: 11-01-14 14:39

Soms veranderen paarden na de verkoop. Een paard komt tenslotte meestal in heel andere omstandigheden te staan. Ander voer dan voorheen, ander weidebeleid. Andere mensen.

Dus het kan prima dat de pony bij verkoop geschikt leek, maar later toch minder blijkt te passen. Dat is erg jammer, maar wel iets dat regelmatig gebeurt. Valt ook niemand te verwijten, de nieuwe eigenaar niet, de verkoper niet en de pony niet.

Je kunt kijken of je inderdaad door door te zetten en door evt wat wijzigingen in je beleid aan te brengen er toch een leuke pony aan hebt. Evt les, ander voer, meer buiten. Maar dat lost het natuurlijk niet altijd op, en wellicht zijn de omstandigheden al een heel eind ideaal. Dat valt vanachter een computer slecht in te schatten.

Maar ik vind jet in een geval als dit ook geen drama om te verkopen en verder te zoeken. Hoewel je het risico altijd houdt dat een nieuwe pony ook net niet blijkt te zijn wat je zoek.

Het allerbelangrijkste is het plezier en de veiligheid van je dochter en van jezelf. En ook de pony zelf is misschien beter op zijn plek bij een ander.

Lastige keuze.

**Geplaatst**: 11-01-14 16:37

Re: Toch niet het geschikte paard/pony

Geplaatst: 11-01-14 16:37

TAO -> PP

**Geplaatst**: 11-01-14 16:40

Re: Toch niet het geschikte paard/pony

Geplaatst: 11-01-14 16:40

Ik had een geweldige pony, kon er alles mee... Toch heb ik 3 jaar lang het gevoel gehad met het paard van een ander bezig te zijn. Ik had idd de klik niet. Na 3 jaar heb ik haar dan ook verkocht.
Pony was niks mis mee

Achteraf gezien heb ik haar te snel gekocht na het overlijden van mijn 1e pony.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-14 10:34

Re: Toch niet het geschikte paard/pony

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-14 10:34

Ik vind het zelf heel dubbel.
Ik vind het een hele leuke pony, maar ik kan me niet voorstellen dat dit plezierig rijden is voor mijn dochter en als ik heel eerlijk ben vind ik het af en toe doodeng!
En ja dan gaat de veilgheid van mijn kind natuurlijk voor.
Verder was het de bedoeling dat ik er ook mee zou gaan rijden maar zelfs bij mij schiet hij er vandoor in galop, en eerlijk is eerlijk na een periode van ruim 20 jaar niet rijden, is dat niet erg relaxt!
Qua rijden voldoet de pony dus aan geen van onzer beider verwachtingen.
En daardoor is voor mij het plezier om naar de stal te gaan wel een stuk verdwenen. Bij mijn dochter begint dit nu langzaam aan ook te komen ben ik bang.

Van de andere kant is het een leuke, grappige, gevoelige pony met clownesk gedrag.
Ik ben echt niet van het aanschaffen van een dier en het dan maar weer weg doen als het niet helemaal bevalt.
Van de ene kant wil ik ook echt wel doorzetten met hem en ook op zoek gaan naar een goede bijrijder, die hem een of twee keer per week flink terug kan rijden. En hopen dat mijn dochter er dan uiteindelijk toch weer meer plezier aan gaat beleven maar van de andere kant ben ik bang dat het of helemaal fout gaat en ze nooit meer kan/wil opstappen of dat het er nooit helemaal van gaat komen.

Kijk, tuurlijk wordt de pony anders gehouden dan voorheen. Daar zijn ook dingen bij waar ik niks aan kan veranderen. Ook niet door te verhuizen van stal (heb ik al naar geinformeerd).

Als ik diep in mijn hart kijk, zou ik liever hebben gehad dat ze de pony had gekozen die ze toen der tijd ook heeft gereden maar waar ze geen "klik" mee had zoals ze zei. Ik denk dat we toen minder op haar gevoel en meer op verstand hadden moeten afgaan. Denk dat ze met deze pony meer had gekund dan dat het nu een kwestie is van zitten blijven.

Ja het is erg lastig allemaal en ook absoluut niet wat wij voor ogen hadden toen we deze pony voor haar kochten. Het ligt niet aan de verkopers, niet aan de pony en ook niet geheel aan ons maar ik denk dat de match er gewoon niet is helaas. Hoop wel dat hij er nog komt.

**Geplaatst**: 12-01-14 10:43

Geplaatst: 12-01-14 10:43

Je zegt dat er een verandering in huisvesting is. Hoe stond het paard vroeger en hoe staat het nu dan? Hoe vaak komt hij buiten?
Hoe lang hebben jullie het paard? En hoe oud is hij? Neemt ze ook les? Longeren jullie voor het rijden?

Ik denk niet dat er per sé 'geen klik' is, er kunnen ontiegelijk veel redenen zijn waarom het niet werkt met een paard bij een nieuwe eigenaar. Daarbij heb ik zelf ook met geen enkel paard dat wij ooit gekocht hebben een feilloos traject gehad vanaf moment 1. Zoiets moet groeien, moet zich zetten. De eigenaar moet met het paard leren omgaan en andersom. Vaak is het helemaal geen joepiedepoepie en alles gaat gelijk super met een gloednieuw paard.

**Geplaatst**: 12-01-14 10:49

Geplaatst: 12-01-14 10:49

Wij kochten, nu 16 jaar geleden, een pony (voor mijn dochtertje van toen 7 jaar) die kindvriendelijk, schaapmak en welopgevoed heette te zijn, maar die vals en onrijdbaar bleek. Ze was gevaarlijk, viel aan, trapte, beet, drukte ons plat tussen haarzelf en de muur en met rijden steigerde en bokte ze, liep eindeloos achteruit of ging in een hoek staan. Uiteraard kon mijn dochtertje haar niet aan. Bijrijdster gezocht, pony is maar 1,20 m, dus ervaren ruiters passen maar zelden. Toch met de bijrijdster aan de gang gegaan en heel veel grondwerk (deed ik met de pony). Langzamerhand ging mijn dochter weer vaker rijden, maar het bleef een enorm lastige pony; die ik geregeld door mijn zoon (die iets ouder en zwaarder was) liet corrigeren.

De worsteling heeft wel 6 jaar geduurd, pas toen was de pony in de omgang superbraaf en redelijk braaf met rijden. Mijn dochter is er onwaarschijnlijk vaak afgegooid en het gesprek over verkoop van de pony is vaak gevoerd. Toch is die pony nu nog steeds bij ons en de laatste jaren was rijden geen probleem meer. Ze momenteel niet gereden, ze is bijna 22 en is recentelijk ernstig hoefbevangen geweest.

We hebben haar dus gehouden en willen haar niet meer kwijt, maar ik zou niemand aanraden om voor een kind een kleine maat pony zonder heel grondig onderzoek te nemen. Pony's zijn vaak druk, en niet bijzonder geschikt voor kinderen.

In jouw geval zou ik zeggen, zoek een goede instructrice, een die mee gaat op buitenrit, want als je er bang opzit, zie je vaak helemaal niet helder meer wat je moet of zou kunnen doen. Als de pony je verder qua karakter aanspreekt, zou ik nog lang niet opgeven; zoek andere wegen om ermee te werken.

**Geplaatst**: 12-01-14 11:02

Geplaatst: 12-01-14 11:02

Ik heb hetzelfde voorgehad bij een verkoop.

Mijn paard is sowieso nooit de makkelijkste geweest en je moest er altijd héél correct mee zijn of ze nam het boeltje van je over, daar ben ik mij altijd van bewust geweest. Een beetje een dominante merrie, die graag haar eigen zin doordrijft. Ik heb haar zes jaar gehad, waarvan het eerste ook een beetje een 'gevecht' geweest is, maar daarna had ze wel door dat ze te luisteren had naar mij...

Uiteindelijk was zij voor mij een super braaf paard. Tijdens het rijden zette ze ook geen stap verkeerd en was ze een goudeerlijke spiegel (als jij als ruiter dingen fout deed, dan had je het meteen geweten).
Bij de verkoop is er dan een meisje geweest van een jaar of 14. Had een eigen pony waar ze wedstrijden mee reed, dus wel ervaring, en ze was helemaal verliefd op mijn paard. Aangegeven dat ze niet de makkelijkste is, dat ze een 'stevige' leider nodig heeft, maargoed, ze heeft mij ermee zien rijden en zag hier geen graten in....

Totdat ze een maand op proef gegaan is.

Paard stond bij mij 20uur per dag op de wei (in onze tuin, dus héél rustig), en werd daar opeens 24/24 op pensionstalling gehouden. Na een week hebben ze mij gebeld dat ik haar terug mocht komen halen. Paard at niet meer (hoewel ik haar gewoonlijk eten meegegeven had), dronk niet meer, beet, stampte, bokte tijdens het rijden en draaide zich in de stal keer op keer met haar achterste naar de deur als er iemand binnen kwam...... Verder beweerden ze ook dat ze bang was van water (terwijl ik meteen een foto kan bovenhalen waar ze als een lammetje in een wasplaats staat, volledig natgespoten) en dat ze bang was van auto's/tractors (terwijl ik jaren wedstrijden gereden heb met haar op buitenterrein, tussen de wagens, vrachtwagens en tractors) en niet te longeren was omdat ze tijdens het longeren altijd stopte en naar binnen kwam gelopen, of zich omdraaide, of.. (terwijl ik haar wekelijks longeerde)

Ook lastig hoor

**Geplaatst**: 12-01-14 11:06

Geplaatst: 12-01-14 11:06

Begin aan de hand/longe met dit dier. Leer hem "ho" aan en dan ook echt aan de longe als je "ho" zegt, dat ie gewoon op de plek blijft stil staan. Niet naar je toe komen, nee stil staan!

"Ho" is altijd een interessant knopje om er op te hebben staan.
Als ie dat doet hetzelfde onder het rijden aanleren. Ho = stop. Ongeacht de situatie.
Als dat gebeurt is zit de handrem er op en kan je aan je tempocontrole gaan werken. Gaat ie te hard? Ho!

Ook zou ik een paard als dit eerder onder zijn "voorkeurstempo" rijden tot ie zich daarin "geeft".

Dit zijn vaak dieren die hoe langer hoe heter worden in dat voorwaartse. (dus "laten galopperen" is geen goed plan, wat je met dit dier wil, is controle.)

**Geplaatst**: 12-01-14 11:06

Geplaatst: 12-01-14 11:06

Hoe oud is deze pony ?
Hoe lang heb je hem nu ?
Ik ben er namelijk van overtuigd dat zowel het dier als de nieuwe eigenaar best een poos nodig hebben om elkaar te leren kennen en te onderzoeken wat je aan elkaar hebt.
Jouw verhaal lijkt op dat van ons (dochter van 11 zelf 18 jaar niet gereden).
Wij kochten alleen een manegepony (Haflinger) met truukjes na een leaseperiode van 5 maanden.
Volgens de instructrice was hij een maatje teveel voor ons maar we hadden zeker op de grond een enorme klik met hem.
Mijn dochter heeft na een flinke val tijdens 6 rondjes rengalop in de binnenbak, 3 maanden rondjes op het midden staan draaien vanwege angst. Ze durfde niet meer te galopperen maar in die tijd werd hij ook nog in de lessen gebruikt en werd hij ook gereden door meiden van 15/16 met wat meer ervaring en lef.
Toen heb ik tegen haar gezegd dat we zouden stoppen met leasen en hem niet zouden kopen als ze er niets mee kon.
Toen heeft ze doorgezet (met behulp van haar instructrice die haar op zaterdag ochtend nadat ze het eerste lesuur een paar passen had gegaloppeerd, nog een uur liet rijden om de galop door te zetten) en toen was ze er doorheen.
Ook als hij nu vervelend is durft ze hem aan te pakken (onlangs wat minder omdat hij haar eraf bokte omdat ze hem onterecht een tik op zijn kont gaf met het zweepje, hij heeft dat gevoeld en is de twee weken daarna flink vervelend geweest, tot ze hem weer aan durfde te pakken).
Het kan dus ook goed komen, zeker als je zelf graag wilt en toekomst ziet met die pony.
Overigens ben ik op de grond goed in staat hem te leiden, erop ben ik (nog) te voorzichtig en is mijn dochter de sterkste schakel zeg maar....
Moet er wel bij zeggen dat zij 6 dagen per week rijdt waarvan 4 in de les en ik maar 1 dag, dat scheelt ook veel....

Laatst bijgewerkt door Nens77 op 12-01-14 11:22, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-01-14 11:17

Geplaatst: 12-01-14 11:17

Ik heb zelf 6 jaar geleden mijn paard gekocht als veulen. Hij had als veulen een eigen karakter en dat heeft hij nog steeds. Onder het zadel had ik geen klik met hem, hij straft je af op "fouten" en gaat dan grenzen af testen. ( aan de hand trouwens ook ) aan de hand ben ik hieraan gaan werken dmv grondwerk, hij is hier zoveel braver door geworden.. ondertussen heeft hij 10mnd stilgestaan ivm peesblessure en zijn we met rijden opnieuw begonnen echter wel met een ruiter die vaak jonge paard doorrijd. Hij doet nu enorm zijn best, zij rijd hem nu eerst en daarna stap ik op en helpt ze mij. Mijn vertrouwen is hierdoor enorm gegroeid, kijk nu met plezier ernaar uit om te gaan terwijl ik 3 jaar geleden op het punt stond hem weg te doen. Goede begeleiding doet enorm veel, hij is nog steeds geen makkelijke maar we kunnen nu wel normaal met elkaar omgaan en allebei met plezier!
Wij zijn van enorm ver gekomen, maar ik wil / wilde niet opgeven en ben nu blij toe. We zijn nog niet waar we moeten zijn maar weet nu zeker dat we erkomen. Maargoed iedereen moet zich de vraag stellen hoe ver wil je gaan?

**Geplaatst**: 12-01-14 11:22

Geplaatst: 12-01-14 11:22

Mijn merrie bleek na aankoop ook net een maatje teveel.
Ik was niet 'snel' genoeg in mijn handelen en dat wist ze.
Ondanks dat wel een enorme klik maar met rijden zat ik soms met mijn handen in het haar.
Met veel begeleiding doorgezet en ik heb er echt een heerlijk dier aan!
Dat hete kan ik nu beter laten afvloeien en ik ben sneller en consequenter geworden in mijn handelen.
Ik vind haar gedrag nu niet meer 'eng' ik kan er mee omgaan en doorpakken.

**Geplaatst**: 12-01-14 11:25

Geplaatst: 12-01-14 11:25

Ik heb het meegemaakt met m'n vorige pony.
Qua eisen voldeed hij helemaal: lekker allround, wedstrijdervaring en zowel in de omgang als onder het zadel een erg eerlijk dier. Hij was perfect! Maar na de koop bleek het gewoon steeds minder en minder te klikken. En als ik die klik niet voel, wordt ik bang (al was hij dus doodbraaf) en nam hij die angst over. Ik ging nog maar amper naar hem toe, hij werd gereden door mijn nicht die hem ook mee op wedstrijd nam, maar dat was natuurlijk niet eerlijk... Heb nog een tijd geprobeerd om die klik te krijgen (grondwerk, een tijdje niet meer rijden maar gewoon poetsen oid) maar dat mocht niet baten...

Na een tijd aanmodderen hebben we hem verkocht. Hij staat nu bij een ver achterneefje van mij, knul is 8 jaar maar helemaal gek op de pony en op wedstrijd vallen ze regelmatig in de prijzen. Heel blij met de keuze dus, dit was het eerlijkste

**Geplaatst**: 12-01-14 11:42

Geplaatst: 12-01-14 11:42

Ook hier vroeger hetzelfde meegemaakt, als ik het zo lees zou ik direct zeggen, verkopen!
Zoek een goede nieuwe eigenaar voor de pony en verkoop alleen aan een ruitertje met meer ervaring.
Ga zelf bij voorkeur op zoek naar een oudere pony, vanaf een jaar of 10, die al veel gezien heeft. Leg je verhaal uit aan de verkoper en probeer de pony eventueel een tijdje, tegen betaling, op proef te krijgen. Bij ons heeft dit prima gewerkt. Onze 12-jarige dochter (met twee jaar manege-ervaring), rijdt nu een 17-jarige pony die alles al heeft meegemaakt en lief en vooral vergevingsgezind is!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-14 12:59

Re: Toch niet het geschikte paard/pony

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-14 12:59

Het enige wat echt verschilt is dat de pony vroeger meer op de wei stond dan nu.
Eigenlijk zou hij in de winter helemaal niet naar buiten gaan maar dat hebben we met andere pensionklanten anders weten te regelen.
Voer heb ik speciaal aangepast.
Voor het rijden wordt hij gelongeerd om de extra druk ervan af te halen.
We doen ook vrijheidsdressuur met hem maar ik merk wel dat mijn dochter dit eerst heel leuk vond maar nu steeds minder omdat hij ook hierin steeds brutaler en opdringerig werd. Ik heb het nu weer opgepakt en het gaat weer beter gelukkig.
Ditzelfde voor het poetsen, hij werd steeds brutaler, tilde zijn voetemn niet meer op en mijn dochter vond het steeds minder leuk worden. Ook dit ben ik weer aan aan het pakken en dat gaat nu weer heel netjes. Hoef bijv. maar naar zijn voet te kijken en hij tilt hem al op ;-)

Dus ja met wat meer duidelijkheid, grenzen en een wat strengere aanpak kunnen we ver komen. Ik zelf durf er nu niet meer op te rijden omdat ik merk dat ik vanuit "mijn hoofd" ga rijden en daardoor niet goed rijd, ik denk te veel aan de gevolgen van wat als ik zou vallen. Een goede bijrijder zou daarom een pre zijn.
Het enige wat ik me afvraag is of mijn dochter er ooit rijtechnisch leuk mee zal kunnen gaan rijden. Zij is niet assertief (in het algemeen niet), te zacht en laat makkelijk over zich heen lopen. Ik ben bang dat de pony daar (mis)gebruik van zal maken, hoe ver hij ook wordt bijgereden of aangepakt door anderen.

**Geplaatst**: 12-01-14 13:10

Geplaatst: 12-01-14 13:10

Bmamavan2 schreef:
Het enige wat echt verschilt is dat de pony vroeger meer op de wei stond dan nu.
Eigenlijk zou hij in de winter helemaal niet naar buiten gaan maar dat hebben we met andere pensionklanten anders weten te regelen.
Voer heb ik speciaal aangepast.
Voor het rijden wordt hij gelongeerd om de extra druk ervan af te halen.
We doen ook vrijheidsdressuur met hem maar ik merk wel dat mijn dochter dit eerst heel leuk vond maar nu steeds minder omdat hij ook hierin steeds brutaler en opdringerig werd. Ik heb het nu weer opgepakt en het gaat weer beter gelukkig.
Ditzelfde voor het poetsen, hij werd steeds brutaler, tilde zijn voetemn niet meer op en mijn dochter vond het steeds minder leuk worden. Ook dit ben ik weer aan aan het pakken en dat gaat nu weer heel netjes. Hoef bijv. maar naar zijn voet te kijken en hij tilt hem al op
Dus ja met wat meer duidelijkheid, grenzen en een wat strengere aanpak kunnen we ver komen. Ik zelf durf er nu niet meer op te rijden omdat ik merk dat ik vanuit "mijn hoofd" ga rijden en daardoor niet goed rijd, ik denk te veel aan de gevolgen van wat als ik zou vallen. Een goede bijrijder zou daarom een pre zijn.
Het enige wat ik me afvraag is of mijn dochter er ooit rijtechnisch leuk mee zal kunnen gaan rijden. Zij is niet assertief (in het algemeen niet), te zacht en laat makkelijk over zich heen lopen. Ik ben bang dat de pony daar (mis)gebruik van zal maken, hoe ver hij ook wordt bijgereden of aangepakt door anderen.

Dat laatste is inderdaad een lastige.
Wij hebben ook een zeer eigenwijs, dominant exemplaar met een kop erop.
Mijn dochter is ook absoluut niet assertief, liever lui dan moe maar ook stront eigenwijs en wil graag de baas spelen.
Toen ze doorkreeg dat hij inbind als ze boos op hem wordt, kwam het keerpunt...
Maar ik denk dat je ook bij een rustiger exemplaar tegen deze problemen aan kunt gaan lopen, een paard neemt immers de ruimte die hij krijgt en als je dochter daar hem geen grenzen kan geven, zal elk paard steeds een stapje verder gaan.
Wellicht valt ook bij jouw dochter het kwartje nog....