[VvdD] Gatver

Ik heb vandaag weer gebeld met de mensen die A. begeleiden, (a. is een verstandelijk gehandicapte) A. ligt nog steeds in het ziekenhuis en kan helemaal niks meer eten, krijgt alles nu via zondevoeding... Het besluit van de artsen en de familie is definitief, het kankergezwel in A. zijn slokdarm is veel te groot en kan niet meer verwijderd of bestraald worden... Ze vinden het zelfs niet nodig om te kijken of de kanker uitgezaaid is.... Volgens de artsen heeft A. nog hooguit 2 maanden te leven... Volgens het vrouwtje waar ik mee sprak... een begeleidster van hem... heeft hij waarschijnlijk nog maar een paar dagen tot 2 weken gezien hoe erg en hoe snel hij achteruit gaat... Ik ben er zo van geschroken.. zo snel... zo erg al... ik ga kijken of ik zondag even bij hem langs kan komen, ik heb besloten dat ik hem toch nog wilk zien voordat hij dood gaat al vind ik het heel erg moeilijk... Het besef dat als je hem de rug toedraait dat je hem nooit meer levend zal zien... Ik heb zoiets nog nooit hoeven doen, ik wel heb menig doden gezien, maar ik heb nog nooit iemand de rug toe hoeven keren met het besef dat ik hem nooit meer levend zal zien... ik vind het zo moeilijk... maardesondanks lijk ik in tweestrijd te staan, en ik snap er niks van... is het normaal dat iemand denkt van "laat hem nou zo snel mogelijk dood gaan"? ik weet niet vanuit welke intensie het komt... ik denk niet dat het is omdat het voor mij makkelijker is, maar misschien omdat ik gewoon wil dat het voor hem afgelopen is zodat hij in vrede kan rusten ofzo... bah ik weet het niet!
*zucht*