Geplaatst Ik heb er behoorlijk wat over gelezen, maar ben helaas niet iemand die theorie makkelijk overzet in praktijk.
De oplossing was simpel, pb-tje naar Memory, of zij zin had een keer langs te komen en e.a. te laten zien.
Verder dan de friendly game was ik zelf nog nooit gekomen, aangezien de friendly game me wel veilig leek als je er nog niet zoveel van snapt
ROnd 1 uur waren ze er.
Ik zat in de kantine te wachten toen de zoon van de stalhouder naar me toe kwam: "volgens mij zijn ze er hoor, daar, met die oranje zweep
"Idd, ze hadden het gevonden. Eerst een kopje thee, en even bijkletsen, waarna al snel bleek dat we elkaar eerder hadden gezien op een demonstratie van Claudia Rosel.
Nadat we opgewarmt waren de paarden laten zien, jamaica het touwhalster om, en naar de roundpenn. Het leuke is dat ik niet meer zeker weet wie wie was, maar volgens mij ging Elise met Jamaica aan de slag.
Ze begon met de friendly game, alleen ipv haar handen gebruikte ze de carrot stick. Hey dacht ik, dat heb ik 1.5 jaar geleden intensief met haar gedaan, toen ze zo bang was van de zweep! Hier reageerde ze dus prima op en liet alles toe.
Toen begon Elise met de stick met een touw eraan van links naar rechts te zwiepen. Jamaica volgde braaf door als de stick links was met haar linkerbeen een pas te doen, en als ie rechts was, deed ze braaf met haar rechterbeen een pas
Ok, het was niet de bedoeling, maar Jamaica was er heilig van overtuigd dat ze het beste paard ter wereld was Hierna kwam de driving game
Elise wilde jamaica's kont weg hebben. Door heel erg naar haar kont te kijken en met de leadrope te zwiepen moest ze opzij. In het begin snapte jamaica er geen hout van, maar al snel zette ze een paar passen opzij, waardoor er weer rust kwam. Ook dit kwartje viel redelijk snel.Ondertussen kreeg ik van memory uitleg waarom Elise bepaalde dingen deed. Elise en Jamaica waren lekker in beweging, en Memory en ik stonden heerlijk te blauwbekken voor het hek
Toen kwam de Jojo game. Elise bewoog haar vinger heen en weer, waar jamaica niet op reageerde. Dit werd gevolgd door een lichte heen en weer beweging met de leadrope, waar jamaica nog steeds niet op reageerde. De heen en weer beweging werd steeds heftiger, dusdanig dat Elise wel een lamme arm gehad moet hebben.
Hier kreeg ik ineens mijn bedenkingen. Het halster schoof om heel haar hoofd heen, de leadrope langs de onderlip, en ik zag gewoon dat jamaica totaal niet snapte wat de bedoeling was (logisch, zoiets heeft ze nooit gedaan)
Maar, ik vertrouwde die meiden, dus ik liet ze hun gang gaan. Hun zijn er al een behoorlijke poos mee bezig, dus het zal wel goed zijn, het zal er wel bij horen.
Plotseling tijdens het geslinger van Elise schoof Jamaica haar gewicht op de achterhand. Elise stopte meteen en jamaica liet haar hoofd zakken.
Tja, daar stond ze dan.... En ik wist niet wat ik moest denken
Elise probeerde het nog een keer. Weer eerst de vinger beweging, daarna licht slingeren, dan heftig slingeren. Weer was de enige reactie van jamaica, dat ze haar hoofd omhoog deed. Maar, ook hier na een tijdje zette ze plots een stap naar achter, wat wederom gevolgd werd door rust. Elise vroeg jamaica toen naar haar toe te komen, wat ze wel gelijk braaf deed.
Daarna ging ze nog even wat bezig met de driving game, en daarna kwam de circling game.
In stap had jamaica het vrij snel door, alleen in draf haalde ze steeds net geen heel rondje, wat wij als doel in ons hoofd hadden gesteld.
Toen kwam de tijd dat ik mocht proberen. Helemaal verkleumd probeerde ik de carrotstick en de leadrope vast te houden (auauauau). Ik deed de driving game, dat ging best goed.
Ik liet nog iets zien wat ik van Sonja (dacht ik) had geleerd, waarvan ik niet wist van wie het was. Dit bleek follow the lead (o.i.d.) te zijn, en dat was van voest. Tja, dit doen we regelmatig, dus dat deed ze braaf.
Toen mocht ik gaan circelen
In stap ging het best aardig, ik vond het zelf alleen erg moeilijk om de fases te timen, vaak gebruikte ik de carotstick als zijnde longeerzweep en vergat om eerst te wijzen, dan de stick naar de schouder, en dan een zwiep, maar naar verloop van tijd begon dit een beetje te komen. In draf ging het voor geen meter
Elke keer als jamaica achter me was ging ze stappen, waardoor ik om moest draaien en weer hopeloos in de knoop zat met mijn lead en stick .Mijn handen werden kouder en kouder, en ik kon de lead nog amper vasthouden.
Memory heeft het toen overgenomen zodat we wel goed af konden sluiten. En dit is ook gelukt, omdat jamaica eeeeeeindelijk een heel rondje in draf bleef.
Ik laat het even allemaal bezinken, er zijn wat dingen die tegenstrijdig zijn als je ook veel van Roberts gelezen hebt. Andere dingen vullen elkaar juist weer aan.
De Jojogame heb ik nog steeds een erg dubbel gevoel over.
Ik wil memory en Elise in elk geval bedanken voor hun moeite, het was behalve leerzaam namelijk ook erg gezellig
Foto's: [HAW] Jamaica maakt kennis met PNH
