
Nou heeft hij het weer voor elkaar hoor, hij wordt niet meer in de weide gelaten s'morgens, ik moet het nu zelfs s' middags doen...
Het zit zo, Maffick is nogal jolig als hij van stal komt en wil onderweg richting de wiede nog wel eens met zijn voorbenen wat naar voren slaan en van die halve sprongen naar vorden doen.

Erg lastig, heb er zelf vaak genoeg weer eens achter aan gehangen.
Maar bij mij flikt hij het dus niet meer, hij weet dat hij zich te gedragen heeft en loopt netjes mee, soms wil hij wel, dat merk ik dan aan hem, maar dan hoef ik maar even laag te grommen en dan laat hij het weer.

Degene bij wie de paarden staan, vriendin van me, die laat ze er s'morgens uit.
Maffick en zij mogen elkaar absoluut niet, hij doet er alles aan om haar te jennen.
Dus je raadt het al: Ook tijdens het buitenlaten is hij supervervelend bij haar, springen,trekken, rukken, met de voorbenen slaan...
Ze krijgt het er niet uit, ze kan lief doen en kwaad doen, slaan en niet slaan, hij blijft het flikken bij haar.

Nou had hij van de week weer zo'n bui en begon vrijwel meteen van zn stal af al raar te doen, hoe het precies gegaan is weet ik niet, maar mevrouw heeft een behoorlijke knijpblaar op haar vingers en wat schaafplekjes, en Maffick kon ik met touw aan zijn halster uit het land vissen.

Ze vertikt het om Maffick er weer uit te laten, ze doet het niet meer.
Binnenhalen wou ze nog wel, maar dat geklooi op de vroege morgen had ze geen behoefte meer aan.

Nou vindt ik dat wel logisch natuurlijk, ik zou het ook niet doen als zo'n ding mn eigen paard niet was.

Maar ja, zit nou wel met het nadeel dat hij pas laat in de middag er nog even uit kan, door mij dus.
Hij heeft het weer leuk verpest voor zich zelf, het is juist zo fijn dat ze er nu nog steeds uitkunnen op de weide, dat in december!
Maar goed dat is dus voorbij, hij kan het zo goed gebruiken, maar helaas.
Ik snap het wel van haar hoor, maar vind het wel sneu voor Muis...
